Inge Teblick schreef op woensdag 3 september 2008, 12:05:
> Bedreigt hij je veilgheid als hij dat doet?
Ik vind van wel , kan mijn nek wel breken met dat gezwaai van zijn hoofd.
Als ik hem de pas afsnij door strak langs iets te lopen , dan loopt hij mij ook op de hielen...auw
www...Als hij gewoon zijn ding doet , en wij lopen bij hem in de buurt , dan komt hij ook dichtbij , maar niet zo dat hij met zijn hoofd door je heen loopt.
Hij heeft wel intresse in mensen [ clickeren?] , maar op het moment dat hij in de gaten heeft dat er niets te verdienen valt , loopt hij verder , en dan duwt hij je wel gewoon aan de kant.Hij dwingt jou om je te verplaatsen.
>Dan is het
> misschien wel tijd voor één van de "twee keer per jaar" druk.
> Soms moet je paarden (veel te groot, veel te snel bij je) wel
> degelijk zeggen "nee, zo niet". Zo weinig mogelijk, maar zoveel
> als nodig. Die "zoveel als nodig" zit eigenlijk niet in je touw
> (dat maakt jezelf alleen wat groter, maar daarom nog niet
> effectiever), maar in jouw lichaamstaal. Je moet het wel ménen.
In volle overgave , KSET,KSET , met hoge zwaaiende met een touw...tot mijn armen zeer deden....Ik gaf het eerder op dan dat hij dat ene pasje deed.Maar dan komt de onzekerheid ook om de hoek kijken hoor , daar heb je gelijk in.
Het iets willen bereiken , maar zonder dat het paard een slag om zijn hoofd krijgt , zo was het plan , geen pijn! En dan ontdekken dat hij voor dit circus niet gevoelig is. Vervolgplan lag niet klaar......
> Liever één keer zwart-wit dan maar wat hangen in dat grijze
> gebied van ik-wil-dit-eigenlijk-niet. Ik weet nogal zeker dat
> ik hem wél van me wegkrijg - die zoveel als nodig zou best heel
> véél kunnen zijn. Maar wél maar twee keer maximaal!
>
> En dàn onmiddellijk, gewoon bij het begin, beginnen: belonen
> voor wat hij wél goed doet.
Dat zit er zo goed in bij ons , dat is geen probleem meer.
Druk valt weg , braaf , aaitje , en we zijn al bezig geweest met voerbeloning , alleen nog niet in dit traject.
>
> Maar: als het even kan, voorkom simpelweg dat je jezelf én
> hem in een situatie brengt waarbij je die druk moet gebruiken
> (ik wou dat ik deze hele zin in bold kon zetten). Zet ook
> jezelf op voor succes, dus niet op gras, niet aan het
> leidtouw op straat. Daar kan je naartoe werken, maar daar
> begin je niet.
Oke , nu komen we ergens.
In de bak dus ! Maar hoe?!!!
Welke oefeningen?
>
> Maak eerst jezelf maar eens interessant genoeg om op te
> willen letten, om bij te willen zijn. Hou maar eerst iets
> tussen jou en hem in (desnoods begin je aan z'n wei of z'n stal
> of waar het ook is dat hij vandaan moet komen), en ga rustig
> aan de slag met de handtarget, zodat je niet gedwongen wordt
> hem elke keer terug te moeten zetten en daar dan teveel tijd
> aan te gaan besteden, waardoor je meer bezig bent met
> corrigeren dan met geconcentreerd trainen.
Dat kent hij , en doet hij goed. Hij vind het saai en stopt eerder dan wij[is fout van ons!]
Hij is altijd gefocust op ons , komt ook direct naar ons toe , maar zodra hij in de gaten heeft dat er niets te verdienen valt , is de focus ook weer weg.
Beleefdheid aanleren vind hij saai ,hij word happerig , gaat op zoek naar eten , of loopt gewoon weg.Grasbrok , spelt , wortels en appels , zijn niet bijzonder genoeg. Voor
biks wil hij wel wat meer doen.
Zijn we niet snel genoeg? Is dat het probleem?
Gr Esther
Warboel
