Maar met snijmais wordt ook de maiskolf gevoerd neem ik aan?
Ik bedoel nu namelijk het voeren van alleen de stengel en de blaadjes van de maisplant.
Weet iemand daar de voedingstoffen van? of zou dat gedeelte inderdaad wel gezond zijn om de cellolose?
Groetjes

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 9 september 2008, 23:26:

Piet schreef op maandag 8 september 2008, 12:06:


Ik heb Gaia gevraagd over hun aanklacht mbt de staarten in Gent:
"Onze klacht is nog steeds in onderzoek, dus we hebben er geen nieuws over.
Hebt u meer info ivm Geel?" Dit was het antwoord.

Ik hoop dat iemand mij advies kan geven

Aan de ene kant zeg ik ga met een ander paard, regel wat met een kennis uit de buurt en speek bij jouw af.
Als je zelf ook niet erg resoluut bent in wat je wil of kan word het er misschien op deze manier niet beter van.
Ik zou heel veel met je paard wandelen buiten, wat ik nu zelf doe is de lange lijnen in de bak gingen erg goed, vandaauit ben ik de straat op gegaan zij dus voorop, maar jouw paad weifelt nog te veel eerst ernaast of iemand anders,een ander paard is het mooist mee.
Probeer de aandacht van het paard bij jouw te houden, doe veel dingen onderweg rondje halt wegdraven, slangevolte / zigzag, maw.hou haar bezig.
Als jij gaat afwachten kan je erop wachten dat het gaat gebeuren.
Als ze niet verder wil ook bezig houden, jij moet het initiatief nemen, niet het paard!
Heel herkenbaar allemaal hoor, lekker er mee aan de gang, veel afwisseling...
Anita

Caatje schreef op dinsdag 9 september 2008, 14:53:


Het probleem zit niet in de wetgeving maar in het gedogen van de blokstaarten. Er worden niet genoeg aanklachten ingediend. Het is net als met stuf roken, iedereen blijft het gewoon doen en niemand wil dat eigenlijk tegengaan. Als er een officiele aanklacht wordt ingediend tegen hibo, rue des combattants 4, 7866 Ollignies en de zaak komt voor de rechter zal de rechter vast niet accepteren dat al deze paarden om medische redenen hun staart zijn kwijtgeraakt. Medische grond betekent: ernstige verwonding en NIET zaken als: plassen en poepen en veulens krijgen.
Zitten er dan helemaal geen juristen op dit forum die hier meer van weten?

judith1975 schreef op woensdag 10 september 2008, 12:12:


Hey Judith, ik herken je probleem en plezant is anders hè.
Kijk goed naar je paard. Als ze echt angstig is, stap dan af en ga te voet voorbij het obstakel. Maar dat ging ook niet zo super zei je, oefen eerst nog wat op grondwerk en werk aan het vertrouwen. Dat hoeft niet per sé in de wei, buiten aan de hand gaan wandelen vinden paarden ook heel leuk.
Als ze geen bang heeft, zit er niks anders op dan te blijven volhouden. Geef ze lange teugel, schuif je benen iets naar achteren en geef een lichte maar constante druk (niet gaan 'kappen' met je benen, dat heeft geen zin!), bij het minste stapje in de goede richting, laat je alle druk vallen en beloon je haar. 't Kan goed zijn dat je dit in het begin meermaals achter elkaar moet doen, maar vergeet niet de beloning bij goed gedrag.
In mijn geval weet ik dat Soraya niet bang is, maar dat ze staakt omdat ze liever bij haar vriendjes op de wei wil zijn. Als ik dan toegeef aan haar, zal ze binnen de kortste keren helemaal niet willen vertrekken. Als er iemand naast haar stapt, is er geen probleem, maar je kunt niet altijd iemand vinden die dat wil doen hè + in mijn geval is het geen oplossing maar een uitstel van de problemen.
Consequent zijn, rustig blijven, geduld en beloning: dat zijn de sleutelwoorden.
Ga niet ineens te ver, stippel een route uit van een 10-tal minuutjes ongeveer maar maak die route af, ookal doe je er 2 uur over.
Heel veel succes!

Piet schreef op dinsdag 9 september 2008, 22:05:


staat nochtans daar zo onozel te wezen, dat een mens begint te twijfelen.
Soit, werkwoorden en tijden nog eens opfrissen dan maar, dan wordt er niet meer getwefeld

Moniek schreef op woensdag 10 september 2008, 11:51:

Welnee, wat is er nou zo onvoorstelbaar bijzonder aan modder en ouwe stenen?

