Christel Provaas schreef op zondag 17 augustus 2008, 16:26:


Daar zeg je wat "doodknuppelen" Indy heeft inderdaad een enorme wil om te leven; maar er zijn al heel wat van die levens gebruikt.

De therapeut van de laatste keer doet aan ostheopatie gecombineerd met reiki. Zij kraakt geen wervels, ze prikkelt een paard zelf de juiste beweging te maken om een gebied los te maken.

Volgens mij heb ik het hele scala aan serieuze therapeuten op allerlei vakgebieden nu uitgeprobeerd. :)

Ik heb het nog met haar over de ataxie gehad. Volgens haar kan het alle kanten opgaan. Er zit een stijgende lijn in, met een beetje geluk kan de ataxie verbeteren, zodat we zelfs kunnen gaan denken aan stapritjes met een heel klein stukje draf tussendoor, als mevrouw aangeeft dat ze het wil. Maar dan zijn we een aantal maanden verder. Het probleem zit duidelijk in het si-gewricht, in ieder geval weten we dat nu. Ze heeft waarschijnlijk bij een val in het weiland haar achterhand verdraaid. De andere problemen, zoals de spierproblemen en die rare bult op de schoft allemaal een gevolg van haar rare houding met lopen als gevolg van pijn in het si-gewricht.

Over een paar maanden zullen we zien in hoeverre de therapeute gelijk heeft. Feit is dat het veel beter met Indy gaat sind de therapeute haar behandeld.

Monique

Monique Meijer schreef op zondag 17 augustus 2008, 17:52:


prachtig dat het veel beter gaat!! Het heeft een zalig gevoel je paard zien beter worden, de kleine stapjes naar succes.
En zo blijven gaan!!
Charlot

Anita Cats schreef op zondag 17 augustus 2008, 17:14:


ik heb jou niet een "trut" genoemd, laat staan een bitch
dat trek je helemaal zelf over jeheen,
het ging hier over het kader dressuur waarbinnen dit topic dan weer kaderde
en zeg nou zelf, met alles wat je hierboven vertelt,
en zoals ik het al vroeger van je heb gelezen,
sta jij toch òòk niet langs DIE dressuurkant,
en ja zoals christel zei, er IS ook andere dressuur
en ik hoop dat je daar ook je oogjes voor opent
ook al zit daar dan nog een waas van stierenbloed voor
dressuur is er als basis tussen mens en dier in het kader van de beste samenwerking,
het werk van de mens moet geklaard, daarvoor krijgt het paard verzorging en veiligheid,
of dat werk nu veehoeden, veedrijven, veesorteren, oorlog of transport is
alleen is het Ankykurendressuren verworden tot een op zichzelf staand onding
het rijden in een gesloten bak op een biljartlaken, géén zicht op de omgeving
tenzij de lelijke sponsorlogos,
in een strakgetrokken houding, met een strakgehouden uitrusting
en een strakgehouden tenuutjes waar géén nuchter mens nog wil in gezien worden....


fatsoen voor de een is vaak een beetje anders voor de ander
it's not a mechanical skill !


gewoon verder je best blijven doen hier Anita
en op je paard
ik ben niet écht een kindervretende booswicht

Jolijn schreef op zondag 17 augustus 2008, 15:11:


foowtoows jolijntje !!!
en zijn die strepen mee met de hoefgroeirichting,
een soort richels
of zijn dat strepen van boven naar beneden ?

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 17 augustus 2008, 14:40:


Bij Moon is dit vorig jaar (eindelijk) na een punctie vastgesteld.
Het is oa. een auto-immune probleem zoals de Da het vertelde.
Medicijnen om het te genezen zijn er niet voor , juist omdat er zo weinig over bekend is , bij mensen al... bij paarden helemaal omdat het daar maar heel zelden voorkomt.

Slechts EEN van mijn DA's uit Wolvega heeft nu slechts nog EEN ander paard met hetzelfde probleem en het verder in zijn hele loopbaan nog niet meegemaakt.
Die was hij al aan het behandelen , nu met Moon dus de 2de , wat hem dan ook tot de beter/meer wetende DA van die kliniek over deze ziekte bij paarden maakt.

De collega die als eerste verscheen heeft dit nooit meegemaakt , maar zich er ook niet in verdiept.
Hij zat ook al onderweg toen hij bij ons nog langs moest, dus kon ook niet in de pc/dosier van Moon info erover lezen natuurlijk.

