Aafke schreef op woensdag 3 september 2008, 16:00:


Duhhh.. en als je nu klikt op de link in het bovenstaande berichtje doet ie het ook. PN-spook... je bent geweldig. Lol!

Anita Cats schreef op woensdag 3 september 2008, 15:51:


Jeps, zag je al vertwijfeld zwaaien. Lol!


Mooi!

Wil schreef op dinsdag 2 september 2008, 23:54:


Veel van dit soort gevallen heeft te maken met het opzij zetten van je ego, weet ik veel. Hulp vragen.........dat is toch wel een hele grote stap, nee kies de weg van de minste weerstand, laat het dier gewoon aan zijn lot over. Wordt men niet geconfronteerd met het erkennen dat het slecht gaat etc etc.
De gevallen die ik ken waarbij boeren hun dieren, letterlijk hebben laten uitdrogen, had bijna allemaal te maken met het niet willen toegeven dat er een financieel groot gat is. Het niet naar buiten kunnen brengen. Geen vieze was buiten hangen.
Men kan niet meer relationeel denken en het lot van de dieren, daar zijn ze al helemaal niet meer mee bezig. Men is dan al te ver heen....

Sociale controle is het sleutelwoord. Hou dieren altijd in de gaten, hoe raar dat ook klinkt. Grijp in als het nog niet te laat is. Beter te vroeg dan te laat.
Spreek mensen aan als nalatigheid een feit is.
Ik doe het ook, zowel binnen mijn werk maar ook daarbuiten.
In NL en B is een dierenbescherming waar je zeker melding kunt maken. Ja, strafrechtelijk is het een heel ander verhaal. Bewijsvoering etc. is dan belangrijk.
Maar goed, mensen hou uw ogen en oren altijd open en doe iets. Dat het dier in de eerste plaats geholpen wordt isbelangrijk maar nog belangrijker, is als we dit soort situaties een stapje voor zijn door iets te doen met informatie of wat we zien.

Sky schreef op woensdag 3 september 2008, 14:04:


Daar dacht ik ook aan. Eerst met bit en daarna dezelfde handelingen zonder bit (bit omdat het in de andere filmpjes te zien is). Het lijkt mij dat als je paard volledig op de zit te rijden is (en als het zo aangeleerd is) dat je niet met je handen die onzichtbare teugels hoeft te volgen. Al ben je petatten (=aardappelen) aan't het schillen ondertussen, het gaat om je zit.
Maar ik vind het wel knap, niet alle ruiters kunnen dit nadoen.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 3 september 2008, 12:16:


Proberen te blijven zitten als het zover is maar als je kan voorkomen door hem af te leiden met oefeningen, veel variatie en het voor het paard leuk maken dat hij wordt gereden. Ga je er toch af, meteen er terug op en zorgen dat hij zijn spelletje niet meer leuk vindt. Altijd blijven doorzetten, hoewel dat ni altijd even gemakkelijk is

Conrad van Pruijssen schreef op woensdag 3 september 2008, 15:16:


Leuk dat je ook mee doet :)

Dat kan ook, is een andere variant
maar ik bedoel, heel exact zoals het er staat, het kunnen maken van gelijkstellingen op grond van logica.
Daar is zowel ervaring als strikt logica bij betrokken.

Ervaring om te weten dat A=C en B=C, logica om te concluderen dat A=B.


Ik ga nu zélf maar een voorbeeld geven aan de richting waarin ik denk, en zonder te vervallen in technopraat:

Neem nu een paard dat gewend is aan "engelse" dressuurlessen, op 1 of ander bedrijf. Die is dus gewend aan een serie stimuli (A) die instrueren wat te doen (C).
A=C

Bij regelmatig echter wordt er ook "western-les" gegeven, met dezelfde paarden. Andere docent, andere insteek van deelnemers, andere stimuli (B). Toch weten de paarden de juiste dingen te doen (C).
B=C

Uit MIJN logica volgt nu dat ze dús ook moeten begrijpen dat A=B.
Maar.... hoe stellen we een simpele proef op dat dit voor de hele wereld bewijst?
Want ik ben me er zeer van bewust dat mijn voorbeeld een hele trits aan hiaten heeft, zoals meestal wanneer je circumstantial uit praktijk plukt.


een paul???