Het moet ook niet lijken alsof het de meest bedachte, prachtige bodem is. Het is me feitelijk gewoon overkomen; de oude boerderijmuur ligt daar al dik 20 jaar in stukken en brokken (was net vernieuwd voor ik de boerderij kocht).
Ik erger me er evenzeer aan (iedere dag met je laarzen door de blub is níet leuk, zoals afgelopen zeer nat jaar) alsdat ik de waarde er van in zie. Als ik wat impulsiever zou zijn had er allang zand gelegen, snap je?


Uuh, mot dat? Mijnes eten liever
Ze rommelen meest maar wat in de rondte, kunnen ook de stallen (beton) in en uit als ze willen. Veulen speelt uiteraard het meest.
Je hebt gelijk dat jonge dieren meer speelneiging hebben maar dat is bij paarden toch ook niet echt veel tijd in beslag nemend volgens mij... jawel, af en toe even. Zelfde zie ik bij de koniks.


Zand is geen goede biotoop voor paarden, denk ik (ojee, gaan alle arabieren me vast weer onpruimbaar vinden). Moet je nou ook weer niet zo rigide opvatten alsdat een paard allergisch voor een beetje zand is.
Grootste direct gevaar van zand is koliek. Zou moeten nakijken maar ik geloof dat het Sable Island heet, waar ook een verwilderde populatie paarden gevolgd wordt, is de gemiddelde leeftijd niet hoger dan een jaar of zeven. Meeste overlijden voortijdig aan koliek. Is een zandduin-eiland. Er zijn bij mij in de loop der jaren twee paarden overleden aan koliek; beide waren afkomstig uit de hollandse duinstreek - mij te toevallig. Mocht er ooit weer een vanuit die streken naar mij komen dan staat een grondige ontzanding met stip als eerste op het programma.

Modder is fijner sediment van hetzelfde, maar dus spoelt makkelijker door heeft een ingenieur me eens uitgelegd. Ja is logisch. Staat ook in mijn middelbare schoolboekjes, bij nader inzien.
Modder blijkt dus in relatie tot paarden in dit opzicht helemaal zo naar nog niet.

Maar voor de hoeven is steen ook echt nodig. Beton... sja, hangt er net vanaf welke, hoe het gemaakt is. Daar heeft Peter laatst ook nog iets over geschreven. als die beton oud genoeg is en goed gemaakt met veel kiezel lijkt het me prima.


Meer bewegen leidt tot meer spiervorming. Is iets anders dan (te) dik.
De nederlandse min of meer natuurlijke biotoop is veel te voedselrijk voor paarden. Dat is al duidelijk te zien aan de koniks.
De publieke opinie schrijft echter (veel) te dikke paarden voor want dat "ziet er goed uit" en is men aan gewoon. Een meerderheid van de NL paarden is te dik, dus echt niet alleen een "ijscoprobleem".
Ieder pondje gaat door het mondje, en bewegen is goed voor u
Maar ik verwacht niet eigenlijk dat er veel zijn die zin én tijd hebben om dagelijks toch minstens een uur of zes er met paard op uit te trekken. En dat zou toch wel de minimale paard-uitlaat-tijd zijn als die moet opwegen tegen de rest van de tijd ad lib vreten van vet hollands gras.
Dus moet je op een of andere manier voederwaarde zien te beperken, daar heb je gelijk in. Ik doe dat liefst door "vogeltjesland"-hooi te voeren, sommige soorten stro zou ook kunnen, of riet, zodat ze wel kunnen eten en de cellulose-omzetting aan de gang blijft. Ik ben het dan ook zeer oneens met de aanbevelingen volgend uit het ruwvoeders-onderzoek wat ook hier niet lang geleden besproken is (gefiniancierd door brokjesfabriek, weet je nog?).

