Peter Donck schreef op maandag 28 juli 2008, 8:06:
> Piet schreef op maandag 28 juli 2008, 7:52:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op zondag 27 juli 2008, 23:03:

>> Piet
>> Krom past niet op recht
>
> (waarom zou krom niet op recht passen, blijf ik me afvragen)
Komt bij de andere kant vandaan.
Een kromme (gebogen, flarende) hoefwand in de teen past niet op een recht hoefbeen

Ik vonnum wel leuk
>
> hééééééél simpel gesteld Piet,
> alsof het enige alternatief voor klikkeren
> "doe je het niet? dan krijg je op je donder"
> is......
> beetje heel erg flauw van je
> en eigenlijk vind ik van alle klikkeraars
> die steeds opnieuw de niet-klikkeraars verwijten
> het licht niet te willen zien......
In het belang van het inzicht en de discussie mag je best de zaken wat zwart -wit stellen.
Ik had ook kunnen schrijven: ..... "bestaat er een grote kans dat er steeds meer druk, tot geweld aan toe, wordt toegepast omdat de ruiter mogelijk geen andere oplossing kent, bij
clickertraining is deze kans echter niet aanwezig.
Verwijt? Ach ik weet niet.
Als we overal zo traag in waren...... De 'wet van effect' van Thorndike stamt al uit 1911, Skinner had in de dertiger jaren nog weer meer bewezen. Daarna de Brelands.... Gewoon wetenschap, Peter.
Natuurlijk is het zo dat de OC technologie al van net na de oorlog professioneel wordt toegepast, dat het dankbaar is opgepikt door mensen die nu de soorten dieren konden gaan trainen waarbij dat vroeger onmogelijk was. Met een zweep bereik je niet dat een tijger met zn kont tegen de tralies leert te blijven zitten zodat je hem een injectie kunt geven toch? Of een grote vis op zijn rug laten zwemmen, zodat je hem medicijnen via z'n poepgaatje naar binnen kunt brengen.
Behalve in de paardenwereld, paarden moeten nog steeds via vermijdend leren zaken worden aangeleerd, misschien wel omdat je daar de minste kennis voor nodig hebt (als je weet uit welke oertijden paardrijden stamt) en je je niet hoeft te verdiepen in hoe "leren' het beste werkt. Zo gingen we vanuit de oertijd toch ook al met elkaar om? Hoeveel kindertjes ervaren nog elke dag: "doe je het niet? Knal voor je kop!" Terwijl toch ook bekend is dat wij veel meer doen voor een beloning? Niet alleen bij het leren, maar bij het werk zelf ook. Hoe zou je prettiger werken en hoe zou je dat langer volhouden: als je voldoening ervaart en beloond wordt voor knappe oplossingen, of als er vanaf de eerste dag enorme druk op je gelegd wordt en deze pas wegvalt als een ontwerp klaar is?
Piet
Krom past niet op recht