marianne laenen schreef op donderdag 28 augustus 2008, 20:45:


Oeps, wat doe je nu...

Ik heb net een heel verhaal geschreven over mijn merrie, die van het ene op het andere moment van haar veulen gescheiden werd. Daar heeft ze erg veel last van gehad, en is een nukkige dame in de omgang geworden. Dit is 7 jaar geleden, en als ik in de uier knijp, komen er nóg drie stralen melk uit. Daardoor zou ik zeggen.....liever moeder en kind wat langer bij elkaar.
In het tijdschrift de amazone die nu te koop ligt, staat een heel artikel dat gaat over afspenen, en de verschillende manieren, maar ook tips om te helpen de melk op te laten drogen.
Toevallig is mijn merrie een soort oermoeder, maar het zou kunnen dat niet alle merries hier allemaal even last van hebben. Ik hoop dat dat voor jullie geldt.
Heel veel plezier met je nieuwe paard!
groetjes Clarissa

joop schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 11:40:


Jahaa, helemaal niet fokken, er zijn inderdaad teveel wezens op deze aardkloot. Wij in eerste instantie zouden beter wat minder kweken, dan hadden de dieren wat meer normale habitat ipv dat wij ze voor onszelf gaan inpalmen. Dan zou ik zeggen, laten we allemaal gaan adopteren en zelf ook stoppen met kweken. Ik moet nooit geen kinderen hebben om de aarde nog meer mee te belasten.
Tegen broodfokkers heb ik ook een gruw (die het veulentje na zes maanden, dat juist dan in z'n angstfase zit, op wreedaardige wijze gaan losrukken van z'n mammie).
Maar als iemand uit z'n merrie, als die gezond is natuurlijk, een veulen wil die hij zelf wil houden en dat veulen een goed leven kan bieden, dan vind ik het nogal egoitisch en kortzichtig om daar tegen in te gaan. 't Zit in de genen en op een bepaald moment zal een merrie net als elk vrouwelijk wezen, naar een kleintje verlangen. Een merrie is meestal dolgelukkig met haar spruitje.
BTW, die cremello's, die lopen precies in hun ondergoed, da's roduit afschuwelijk, alhoewel het in Frankrijk een echte rage is.

Ans Jondral schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 10:27:

Je vosje is ook een heel leuk paardje .
Ik weet niet, maar een Andalusier zou ik niet kruisen met een ponyras, heb er al enkele gezien en het 'edele' is eruit.

Cindy Helms schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 18:43:


laat het ons maar bij de officiele benamingen 'cream' en 'dun' houden
die worden allebei bestempeld als 'verdunningen'
maar cream verdunt steeds verder, dun is stabiel.
Naar mijn allerbescheidenste mening is dun het originele wildkleur
met wildaftekeningen en al
Het pigment is bij Dun zo over het haar op het lichaam verdeeld
dat het een gelige schijn krijgt
Bay is een afwijking op pigmentniveau waardoor je een andere opvulling krijgt
en dus een andere lichtbreking en dus een rode kleur
Zwart is nog een stap verder, op den duur zit het haar volgestapeld met pigmentkorrels
en krijg je zwart
Cream vermindert op de eerste afwijking bay gewoon steeds verder de pigmentverdeling
waardoor je van rood over oranje naar geel naar crèmekleurig en tenslotte wittig verschuift
een steeds versterkend mankement dat uiteindelijk leidt tot overmatige UV-gevoeligheid
met verbranden, oogschade, en huidkankers tot gevolg

stumperd schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 11:33:


Bij elk paard , eigen of niet , vooraf laten lopen , tussendoor laten lopen en achteraf laten lopen .
Alle keren in diverse gangen en op harde en zachte ondergrond
Gereed met bekappen dan wordt er na een kwartier tot half uur later nog eens goed gekeken hoe het dier dan loopt.
Het paard laten lopen gebeurd aan de hand van een verzorger/hulp.
Er zelf naast blijven lopen vind ik (voor mezelf) geen goede manier om het lopen van een paard te kunnen beoordelen.

Peter Donck schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 22:51:


dat was hetgene ons ooit geleerd is, maar dat was dan volgens de officiële termen Bruin => Valk => Isabelle, buiten de benaming wel hetgene dat jij hier verklaart. Hetzelfde ging op met vos => palomino => perlino, als ik het goed voor heb.