Christel Provaas schreef op donderdag 21 augustus 2008, 16:12:
> Realist schreef op donderdag 21 augustus 2008, 15:41:
>
>> Kan best maar dan kies ik nog steeds voor een hondentype die
> het apporteren of voorstaan is nooit aangemoedigd, dus hij
> functioneert uitstekend als gezelschapshond en kan probleemloos
> mee op buitenritten. Voordeel is dat er veel will to please in
> zit, dus met de gehoorzaamheid zit het wel snor.
Het is niet pikkig bedoelt alles het zo overkomt mijn excuus daarvoor.
Ik begrijp je verhaal ook helemaal.
Maar ik heb geen behoefte aan een will to please in mijn honden, ik word kriebelig van honden die mijn steeds op de voet volgen, me blijven aankijken (mijn beleving dus niet negatief, even om misverstanden te verkomen).
Voor mij als mens is dit te gehoorzaam, de twee honden die ik heb zijn beide zelfstandige dames, ze gaan en staan een beetje op ons erf, als ik ze roep komen ze (kan even duren, "glimlach smile").
Ik train dit niet, ga er altijd gewoon vanuit dat een hond dit gedrag vertoont,daarom mijt ik wel een aantal soorten honden en heb alleen teefjes.
Ik denk dat het grote probleem ligt in het feit dat ik nogal afdwaal van het gene wat ik wil zeggen (mmmm Smile... aan gebrek aan maar zo).
Ik vind het leuk om te lezen dat mensen zich zo verdiepen in het wezen hond, zoals ik (en ook zij) dat doe met paarden.
Warboel
