Ellen2 schreef op vrijdag 12 september 2008, 21:00:


Tja, de join up was ooit het WAUW van NH, nu al ietsjes minder. Ik vind dat je er meer kwaad mee kan doen dan goed, zeker als je alle kleine dingetjes van je paard niet kan lezen. Ik zou het nooit doen bij mijn paarden, ik zoek wel een andere manier.
Succes met de opleiding Ellen!!

Wil schreef op donderdag 11 september 2008, 12:30:



Kan ik best begrijpen, doe jen het toch gewoon achter een struik of bosje !

Ellen2 schreef op vrijdag 12 september 2008, 21:23:

Hey Ellen, je hébt een goed gevoel ...
Jij bereikt niet even veel, ... jij bereikt het 10-voudige met je paardje door JOU manier van consequent gedrag. Daar heb je écht geen join-up voor nodig.
Maar als dat nu eenmaal in jou training zit, laat het gewoon over je heen gaan. Vervang (in je hoofd) join-up met jou communicatief gedrag t.o.v. het paard, en je komt er minstens even goed, zo niet nóg beter.
Héél veel succes met je opleiding.

En je weet, àlle steun !!!

_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Herman schreef op zaterdag 13 september 2008, 0:27:


Allemachtig.... Lijkt erop dat Veldre zich door helemaal niemand iets laat zeggen he? Ja, het lijkt op een spelletje... maar is het duidelijk niet!
Poef... ik zou haast zeggen dat je wel een hele ervaren trainer hiervoor zou moeten hebben.... Maar b.v. Conrad, hij heeft mij ook weleens verteld dat je heel soms een paard tegenkomt die gewoon niet te trainen is en daardoor gevaarlijk voor de eigenaren...
Lijkt me erg zoiets! Nu, Veldre is wel te trainen, maar heeft onvoorspelbaar gedrag he?
Misschien belangrijk wat je op het eind schrijft.... dat gestress in de rijbak terwijl jullie weg zijn. Ze heeft dus een half uur gewoon haar zin niet gekregen.
Zou daar de oplossing kunnen liggen?
Eerst uit laten stressen en dat aan het werk? Of wat je ook wilt doen?

Groet,

Wil.

Hallo allemaal even een laatste update. Ging niet eerder helaas, traag internet vandaag. Ook iets Hongaars volgens mij:).

Gisteren van Ilona nog een geweldige mail gehad, en mijn moeder op dat moment aan de foon. Samen hebben ze er voor gezorgd dat het pakket onderweg is naar Hongarije, dus zal vanaf morgen erg opdringerig zijn bij de postbode:). Ik verwacht het nog niet maar wil het wel graag natuurlijk.

Ik had Alison al gewaarschuwd vanwege de zachte zolen dat er gevoeligheid kan ontstaan en dan blijft het paard inderdaad gewoon op zijn grasweitje staan achter het huis tot het beter gaat. Ook heb ik gezegd dat rijden misschien even niet tot de mogelijkeden behoord, Alison vind wandelen met haar paard ook gezellig om te doen dit zal geen probleem voor haar zijn.

Ondertussen aan de hand van alle adviezen, hebben Alison en ik alles nog eens rustig door genomen en besloten de smit de ijzers er af te halen. Hem het meeste zware werk te laten verichten, hem tegen te houden als hij met een mes in zolen of straal aan de gang wil gaan en eigenlijk wil ik met de hielen even wachten en eerst kijken hoe het paard loopt na deze behandeling. Wel de wand zo afveilen in ieder geval daar waar nodig is waar het niet goed zit met de witte lijn om de druk er af te halen. Ondertussen hopelijk heel hard studeren samen en kijken naar de voetjes hoe we verder gaan om alles in orde te krijgen. Ook als we aan de hielen gaan werken stapje voor stapje i.v.m. eventuele spierpijnen. Ik liep vroeger zelf veel op hoge hakken, geen pretje als je daarna plat gaat lopen ga je echt wel voelen in je kuiten:).
Dit paard heeft alleen maar op geprepareerde pistes gewerkt en leeft nu in de bergen met een totaal andere ondergrond en ik denk dat we daar toch wel rekening mee moeten houden.

