eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 17:01:


Zo diep durven we nog niet het water in, de paarden vinden de zee nog best eng, dus we willen niet dat ze in paniek raken. Bovendien zijn de stromingen heel onvoorspelbaar

Moniek schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 15:52:


Wel, als ik de pagina van Wil goed interpreteer, dan valt er aan een JKK vergiftiging niets te behandelen. De lever-cellen worden namelijk
"vemoord".
Mocht je denken dat je paard vaker/gemakkelijker Hoefbevangen raakt door een lever-stoornis, (niets met jkk van doen dus) dan is een behandeling met medicijnen voor de lever misschien wel een optie.
Niet geschoten, is altijd mis hè.

Verse levende JKK in de wei, wordt zelden of nooit gegeten door het paard.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 19:01:

, ik bedoel natuurlijk Esther Hegt

Nils en Olly

Eva Saegerman schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 11:07:

het scheren, de

Ik pik dit er even tussenuit, omdat ik het wat vreemd vindt: scheren, ok, verdoving, uhm, waarom, en de 2e verdoving zet ik helemaal m'n vraagtekens bij? Waarom moet dat? Uberhaupt, verdoven.......hier allemaal zonder gedaan, ze geven geen krimp!
En dan over de aanhankelijkheid van Queenie, nee, ik zou daar ook niet blij mee zijn, zou haar door méér mensen laten verzorgen (met dezelfde lijn van denken als jij) om haar zelfvertrouwen te boosten!!
Caatje

Caatje schreef op zaterdag 2 augustus 2008, 19:06:



Hihi, aan haar zelfvertrouwen mankeert niet zoveel, wel aan het vertrouwen in andere mensen.
Vaak genoeg nog terecht ook

Nils en Olly

De voorzitter van de pony/paarden-club was plotsling overleden.
Diepe wens was, naar het graf gereden te worden met paard en koets.
Mijn kameraad was gevraagt of hij dit wilde doen, die mij weer vroeg te helpen.
De voorzitter was een goede vriend en paarden mens, die kan je zoiets niet weigeren, dus we hebben JA gezegt.
De Friesen worden al een heletijd bitloos gement, (betrouwbaar als een huis)
maar toch...
Mijn kameraad wilde voor deze gelegenheid toch weer het bit in doen, niet vanwege de paarden, maar vanwege de mensen!
Mocht er toch iets mis lopen, (Niets is uit te sluiten ! ) dan kan niemand zeggen "zie je wel, bitloos is gevaarlijk".
En zoals HC het zo treffent kan zeggen, "dat collectief geheugen van de mens".
Mijn tegenspraak mocht niet baten, maar ik heb de bekkies gezien van de Friesen, dit wil je ze niet nog eens aandoen

Morgen weer lekker bitloos km maken.

Nils en Olly