jo schreef op maandag, 4 oktober 2004, 9:02:


Hoi Richard.

Ik kan me die angst best voorstellen hoor...
Ik heb ongeveer een maand geleden een cursus natuurlijk bekappen gedaan. Vond het best spannend en ook wel een beetje luguber (het oefenen op afgehakte paardenbenen). Maar goed. Sinds die cursus hou ik samen met een vriendin haar pony z'n hoeven bij. De eerste keer is het doodeng. Maar ja, boek erbij (met foto's) en goed nadenken voor je iets doet.
De eerste keer maakten we wat fouten maar gelukkig wees Ilona ons erop en hebben we alles toch nog goed kunnen herstellen (hielen waren niet gelijk).
Paardje loopt super nou, en wij zijn apetrots.

gewoon doen dus!

groetjes sandra

Sanet schreef op maandag, 4 oktober 2004, 8:33:

Nou lijkt mij niet.
Ten eerste ziet het er niet uit (mijn mening) en ten tweede ben ik bang dat juist die stoppeltjes enorm gaan irriteren. En ten derde ze heeft die lange haren daar vast niet voor niets (modder en sneeuw en zo).

Grotere schoenen kan niet ivm dat ze dan gaan draaien. Daarbij worden de schoenen om een mal gemaakt, dus zou de mal veranderd moeten worden. \

Nee, ben nog zoekend naar een andere oplossing.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 4 oktober 2004, 13:39:


Hallo,

De verdelers van old-mac hoefschoenen verkopen pastern wrap's.Dit zijn een soort van kousen zonder voet,kan het niet beter omschrijven.
Ze zijn speciaal voor te gebruiken in hoefschoenen, ik heb er zelf wel geen
ervaring mee. Misschien heb je er wat aan.

Groeten,
jan.

soort van kousen zonder voet,kan het niet beter omschrijven.
geen

Ik heb vaak gezien dat mensen onder springschoenen van dat soort bandjes
deden die sporten om hun pols doen, zweetbandjes. Die holpen goed tegen
schuren, maar zitten wel hoger op een smaller stuk van het been. Maar het
idee lijkt me prima werken, als je zoiets om de kroonrand doet.
Misschien kun je iets verzinnen met een stukje bandage ofzo.

Groetjes Karin

e m kraak schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 20:45:


N.a.v. mijn nogal terloopse opmerking naar Martien een paar posten eerder Nr:12994 : "Niet zo erg op glad ijs als je veronderstelt. Je kent de situatie hier niet. Mijn ponies kúnnen zo weg als ze dat willen. Geen schrikdraad om ze binnen te houden. Ik heb ook wel leuke fotoos van tussen de nog overgebleven hekken doorklimmen enzo. Dat mijn clubje hier niet weg wil lijkt me behaviouralistisch (dus op grond van wat waar te nemen is) verdedigbaar. Waarom zou het vervolgens op grond daarvan ongeldig zijn te concluderen dat ze voldoende tevreden zijn? Zelfs de volkomen vrije geit springt de sloot niet over naar het gras van de buren.", en de opvolgende reakties heb ik me toch zitten afvragen of het nou eigenlijk wel zo bijzonder is....

Frans in Nr:12241 :
"Ja, als ik op mijn paard ga rijden dan gaat dat ook om het genot van de mens. Als ik onderweg afstap en alles van mijn paard haal dan gaat ie vanzelf terug naar huis en niet verder het bos in, dus ik neem aan dat het paard net zo lief thuis blijft."

Ook Spirithorses heeft het uitgebreid over haar paard gehad dat vooral het liefst naar huis wil....

Het doet me ook weer denken aan de dierentuin, waar de hekken en hokken vaak eerder een functie hebben het publiek buiten te houden i.p.v. de dieren er in.

Redenen waarom paarden naar huis zouden willen zijn er binnen het kader van wat als belangrijk voor paarden wordt aangenomen wel te bedenken, m.n.:
-VEILIGHEID en
-RUST
in een bekende, als stabiel ervaren situatie.
Blijkbaar veroorzaakt dat in een rondtrekkend dier als het paard toch ook een mentale heroverweging van "beste strategie". Het valt nog maar te bezien of al mijn paarden zo graag bij MIJ zijn (van 2 er van denk ik van wel ), maar dat ze graag THUIS zijn lijkt me evident. Waar we wonen kun je zo zien als een soort zeer luxe kooi, waar ik de buitenwereld vooral BUITEN hou.

Mensen zelf zijn natuurlijk ook niet op een gegeven moment zich op een vaste plaats gaan vestigen. Ik zal eens proberen na te zoeken of daar in de archeologie ideeën over zijn.