Nee


Ik ook niet, maar kan me voorstellen dat het aan te leren is. Zal er een beetje over piekeren in verband met deuren kunnen openen, de weg lijken te weten die niet geweten kan worden behalve door logica toe te passen, e.d.
Het gaat hier om logica toepassen middels als A=B dan is B=A


Ik ben sowieso altijd geïnteresseerd naar filmpjes, verslagen en publikaties op dit gebied.

stumperd schreef op dinsdag 2 september 2008, 13:28:


Arme arme âppaloosa's de meeste zijn zo kaal als het maar kan zowel bij staart als manen. Die hebben ze niet gehad van moeder natuur.

Daan Natuurlijk schreef op woensdag 3 september 2008, 15:06:


Het protest van elk paard, eigenlijk. Ook met het continu in diezelfde hoek sturen leerde je hem natuurlijk dat het geen zin had om iets aan te geven. Ik denk niet dat hij pijn had (dan zou hij gedurende het hele rijden wel protesteren, of specifiek bij het in galop gaan bijvoorbeeld) maar dat hij zijn werk niet leuk vond, en dat lijkt me logisch, want hij moest 5 keer per week dezelfde rondjes in diezelfde bak lopen. Geen wonder dat hij er iets op ging verzinnen om er onder uit te komen en ja, als je daar eenmaal succes mee hebt, blijf je dat herhalen natuurlijk. Totdat de consequentie van dat gedrag vervelender is dan gewoon je uurtje rondjes rijden afmaken.
Ik ken een heleboel manegepaarden die allerlei truukjes hadden die ze nooit meer vertoond hebben sinds ze een particuliere eigenaar hebben

Christel Provaas schreef op maandag 1 september 2008, 15:16:


Vorig jaar moederhond met 9 puppies + nog 2 weesjes opgehaald in verlaten dorp enzo ze "gered" van een gewisse dood.
Heb ze 10 dagen verzorgd waarbij ik ´s morgens een uur vroeger moest opstaan en ´s avonds rond 22.00u thuiskwam.
Ik was doodmoe maar de gelukkigste mens op deze aardbol... dus daarom!
Gr. Ilse

Ilse Bartholomeeusen schreef op woensdag 3 september 2008, 17:39:



Heeft er véél mee te maken inderdeed

stumperd schreef op maandag 1 september 2008, 15:28:


T ja Conny, ik ken dat gevoel, als je een opmerking maakt, slaan ze er alleen nog maar harder op, dat gevoel van onmacht maakt me soms gek. Pfeuh nu vraag ik hen of hun ballen er misschien groter van worden als ze op een hulpeloos dier slaan, draai me om en ga weg. Dat helpt soms... Mensen zouden hetzelfde paardengeduld moeten hebben hé en niet hun frustraties op hen afwerken.
Gr. Ilse

Ilse Bartholomeeusen schreef op woensdag 3 september 2008, 17:47:


Mijn mening ? 'T heeft niets met geduld te maken .De vraag zo stellen dat een paard het begrijpt !! En geloof me je leert dat moment tot op de milliseconde herkennen Die onderdelen die je opnoemt ivm de mannelijk anatomie heb ik qua grootte nog niet vergeleken (ben dit ook niet van plan ) maar sommige wijffies kunnen der ook iets van hoor !! Enig idee wat er DAN groter zou zijn geworden ?

Marleen den Arend schreef op maandag 1 september 2008, 19:03:

Nee die manen tot daartoe (wel froufrouke laten staan hé!) maar die staart afscheren is pas erg en zekers met die 1000en vliegen hier.


Hola hola, kuddes van 30 merries met hun veulens op 100m2 en met ellelange hoeven dat zich bewegen moeilijk of pijnlijk wordt, ja hoor geen belabberd leven tssssssss...


Inderdaad!!!!!!!!!!

Ilse Bartholomeeusen schreef op woensdag 3 september 2008, 17:53:


Ne keer fotookes trekken Ilse !! schijnt er mischien een nieuw licht op die "zogenaamde" vrijheid !