Geertje schreef op donderdag 19 juni 2008, 13:10:
> Heel in het begin mocht Jur onder het rijden toch doen wat hij
> wilde? Althans dat begreep ik altijd uit je verhalen. Dat als
> hij een route koos, het die route werd, als hij wilde draven
> jullie gingen draven enz en dat je enkel ingreep als het echt
> niet anders kon.
Dat blijft me achtervolgen hé. 2 1/2 jaar geleden kwam ik al tot de ontdekking dat Jur niet zijn zin kan krijgen op vele fronten en was ik strenger tegen hem dan de meesten hier! Er is één ding waar ik nog niet aan toe ben met hem, en dat is absolute autoriteit, volledige slavernij dus. Elke stap door mij bepaald en afwijzen van elk eigen initiatief. Wil je van het gras op de weg lopen, nee hoor, ik heb je gehoord en beslis even later wat we doen. Zijn er zulke paarden die echt geen millimeter eigen initiatief mogen hebben? Bij Jur zijn we alert op ongehoorzaamheid en zodra hij even niet makkelijk doet wat ik vraag, dan ben ik stipter dan daarvoor.
Helaas voor mij en helaas voor jullie hier op het forum. Het liefst had ik hier avonturen lopen vertellen van een nieuwsgierig paard dat zelf zijn weg zoekt. Die zijn er hoor waarbij dit kan. Bij Jur niet dat weet ik al lang.
> Mits ik dat goed heb begrepen, is het toch
> niet zo vreemd dat Jur het er niet mee eens is nu? Eerst kreeg
> hij alles en nu ineens wordt hij gekort omdat jij het heft weer
> in handen wilt. Zo werkt dat toch ook niet... Daar zou ik het
> ook niet mee doen als ik hem was eigenlijk.
Echt? Voel jij je goed als anderen letterlijk alles voor je bepalen?
Je bedoelt waarschijnlijk zoiets als, een onvoorspelbare partner, die nu eens zus doet dan weer zo.
Groetjes, Michiel
Warboel