Vandaag met het trage internet inderdaad aan het worstelen geweest en uiteindelijk ook nog gelukt om foto's te uploaden die ik vandaag gemaakt heb van de voetje en die staan op mijn eigen fotospace http://www.flickr.com/photos/diane_hobbelen/ Waar ik al mijn foto's op zet kun je gelijk zien waar en hoe we wonen voor diegene die dat leuk vinden. Ik wed dat jullie graag met je paardje een vakantie hier willen houden:).

Ik denk dat fructaan niet de oorzaak kan zijn, aangezien wij hier nog geen nachtvorst hebben en temperaturen boven de 25 graden en gras nog steeds gewoon lekker groeit. Al we geen pony hadden is grasmaaien hier bijna een dagelijkse bezigheid met onze achterlijk grote tuin:) We hebben dus eigenlijk een bruine zitgrasmaaimachine lekker luxe:) Nu alleen nog maar wat hij niet eet, en dat scheelt een berg met werk. De nachten zijn wel koel maar vochtig wat dus de oorzaak is van snel groeiend gras hier met de lekkere temperaturen overdag.

Daarnaast heeft het paard buiten zijn eigen weitje, altijd hooi en heeft Alison het dieet niet drastisch veranderd dit zijn we nu rustig aan het aanpassen, en dus vooral het een en ander weg aan het laten en houden daarbij continu het paard bij in de gaten, maar ze is beweeglijk loopt dan te grazen en dan weer hooi te eten, loopt goed naar haar waterbakken en heeft geen neiging tot blijven staan, ik denk dat we er voor zover je dat kan zeggen op tijd bij zijn. Wat we missen zijn af en toe een dolle bui zoals die mafkees van mij wel kan hebben eigenlijk wel elke dag een keertje. En er anders zeker er voor te porren is even lekker te dollen door de wei. En ik denk dat dit door haar voetje komt, dat zal de tijd uitwijzen.

Alison daar heb ik gisteren ook nog wel heel erg mee gelachen, even dat verhaal van de magen hierboven. Alison vind het maar niks dat haar paard haar stal met een berg strooi er in om lekker in te liggen gebruikt als wc, want zo kan ze niet lekker in haar nest liggen.
Ik zeg tegen Alison, het is geen vogeltje, ze loopt of ligt s'nachts geheid lekker midden in de wei ofzo, dus Alison is afgelopen nacht haar bed uitgegaan om te kijken waar haar paard was, nu jullie weten wel waar het paard was, ze was echt verbaasd dat het niet lekker in zijn bed was gaan liggen:). Nu snapt ze ook waarom ik maar een klein beetje stro bij huis heb liggen alleen voor de geiten en kippen. En geen vloer in het schuilhok van Jankó maar gewoon lekker op de harde leem. Hij gaat er toch niet in voor nattigheid of sneeuw alleen dazen dan rent hij erin. En als het nat wordt gaat hij naar het hogere gedeelte waar het veel droger blijft en hij niet loopt te soppen en te glijden. Hoewel ik hem afgelopen winter heb zien sliden door de blub en over ijsplaten hij vond het geweldig, ook om met lomp geweld op zijn kont naar beneden te komen als hij boven was en ik riep hem:)

Maar kijk naar haar voetjes ik denk dat linksvoor het meest zorgelijk is rechts moeten we goed in de gaten houden en achter zit het volgens mij wel snor en zal niet heel veel problemen gaan opleveren.Maar ik ben een leek, dus graag respons. En van deze hoeven durf ik echt geen ijzers af te halen dat laat ik fijn aan de smid over.

En dan moet ik toch ook even kwijt ook namens Alison die zich erg gesterkt voelt door de vele tips, hulp en adviezen die we hier krijgen om haar paard gezond te houden. En ze is er heel erg blij mee.