Ik vind dit vooral zo interessant omdat het een verandering in de ecologie van het paard door domesticatie aantoont. Binnen dit kader heb ik het nog niet beschreven gezien. Logische implicatie lijkt mij dat wanneer je een paard zich in tevredenheid doet thuisvoelen opsluiten niet nodig is :) Een andere is dat de gedomesticeerde situatie bij uitstek NIET vergelijkbaar is met een wilde of verwilderde, hetgeen onderzoeksmodellen wezenlijk verandert.
Aan de andere kant gaat dat "thuisvoelen" blijkbaar niet op voor een willekeurige wei.
Nou mijn vraagje:

HEEFT IEMAND NOG ANDERE VOORBEELDEN VAN ZO EEN GEDRAGSVERANDERING?

Groeten, Egon

Hallo,

Ik had laatst een discussie met iemand die Andalusiers traint. Ik zag dat de (beslagen) hoeven van zijn paarden, en dan vooral de hielen, vrij lang waren en sprak hem hierop aan. Ik etaleerde al mijn nieuw verworven kennis van de bekapcursus over korte hielen, (niet)toonlanden etc. en vertelde trots over mijn Tinker die blootvoets de drentse paardrijvierdaagse heeft voltooid.
Ik werd direct terecht gewezen. Een Tinker is geen Andalusier. Tinkers (en andere rassen) zijn gefokt voor de ondergrond zoals je die treft in Engeland en Nederland. Andalusiers moeten smalle en lange hoeven (fleshoevig) hebben voor de rotsachtige ondergrond zoals je die in Spanje hebt. De hele bouw van de Andalusier is hierop gericht (staat steiler op de voorbenen). Mijn discussiepartner had een hoefsmid die zijn opleiding speciaal in Spanje had gevolgd om goed te leren hoe spaanse paarden bekapt moeten worden. Nederlandse hoefsmeden (en belgische, de man woont in Belgie) houden hier nl. te weinig rekening mee. Een hoefsmid had zijn paard eens (te) kort bekapt en het resultaat was dat zijn paard kreupel liep.
Ook de andere aanwezigen waren het hiermee eens dus hield ik me als een relatieve nieuweling in paardenland verder maar stil.
Ik weet niet wat ik er van moet denken. Het komt mij raar voor dat de hoeven van een Andalusier anders bekapt moeten worden. Die wilde paarden in Amerika lopen toch ook op rotsachtige bodem? Maar wie weet (ik sta overal open voor) is er wel iets te zeggen voor rastypische eigenschappen waarop de bekapmethode aangepast moet worden. Waarom heeft een Tinker bijvoorbeeld van die brede hoeven en een Andalusier kleine hoeven. Qua oppervlakte scheelt het minimaal een factor 2 terwijl een Tinker echt niet twee keer zo zwaar is. Is dit evolutionair bepaald en heeft dit te maken met de ondergrond?

Edward

e m kraak schreef op maandag, 4 oktober 2004, 15:10:


Gedrags verandering?
Hier op het forum hebben we het regelmatig zien passeren....het paard als prooidier, de mens als roofdier.....
Das al een hele aanpassing.....maar omdat wij 2 beners zijn, zijn we misschien voor een paard niet als zodanig herkenbaar....ook al omdat we ze van dat veilige plekje, rust , voer en water voorzien en daarnaast nog met ze communiceren....
Wat dacht je echter van de andere dieren dan de mensen...
Neem bijvoorbeeld een hond...die staan toch een stuk dichter bij de in het wild levende roofdieren die het paard kent uit het wild...ook daaraan heeft het zich dan dus blijkbaar uitstekend weten aan te passen hoewel er nog steeds paarden zijn natuurlijk die wel vluchtgedrag vertonen bij het zien van een hond....maar ik denk dat dat misschien komt door een nare ervaring....
Of zit ik er nu helemaal naast?

Groeten
Nick Altena

Idunn schreef op zondag, 3 oktober 2004, 16:40:


Dat is dus 1 van de redenen dat ik voor de Marquis schoenen heb gekozen, die hebben geen riempjes.....

Mariss

Cindy B. schreef op maandag, 4 oktober 2004, 8:36:


Hai Cindy,

Mijn paard galopeert soms ook op het asfalt hoor. En vaak kiest hij daar zelf voor. Dus zo slecht zal het niet zijn. Maar ik probeer het wel zoveel mogelijk te vermijden ( ben vorig jaar gevallen met mijn paard op het asfalt door een zijsprong, niet in galop overigens ).

