Vannacht kwam er eventjes een paard op de wei logeren bij de merries.
Omdat er geen stroom op de draden staat, hadden we maar besloten om de ruin bij de twee meisjes te zetten. Ipv dat ze anders misschien door de omheinig zouden gaan.
En plots veranderen die 2 een beetje saaie tantes in 2 overactieve, irritante trienen.

De 2 merries, Pête en Charly kennen elkaar al jaren. Ze hebben een aantal jaren alleen met z'n tweetjes doorgebracht. De laatste jaren hebben ze vaak gezelschap van Puzzle. Of staan Charly en Puzzle bijeen en Pête elders.
In ieder geval zijn Pête en Charly toch een aantal maanden per jaar in elkaars gezelschap en dan zijn ze onafscheidelijk.

Pête in haar eentje (zonder Charly) kan je in principe in elke groep dumpen. Dat geeft zelden problemen. Nochtans heeft ze in die groepen ook haar vaste 'vriendjes' en staan daar ook geregeld nieuwe paarden bij.

Maar een ruin bij haar en Charly, dan krijg je gedonder.
Pête verandert dan in de bodyguard van Charly en laat niemand haar nog maar aankijken. Charly (die nogal sletterig is aangelegd) probeert dan onder de tirannie van Pête uit geraken om bij de ruin te komen.
Elke zoveel minuten doet ze een uitval, die dan door Pête wordt afgeblokt.
Ondertussen zit Pête de ruin ook een beetje af te dreigen, dat hij het niet in z'n hoofd haalt aan Charly te komen.

Toen ik Puzzle kocht (als jaarling) heeft het 2 weken geduurd, vooraleer hij in de buurt mocht komen. (Alhoewel hij ter voren al maanden bij Charly had gestaan)
En bij deze ruin was het weer van hetzelfde. (Alleen dat deze een volwassen exemplaar was dat zich niet zo gemakkelijk liet afdreigen en dat er dus ook wel klappen vielen.)

Waarom zou Pête nou zo reageren? Ze is toch zelf ook een merrie, waarom speelt ze het dan zo hard?
Is ze jaloers omdat Charly 'haar vriendinnetje' is? Vindt ze dat ze Charly moet beschermen? Of wil ze eigenlijk de ruin voor zichzelf en is Charly concurrentie?
Is dit normaal gedrag voor een merrie? (Want ze lijkt wel een hengst die zijn merrie verdedigt.)

Ook vreemd genoeg, toen net de ruin vertrok, was zij wel degene die hem na hinnikte.

Donanta heeft een veulen van 2 maanden aan de voet. Ze heeft altijd snel de neiging te dik te worden, ze krijgt normaliter geen krachtvoer.
Ik had eigenlijk een beetje gehoopt dat het veulen op een natuurlijke manier wat van mamma's vet zou 'opeten', maar niets is minder waar. Veulen groeit als kool en madam weet het te presteren zelfs nog verder aan te komen !!!!!!!

Nu lees ik dat afvallen bij drachtige of zogende merries wordt afgeraden. Ondanks haar vet, zou ze een dubbele behoefte hebben aan eiwitten....... als ik die dus niet geef en daarbij ook nog eens haar energie gebruik om te gaan rijden, zou ze haar vet teveel moeten aanspreken.

Ik ben op de hoogte van het verschijnsel hyperlipaemie. Zo drastisch ben ik het nu ook weer niet van plan

Maar wat zijn nou dan de extra gevaren bij het zogen? Als zowel het veulen als de moeder flink groeien, zullen ze toch niet zo snel tekort komen?

Dus mijn vraag: wat maakt nu het grote verschil tussen vetreserves aanspreken met OF zonder zogend veulen?

Marleen den Arend schreef op zaterdag 23 augustus 2008, 9:33:


O ja, dit is wat Pavo erover schrijft:

"Let op: voor drachtige en zogende merries geldt dat afvallen niet verstandig is! De energiebehoefte van drachtige en zogende merries verdubbelt rond het veulenen en de eerste maanden van het zogen van het veulen. Wanneer de merrie op dieet wordt gezet, zal ze gauw haar eigen vetreserves aan gaan spreken."

Ja, en?

e m kraak schreef op vrijdag 22 augustus 2008, 13:52:

Het is potentieel zeer gevaarlijke wetenschap waar we mee

Het is zeker gevaarlijk, uiteindelijk draait zo'n beetje alles om macht. Misschien moet hier de kracht van herhaling dan ook maar wat minder worden gebruikt


Ha, en dan uiteindelijk een wereld zonder manipulatie creeeren...lijkt me ook erg gevaarlijk

Karin