Cindy Helms schreef op zondag 7 september 2008, 15:22:
> Ik begrijp best wat je bedoelt Coralie, maar vroeger met Amaroc
> idem dito. Als ik een baaldag had, wist ... of beter DACHT ...
> ik: ik blijf er maar beter af vandaag anders dreigt er
> ontploffingsgevaar (en dat was ook zo, alle hoekena van de pist
> in recordtempo).
...knip...
> Op een gegeven moment ben ik daarin
> veranderd. Rustig blijven onder alle omstandigheden en blijven
> vragen ook al bibber ik innerlijk uit mijn vel voor wat komen
> zal ... Niet altijd makkelijk en vergt ook "lef" soms ... nu
> rijdt ik op elk moment als ik zin heb. En we doen datgene waar
> ik zin in heb (tenzij hij moe is

) Of hij nou loopt te
> bokken, weg te springen, te schrikken, terug te draaien, op te
> trekken als een raket ... het doet me niks en hij begint het
> stilaan nu ook door te krijgen. Hij krijgt me er niet bewust
> meer af en hij bepaald ook niet meer wanneer we wel of niet een
> ritje gaan maken. Proberen gaat altijd mee, maar eindigt altijd
> in een Njet ...
Leuk zoals je dit beschrijft Cindy.
Echt fijn hè, als je met je eigen rust en ontspanning je paard telkens weer terug rustig kunt krijgen.
Coralie