Mariss

richard schreef op maandag, 4 oktober 2004, 12:22:


Wij Sequel Stables hebben helaas nog geen eigen webiste, de advertentie is geplaats op dit prikbord, voor vragen kun je ons altijd mailen op sequelstables@hotmail.com
Voor diverse onderwerpen zoek op www.zadelkamer.nl en zoek naar de onderwerpen van sequel.Succes

Vergeef mij mijn zonden want ik wist niet wat ik deed. Reeds enkele maanden lees ik de berichten op dit forum. Stilletjes aan ben ik mij aan het bekeren tot het NH. De weg is echter niet gemakkelijk want ik strijk veel mensen tegen de haren in. Ik rij al 11j met een eigen paard in een manege en in april heb ik mij een merrietje gekocht. Na wat opzoekwerk een Parellipakket aangeschaft, eens een dag clickertraining gevolgd bij Inge en heel veel gelezen. De laatste maanden heb ik al veel meer geleerd over de communicatie van en met paarden dan in de vorige jaren. Na het lezen van deze website heb ik de ijzers laten afhalen. Onze smid (zoon vd manegehoudster) bekapte ze net alsof er ijzers onder moesten dus verder hulp gezocht en gevonden bij iemand uit Oostburg die bekapt volgens de Strassermethode met de goede raad om het paard buiten te houden. Nu de regendagen echter aangebroken zijn moet ze toch weer meer op stal om de wel gekende rede: paarden lopen de weide kapot. Ze heeft vorige maand nog maar enkele dagen op stal gestaan en de straal ziet er al slechter uit. Ik weet het, stel haar op een andere plaats, maar hier in de buurt is zijn er niet veel mogelijkheden. Nu is mijn vraag: zijn er mensen van wie hun paarden met blote voeten toch in een stal staan en ze op blote voeten kunnen houden?
groetjes Brenda

Brenda Schollaert schreef op maandag, 4 oktober 2004, 17:05:


Ik denk dat wij dezelfde dag hebben meegemaakt in Damme, Inderdaad was er toen tijdens de lunchtijd een discussie over ijzers.
Ik weet nog precies dat, de overigens aardige jongen, zei dat dat zijn paard altijd ijzers om zou houden omdat er anders geen kalkoenen ingedraaid konden worden voor de endurance.
Leuk dat je er toch verder over gaan denken bent.
Maar jullie wonen in een zo landelijke omgeving, waarom zoek je niet een boer om je paard neer te zetten ipv een manege? of iemand met een verhard stuk terrein. Dan moet je wel hooi bijvoeren maar alles beter dan je paard een hele winter op stal!
Piet

charset="iso-8859-1"
Content-Transfer-Encoding: quoted-printable

Hoi allemaal

In de paardenhouderij is een welzijnsdicussie op gang aan het komen. Het besef groeit dat als de publieke opini zich tegen de paardenhouderij keert het afgelopen is met de sport. Het publiek vind veel zaken niet goed. Sterker nog, ze vinden veel zielig. Ze vinden het zielig dat paarden in stands moeten staan. Ze vinden het zielig dat paarden uren in manegelessen moeten lopen. Ze vinden het zielig dat een paard geen worteltje na het rijden krijgt.

Maar, ze vinden het ook zielig als het paard met zijn voetjes in de modder staat. Ze vinden het ook zielig als het paard met de regen buiten moet staan.
Oftewel, ze vinden zoveel zielig om de meest (on)gegronde redenen. En zielig is eigenlijk nog het vreselijkste argument, met het meeste effect.

Feit is dat ook de natuurlijke paardenhouderij op moet passen. Hoe vaak ik geen commentaar krijg als ik op mijn verzorgijslander door het dorp rij dat ie modder in zijn vacht heeft of nat is. We kunnen wel zeggen wat wij als argumenten hebben, maar ik denk dat de natuurlijke paardenhouderij structurele stappen moet gaan ondernemen om niet als eerste naar gewezen te worden. Want hoe dom en onwetend ook, dat publiek ziet liever een paard in een droge box dan op een nat weiland.

Mijn vraag aan jullie is, wat gebeurt er op dit vlak. En dan bedoel ik niet het individu die tijdens een ritje het uitlegt aan de voorbijganger, maar iets structureels. En voor zover het nog niet gebeurt, welke plannen zijn er? Een stichting? Een platform? Informatie voor op grote paardenevenementen?

Want laten we alsjeblieft oppassen voor de regels van bovenaf, dan vergaat ons het lachen nog eens!

Groetjes Karin

Brenda Schollaert schreef op maandag, 4 oktober 2004, 17:05:


Hoi Brenda,
Hahaha het is je vergeven...maar blij dat je anders bent gaan denken en kijken....
Onze 2 paarden hebben nog nooit ijzers ondergehad en komen ook van een manege waar ze dus ook jaren op stal hebben gestaan...
Het ligt wel aan de bodem nmm. of dit wel of niet goed blijft gaan...die van ons stonden altijd op stro en de stallen werden dagelijks uitgemest en dus ook dagelijks van nieuw stro voorzien..
Ik heb ze nu gewoon bij een boer staan die zelf ook paarden heeft en ook minder om zijn grasveldje geeft dan een koeienboer? Ze hebben ook wel stallen die we kunnen gebruiken maar ze staan nu in de wei....dag en nacht....ook een buiten bak is aanwezig dus ik zie de noodzaak van een manege niet in...behalve dan misschien die binnenbak voor de winter maar die kun je ook vaak afhuren....kost hier zo´n 60 euro voor een half jaar 1 keer per week een uur.....misschien een beter alternatief?

Groet,
Nick Altena