Ellen2 schreef op woensdag 30 juli 2008, 22:25:
> Piet schreef op woensdag 30 juli 2008, 12:05:
>
>>> De titel van deze draad echter impliceert een niet-begrijpen
> R+ en R- : "soms vullen ze mekaar aan, soms helpt de ene
> techniek de andere vooruit" " de 2 leervormen mixen: het beste
> van 2 werelden" (citaat boek inge)
> zij zet ze dus naast mekaar maar gebruikt ze samen
Daarin verschil ik dan ook pertinent van mening. Ook hier is echter, nmm, oorzakelijk sprake van een zelfde soort begripsverwarring:
Zowel r+ als r- zijn operanten, ja?
r- kan dus NIET
wijken voor druk als concept zelf zijn want dat willen we als een constante doen veroorzaken (aanleren), ja?
Echter:
wijken voor druk kan wel een direct gevolg zijn van de p+/r- cigaar-uit-eigen-doos constructie en vandaar de verwarring!
Wat is dan het verschil als het resultaat zo op elkaar kan lijken dat een leek-toeschouwer het verschil niet ziet?
-
wijken voor druk als direct gevolg van p+/r- sequentie blijft altijd gedragstechnisch een ontlopen van straf, dus een blijvend bestendigde straffend operante stimulus - niet erg motiverend voor een relatie. Dáárom is de gangbare hippische weg een "verfijning" van "hulpen" (lees: trachten p+ drempelwaarden te verlagen) hetgeen verbergt doch niet doet verdwijnen.
-
wijken voor druk als resultaat van leren via r+ wordt een concept op zichzelf zonder emotionele waarde. Een emotioneel bindende waarde komt wellicht vanuit de belonende operant maar niet vanuit dat wat geleerd is.
r+ en r- moet je liever niet door elkaar gebruiken, want dat levert een vertrouwensbreuk op. Immers, het ene moment geef je aantrekkelijke, belonende signalen terwijl je een komend onvoorspelbaar moment afstotende, straffende stimuli kan gaan genereren. Ja hallo, ik kijk wel donders goed uit met jou!
Mag je p+ dan niet toepassen?
Heb ik nergens beweerd. Met Skinner c.s., wie dikke telefoonboeken vol serieuze research resultaten op dit gebied hebben gepubliceerd, ben ik 110% eens dat je moet proberen het genereren van p+ stimuli zoveel mogelijk te vermijden. Als je het al bewust toe past, denk er dan tevoren goed over na, begrens het duidelijk, etc. Het is als het ware gereserveerd voor een "speciale afdeling"; dat is in de natuur niet veel anders - allerlei angsten hebben wel degelijk overlevingswaarde. Maar ik wil helemaal niet dat paarden mij als roofdier zien! Daar heb ik geen enkel belang bij. Ik wil veel liever dat mijn paarden mij als beste vriendje zien, op wie ze vertrouwen kunnen, die slim is en altijd gelijk heeft, voor eten, water en sex zorgt, etc., etc., etc., want zo verkrijg ik een paard dat alles voor me doen WIL in plaats van doen MOET.
Nu, aangezien de hippisch zo gebruikelijk cigaar-uit-eigen-doos constructie bestaat uit r-
volgend uit p+ ... sja, mag je zelf bedenken