Ach, de échte oplossing is natuurlijk nog één keer verhuizen en mijn oude dag met de paarden op een nog geschiktere plek, buiten NL, gaan doorbrengen :)

stumperd schreef op woensdag 10 september 2008, 0:39:


en flossen maar met die twijg

Piet schreef op woensdag 10 september 2008, 0:30:


De mogelijkheden hangen van de ernst van de breuk af. Indien het hoefgewricht erin betrokken is geraakt, zou ik zeker en vast kiezen voor de grootst mogelijke stabilisatie. De breuk moet maar een fractie van een mm verschuiven of je krijgt te maken met trapvorming en artrose tot gevolg. Dit ga je zelden met een rib of sleutelbeen hebben omdat deze beenderen meestal in de diafyse doorbreken, maw niet in een gewricht, dus vandaar dat je heel zelden artrose op je ribben/sleutelbeen krijgt.
Volgende complicatie is collaterale hoefbevangenheid: dat paard zal moeten steunen op z'n aangetaste been, of het andere zal overbelast raken en dan is het dier helemaal een vogel voor de kat.
Mij ga je niet vertellen dat het hoefmechanisme wordt uitgeschakeld door simpelweg de hoefkapsule alleen, volgens de wetten van de fysica kan dat gewoon niet, daarvoor weegt een paard te veel.
Andere complicatie is osteomyelitis, dan ben je nog verder van huis.

Ik heb paarden hiervoor behandeld zien worden die uiteindelijk terug in de (top)sport konden gaan, zonder problemen. Dit dmv schroef of ijzer. Ik heb ook conservatieve behandelingen gezien, die niet zo'n rooskleurig gevolg hadden. Ik heb ook al onbeslagen paarden met een hoefbeenfractuur gezien, ik zou dus niet gaan veralgemenen tot 'enkel bij ijzerpaarden'.

Moest het mijn paard zijn, dan zou ik het hoogstnoodzakelijke doen om die breuk te stabiliseren. Mijn paard zou dan nog in het slechtste geval artrose als complicatie hebben, hij mag hoe dan ook tot het eind van z'n leven bij me blijven, maar kan je je al inbeelden wat andere eigenaren zouden doen? Zoveelste afdankertje dat tenzij gered toch de saucissen ingedraaid wordt.

Bovendien zijn er volgens mij wel alternatieven voor een ijzer: synthetische gipsen, brug van methylmetacrylaat,... maar zo'n paard met intra-articulaire, niet verplaatste breuk gewoon zo laten staan en beperkte beweging geven zonder stabilisatie, da's naar mijn mening vragen om problemen.

Moniek schreef op maandag 8 september 2008, 11:25:


Het is iets dat door de Homeopaat zelf gemaakt wordt. De eigenaares noemt het Scip, zo staat het ook op de fles geschreven. Samenstelling is blijkbaar geheim, tja.....

Vicky Verreycken schreef op woensdag 10 september 2008, 13:29:


Je bent mijn neus vergeten


Er zijn zelfs paarden die nog maar drie benen hebben hoor en een voor het overige goed bekapt paard met gezonde voeten kan daarop wel een poos extra gewicht hebben hoor.
Feit is dat dit bij geen van de gevallen die ik gelezen heb en zelf meegemaakt heb is opgetreden.


Kan het feit dat het paard kreupelt ermee te maken hebben?


Heb ik niet gedaan, ik heb ze niet gezien
Wat zijn conservatieve behandelingen?

Ik heb je verteld van de paarden die ik persoonlijk meegemaakt heb en weer perfect lopen. Een paard wat probleemloos loopt kan dat ook in de 'topsport?'

Mooi, wat worden de zaken duidelijk he, als je meteen jouw mening geeft ipv vraagjes te stellen.
Ik had het over het hoefbeen en heb min of meer geschreven dat wanneer het ernstiger was dan een barst dit zaken van een andere orde waren.Het ging per slot van rekening over een barst.
Laten we zien of er bij ernstiger gevallen nog andere meningen zijn.
Piet
Training is a mechanical skill

Ik reageer straks op Wil, dank je wel al vast voor het uitgebreide antwoord.
Maar nu eerst voor de andere die menen dat ze weten hoe slecht ik voor mijn paarden zorg.
Paarden genoeg hier en er is maar 1 met echt problemen aan de voeten en dat is mijn bevangen merrie.
De rest heeft een leven compleet afgestemt op zijn of haar behoeftes met daarbij gecombineert mijn behoeftes.
Ik steek mijn hoofd daar niet voor in het zand, iets wat ik van een aantal andere hier niet kan zeggen.
Ook het lijstje wat Herman opnoemt is leuk maar met die paarden heb ik net zo weinig te maken als jullie, ik heb mijn verantwoording af te leggen tegen mijn eigen paarden en tot op de dag van vandaag kan ik ze echt in de ogen aankijken zonder mij schuldig te voelen om de dingen die ik ze aan doe.