In tegenstelling tot de 2de collega die de dag erop kwam en die er inmiddels wel door de administratie van Moon wat verstand van had.
Deze had overigens ook een stagere mee uit Utrecht , dit was natuurlijk wel een zelden voorkomende kans voor haar hier iets van mee te krijgen.

Bij Moon gebeurde het sluipend , zoals in de meeste gevallen. (dus niet acuut een zichtbaar probleem) en heeft er al jaren mee rondgelopen waarschijnlijk omdat het ook nog vrij moeilijk is vast te stellen.
De zichtbare zaken kunnen bovendien op totaal andere problemen lijken , zoals we bij Moon eerst alleen aan gewone maar ernstige mok dachten en een of andere schimmel.

De longen bij Moon zijn niet onderzocht , dat is een zeer kostbare zaak , maar volgens de DA kan hij er oud mee worden.

Alleen prednison (achtige) kan het zaakje wat onderdrukken , maar mag maar tijdelijk (en liefst alleen bij ernstige problemen zoals nu) gebruikt vanwegen de bijwerkingen natuurlijk.

In het voorjaar komt het opzetten, met nu dus zo'n beetje het zichtbare hoogte punt aan schilfers , wonden en korsten en hoefprobleem.
Dit neemt wat af tegen de winter.
Dan is de hoefzool bijv. weer bikkel hard ipv zoals nu sponzig en de kroonrand voelt dan gelijk als de andere ipv. nu ook sponzig.
Ook de hoefwand is dan ook veel harder , er iets afvijlen gaat dan met moeite terwijl je het nu haast weg ziet vliegen als je een vijl erover heen haalt , maar kan ook spontaan weer erg zacht zijn waardoor je er met het mes doorheen glijd.

Voor paarden is deze ziekte dus echt een uitzondering .
Dat wil zeggen.... voor zover bekend dan he...want lang niet elk probleem wordt daar op onderzocht natuurlijk
Men denkt immers vaak met een ander probleem te maken te hebben omdat een zichtbare uiting van deze ziekte daar / overal op lijken kan !

Bij mensen iets vaker onderzocht dus en dan blijkbaar ook vaker voorkomend.

Hier is een duidelijke uitleg
http://www.xs4all.nl/~boeck/Besnier/

Peter Donck schreef op zondag 17 augustus 2008, 18:05:


Idd, zal er morgen opzetten ok? Ben al terug van rijden dus...
De strepen zijn niet van boven naar beneden, meer richels.

Ma ik denk ni echt dat het mis is, maar ja, ik wil ook de cursus doen, want ben er zo onzeker over.. Enfin, morgen foto's dus

Nelly Boot schreef op zondag 17 augustus 2008, 0:15:


Ik heb mijn pony laatst door Wim de Leeuw laten controleren en bekappen omdat hij steeds kreupel liep na een hoefbevangenheid van vorig jaar augustus. Hij heeft onze pony na de bekapping kleischoentjes aangedaan om de overgang (aangezien hij wat drastischer is bekapt dan wat we normaal deden) wat soepeler te maken. De kleivoetjes waren maar heel tijdelijk (halve dag), niet alleen om te voorkomen dat er schuurplekken ontstaan, maar juist een hoef die niet gezond is (vanwege hoefbevangenheid in ons geval) moet je niet in gaan pakken op een manier waarop je er een tijd niet meer bij kan, en hem niet meer kan zien. Wij bekijken en voelen de hoefjes elke dag en krabben ze dagelijks uit, en ze worden 2 x per week bijgeraspt, als het minder gebeurt merken we al dat niet ten goede komt aan de hoefjes, en uiteraard dan voor de pony.
Zijn hoefbeentjes waren gekanteld, maar zoals we nu zijn hoeven doen (en het complete totaalplaatje zoals huisvesting,voeding en verzorging optimaal hebben voor hem) zullen zijn hoefbeentjes over zo'n 3 maanden weer volledig goed staan en willen we daarna eens opnieuw foto's maken om te zien of dit ook echt het geval is, en om voor onszelf een stuk bevestiging te krijgen dat het ook echt weer goed is, na alle zorgen die we over deze pony hebben gehad.

Ik weet natuurlijk niet in wat voor stadium van hoefbevangenheid je paard/pony is, en door wie, hoe vaak, en op wat voor manier je de hoeven laat verzorgen want dat is natuurlijk wel heel afhankelijk voor het herstel.

Groetjes Jolanda