e m kraak schreef op zaterdag 13 september 2008, 14:41:


Hé grappig Egon!
Dit is eigenlijk het principe van 'going with', waar Michiel zo enthousiast over was. Nl: ik ga met jou mee, en daardoor ben jij bereid om met mij mee te gaan. Leuk dat dit dus bij jou zo goed werkt!
Nu begrijp ik ook waarom je een bit nodig had. Omdat je paard gewend was dat je met hem meeging in zijn wensen (waarna hij mee ging in jouw wensen), en je hem moest duidelijk maken dat dit in sommige gevallen echt NIET kan.

Jammer trouwens, Egon en Eddy, dat jullie elkaar weer zo snel in de haren vliegen. Probeer eens elkaar te accepteren en te waarderen voor de goede dingen die je in elkaar ziet. In plaats van direct weer als haantjes elkaar er onder te willen duwen....
Een open discussie tussen jullie, zonder direct het gevecht weer aan te gaan, zou zoveel goeds op kunnen leveren!
Coralie

van lennep schreef op zaterdag 13 september 2008, 13:01:


heey esther,

zijn de bosjes echt hoog en dichtbegroeid? of zijn het lage struiken?
kan ze zien wat er achter die begroeiing ligt?
is er geen mogelijkheid dat je de de bosjes een beetje snoeit ofzo?
zodat ze kan zien dat er echt geen ''paardenvretende monsters'' in de bosjes zitten?

Groetjes,

Anne

Cindy Helms schreef op zondag 14 september 2008, 9:11:


Het lijkt me dat mijn punt wel duidelijk genoeg is ?
Zoniet , dan toch nog maar eens terug lezen want ik ben niet echt van plan hier nog veel tijd te verdoen.
Lees je eigen verhaaltje ( Nr:115546 ) aan Egon nog eens over en bedenk dat men hier zoals je zelf schrijft al een jaar bezig is met dat paard.

Hoe kan iemand al dik 2 jaar lang alle andere hier betitelen als een stelletje klungels die zoals nu geschreven ook een join-up helemaal verkeerd uitvoeren , net als dat ze alle andere dingen ook helemaal verkeerd aanpakken.... als je zelf met dit soort resultaten komt ?
Wie doet hier nou aan high society geknor ?

Dik 2 jaar lang wordt door hem iedereen hier gekleineerd en afgekraakt met waar men mee bezig is.
Meneer lost alles op in een week... nu al in 5 minuten.
Na toch iets langer dan die 5 minuten of zelfs die week bezig te zijn geweest met een paard op zijn manier heb je nu je eigen minder leuke ervaring met dit zelfde dier mogen opdoen.
Zoals ook een ander (Herman) nog steeds met een probleem zit.

Mijn point in dit verhaal ?

Ik zou met dit gegeven eens stilletjes in een hoek gaan zitten en eens goed gaan overdenken waar het in mijn lesmethode verkeerd gaat.
Want iets wordt er dan blijkbaar niet goed overgebracht.... of iets in dat systeem wat je aan andere probeerd over te brengen werkt niet.

Al jaren lezen we zijn soort commentaar over de "clicker" manier , maar dan wel van mensen die zich er totaal niet in verdiepen (anders zouden ze dit niet schrijven nml.) maar zich stevig vast houden aan hun eigen maniertjes.
Dat zegt precies waar het probleem hier ligt !

Cindy Helms schreef op zaterdag 13 september 2008, 15:52:


Cindy.... Veldre is een merrie. Zou dit een hormonale stoornis kunnen zijn?
Omdat je zo vaak hoort dat merrie's vaak onhanderbaar zijn?
Eenmaal drachtig de liefste paarden van de wereld?
Ik heb zelf nl. zo'n voorbeeld gehad... een explosie-paard.
Drachtig was dit een totaal ander dier!

Zo ja... hoe zou je zo'n paard kunnen helpen?

Anna van Rheeden schreef op zondag 14 september 2008, 5:10:


Dank je Anna! Eergisteren weer eens een zadel erop gelegd en zelf erop geklauterd. Vanaf november vorig jaar niets meer gedaan, behalve de 13-jarige Jules die er even op gereden heeft. Hij moet weer aan het gebruik van hoefschoenen wennen dus ik heb zo'n 1/2 uurtje (max) met hem gewalkt.
Heerlijk gewoon om te voelen hoe tredzeker en vrolijk hij loopt.
Oortjes naar voren, alles is nieuw voor hem he? Hele andere omgeving....
Gewoon fijn.

Groetjes,

Wil.