Diane.

diane hobbelen schreef op zaterdag 13 september 2008, 1:52:


En wat ik nog vergeet, de paden hier in de bossen en buiten het dorp zijn allemaal klei, geen stenen, ze zal alleen in de berm moeten blijven bij haar in de straat want daar is het asvalt grotendeels grint en gat geworden, maar dan hebben we het over misschien 30 meter en staat ze buiten het dorp. Dus ik denk en het zal moeten blijken dat dit wel zal meevallen, en anders gaan we daar achteraan als het moet. We hebben goede winkels in Boedapest en dat is nog geen uur rijden allemaal goed te doen als het moet.

Nick Altena schreef op vrijdag 12 september 2008, 20:29:


Heb het nogal drukachtig gehad de laatste dagen en vandaag ook, daarom op dit onchristelijk uur even een reactie.
Het moet me van het hart dat ik heel wat genuanceerder geschreven heb , dan jij het nu doet voorkomen.
Heb je de link gelezen die ik onder een bericht heb gezet Nick? Nu ging dat over paarden tot 2 jaar, maar zou het zelfherstellend vermogen na 2 jaar ineens ophouden? Of hebben ze dat nooit onderzocht? Of was daarna een paard oud genoeg om er een ijzer onder te slaan, zodat dat vermogen aan de kant kon worden geschoven?
Waarom zou je ooit terug grijpen op een vroeg Middeleeuwse uitvinding? Lekker nagels in de voet met een gebroken! hoefbeen timmeren?
Als er werkelijk een bedreigende breuk in de voet zit zijn er dan geen oplossingen met moderner materialen?
Bovendien, hoe KAN een hoefbeen trouwens breken als er een ijzer onderzit?
We zijn hier nu eindelijk af van voor elke ziekte is een ijzer.
Maar zolang er veel veeartsen zijn die nog steeds opdracht geven voor 'speciaal beslag" waarvan we weten dat het de dood in de pot is, heb ik weinig vertrouwen in hun kennis of zelfs hun integriteit. Want wat wij hier weten, kunnen zij als vakmensen ook weten. Kijk alleen al eens hoeveel onderzoek er gedaan wordt in de wereld om ons heen naar toepassing van lichtere, veel sterkere materialen, hoeveel weegt bv.een racefiets nog? Bij een paard moet er maar weer een ijzer ondergeramd worden?
Ook tegenwoordig kun je een voet op een andere manier fixeren hoor, als dat inderdaad al nodig zou zijn.

Piet
Training is a mechanical skill

Herman schreef op zaterdag 13 september 2008, 0:27:


Waar veel paarden moeite mee hebben met de join up , is dat het baasje de signalen mist , en het paard maar door laat lopen.
Paard denkt dat het baasje heel erg boos is!
Maar dat Veldre hetzelfde laat zien aan de longeer lijn zet mij aan het denken.
Ik heb namelijk altijd begrepen dat een paard aan een longeer lijn iets anders is dan een paard in vrijheid laten joun uppen.
Je stuurt het paard wel van je weg , maar door het touw heb en houd je contact met het paard , en het paard zou dit niet als afwijzing beschouwen...Of vallen er nu weer goeroe's door het mandje?
Ik vond het eigenlijk wel een logische gedacht , anders zou je nooit , zonder dat het paard als een belediging op vat ,een paard weg kunnen sturen.
Ik vraag mij dus af of Veldre dit gedrag vertoont door het join uppen , of door dat Veldre is wie ze is...

Vroeger veel gejoin upt met Maike , toen begreep ik ook niet wat het psychisch voor een paard in kon houden.
Nu gebruik ik het ook nog wel eens , maar op een totaal andere manier.
Gewoon om te zien hoe een paard erop reageerd , en bij het eerste zakken van het hoofd draai ik me al weg , in de hoop dat het paard denkt dat ik toch best wel mee kan vallen , soms.....
Eigenlijk is dat gewoon los longeren...
Maar ik begrijp wel waarom sommige goeroe's tegenwoordig liever met een neckrope oid longeren.

Gr Esther