Ik lees op dit forum verhalen dat 's nachts op stal heel slecht is maar dat sommige dit wel moeten van de stalhouder, waar sta je dan met je principes die o zo belangrijk zijn????
Had ik niet zelf de zeggenschap over mijn paarden en hoe ze gehouden worden dan had ik dus geen paarden.
Hardvoer is o zo slecht maar als een paard het niet meer red op alleen hooi en gras, ga je ze toch ook wel bijvoeren???
Of laat je ze dan maar verhongeren want in de natuur gaat dat ook zo??

Volgens vele is het weglaten van het bit de oplossing voor een hoop paarden, ik denk juist dat het verbeteren van de instructies voor verlichting kan zorgen voor deze paarden, vooral als ik zie wat de kwaliteit is van sommige bitloze ruiters die bij mij dus eht niet op een paard mogen komen zitten.

Mijn partner is een gediplomeerde smid, traditioneel opgeleid, hij heeft verschillende klanten die doen aan zelf bekappen en waar hij alleen maar voor controle komt en indien nodig bijscholing verzorgt, de wereld (mijn wereld) is veel minder zwart/wit dan dat sommige het hier denken.

Het is niet jullie tegen ons of wij tegen de rest, in mijn optiek is het wij allemaal want we willen allemaal het beste voor ons paard alleen verschillen het idee wat het beste is nog weleens.

Jullie denken dat ik hier ben om te stoken, denk dat maar lekker ondertussen ook al een hoop info gelezen waarmee ik daadwerkelijk mee aan het werk ga of overweeg te gaan toepassen.
Waarom zou je dan zeggen: ik ben nu 28 jaar, heb al een hoop kennis opgedaan in de tijd dat ik rondhuppel tussen de paarden (dat is ookal 28 jaar ondertussen), maar ik weet ook dat ik nooit uitgeleert ben en dat er voor mij ook een hoop onbewandelde wegen zijn waarvan ik het bestaan nog niet weet.
Is het dan fout dat ik ook over het onbekende graag meer wil leren, zie ik het fout dat ik hier een hoop info kan krijgen die ik bij mijn paardenburen waarschijnlijk nooit te horen zou krijgen?

Ik vraag me weleens af hoeveel mensen hier dingen schrijven die in de praktijk toch even allemaal iets anders verlopen?
Dat is niet erg maar wees dan ook zo eerlijk om er voor uit te komen.
Als ik jullie alleen maar op de hoogte had gehouden over het reilen en zeilen in mijn kudde en de rest maar even vergeet was ik in jullie optiek waarschijnlijk een grote held geweest maar ik steek mijn kop niet in het zand en kom er eerlijk vooruit.

e m kraak schreef op woensdag 10 september 2008, 13:19:


Tja, het zijn vaak net scharrelkippen!


Hier een oudere ruin van 18 en een jaarling die veel spelen en stoeien.
Het is de redding voor de oudere ruin die anders helemaal niet meer hoeft te eten. Bovendien blijkt hij er zeer soepel bij te worden (blijkt bij het rijden.)
Hij had altijd eczeem (niet heel erg), maar dit jaar nog niets gezien (afkloppen). Hij loopt dag en nacht buiten zonder deken. Een deken en een jaarling gaan niet goed samen. Ik wijt het wegblijven van de jeuk aan het gestoei. Maar ja, ik heb er uiteraard geen onderzoek naar gedaan.
Wel hebben we nog een merrie van 18 die lekker rondscharrelt, maar wel eczeem heeft en niet zonder deken of stal kan. Het is dus niet vanwege een goed seizoen voor de eczemers (In ieder geval niet helemaal).
Als er veel insecten zijn staan ze trouwens allemaal binnen

Toch vervelend dat paarden zelf hun weilanden tot zandbakken kunnen maken. Zand is gevaarlijk; denk ik ook.
Dus al dat beton in onze paddock is prima.


Beton hier is inderdaad oud en vol van kiezel die ook regelmatig los rondzwerft.

Toen ik enkele jaren geleden bij de Koniks was vond ik ze inderdaad erg dik.


Vogeltjeslandhooi: en hoe weet je dat daar niets verkeerds in zit?
Ik voer graszaadhooi voor de cellulose en bij ons staat veel kropaar in het gras.

Wie weet doe je dat nog eens.!
Ik niet: Sommige zaken zijn immers overal hetzelfde.

Moniek