Nick Altena schreef op zondag 14 september 2008, 12:45:


het leidt tot dit dus die eeuwige vete en het haantjesgedrag. Herman is Eddy niet, Veldre is het paard van Eddy niet, Veldre staat ook niet in de tuin van Herman maar liefst een 40tal (?) kilometers verderop. Snap je mijn point? Op een gegeven moment moet de eigenaar verder kunnen met een paard. Maar ... dit valt niet meer onder hippotherapie. Energie komt iedereen hier te kort voor steeds opnieuw diezelfde geniepige steken onder water. Dat je alles wat betreft Eddy in vraag stelt, weten we allemaal al heel heel erg lang ... dus laat het gewoon, niemand leert hier iets van bij. Moest jij daarentegen kunnen vertellen hoe jij het zou doen en daadwerkelijk een groot succes boeken, dan leren we weer bij.

Wil schreef op zondag 14 september 2008, 13:44:


we hebben haar ovaria reeds gescanned omdat ik ev. een granulosaceltumor vermoedde, maar perfect normaal. Baarmoeder idem dito. Bloed genomen: normaal (heb wel niet naar hormonen gevraagd) daar dit toen ook niet aan de orde was. Tijdens het voorval van midden deze week was ze wel hengstig.
Jij bedoelt pismerries? Die worden zeer dikwijls op regumate gezet.

diane hobbelen schreef op zaterdag 13 september 2008, 1:52:


Op de foto heeft Linksvoor de meeste 'flares' en daardoor brokkels.
Ze is gewoon over die ijzers heengegroeid en op de nagelgaten breekt de wand dan af. Ik zou echt eerst die hoefsmid afwachten en daarna nogmaals goed kijken.
Als je i-net het goed doet, zou ik foto's hier op dit forum plaatsen.
Dan kunnen de leden allemaal de voeten bekijken en hun commentaar erbij zetten als ze willen....

Het is nu heel moeilijk om te zeggen hoe die voeten eruit zien zonder ijzers.

Probeer heel duidelijke foto's te maken, dus volledig onder-aanzicht, stand, zij-aanzichten... enfin, voorbeelden genoeg hier!

Groetjes,

Wil

Cindy Helms schreef op zondag 14 september 2008, 14:07:


Cindy, de volksterm is idd. pismerrie. Ik heb daar een heel duidelijk voorbeeld van gehad. Die pieste al over m'n handen als ik haar achterbenen optilde. Vreselijk gewoon. Nee, wat ik bedoel zijn de onvoorspelbare paarden met een hoog explosiegevaar gehalte.
De ene minuut aardig, lief, meewerkend en betrouwbaar.
Gebeurd er iets wat ze niet aanstaat, en dat kan natuurlijk van alles wezen... exploderen ze. Gooien hun ruiter er b.v. af, of rennen weg met een longe (zoals Veldre). Meppen zonder reden een andere merrie in elkaar terwijl ze daarvoor vriendjes waren... Het is gedrag wat m.i. niet te voorspellen is en daarom zo gevaarlijk. Dit type paarden loopt ook altijd vreselijk te showen, gelijk een hengst, naar andere paarden. Dus: macho-gedrag. Het lijken dan hengsten zoals ze doen! Echt staart huizenhoog, lopen te dansen op straat en een vreselijke nek erop zetten....
Dat was wat deze merrie deed.
Zodra deze merrie gedekt was, en dat hebben we meerdere jaren meegemaakt, zelfs drachtig gekocht, na zo'n 3 maanden dracht was ze weer superlief.
NOOIT exlosiegevaar als ze drachtig was. Ook niet zo'n maand of drie een veulen zogen.... en daarna begon de ellende weer.

Wij hebben haar verkocht om deze reden, als fokmerrie. Dit zal nu zo'n twaalf jaar geleden zijn.... Later hoorde ik van de nieuwe eigenaar dat ze een trailer helemaal kort en klein geslagen had (trailerladen was echt nooit een probleem bij ons), achteruit gelopen was in een stuk staal, en daar een olifantspoot aan over gehouden had.... Ze wisten werkelijk niet waarom ze dat gedaan had, er schijnt geen enkele reden voor geweest te zijn.
Wij hebben ook een keer meegemaakt dat ze gewoon niet voorwaarts was.
En achteruit is gaan lopen. Dit heeft ze vele rondjes volgehouden, totdat de ruiter afstapte. We hebben toen alles geprobeerd om haar vooruit te laten stappen en dat is gewoon niet gelukt. Het zijn vreemde dingen die ik beschrijf...
Je kon gewoon nooit je vinger leggen op haar reactie's....
Toch zijn we nooit bang van haar geweest, ze zou nooit geslagen of gebeten hebben...
Maar b.v. een paardentandarts, die ze toch gewend was.... kreeg onverwachts wél 2 hoeven in z'n gezicht.... En daar zijn we behoorlijk van geschrokken!

Is dit herkenbaar?

Wil.