Coralie schreef op Thu, 14 Oct 2004 19:54:23:


Hoi Coralie,

Ik merk nu bij Flappie dat de Ttouches om zijn mond helpen, de speekselproduktie wordt buiten het rijden om al een stuk minder. Nu heb ik hem gisteren voor het eerst geobserveerd tijdens het rijden en dat was een drama. (Je kon er wel een emmer onder houden). Wat me tevens opviel was dat hij constant zijn lichaam opstrektte en dan gelijkertijd zijn mond opende. Volgens mij had hij behoorlijk pijn tijdens het rijden en adviseerde zijn berijder om daar dan ook mee te stoppen. Ik vertelde wat ik gezien had aan een paardenkenner en hij had het vermoeden dat het hyperventilatie kon zijn. Herken je dit gedrag bij jouw paard?

Groetjes,

Ellen

richard schreef op maandag, 18 oktober 2004, 9:49:

Frans heeft dit niet allemaal zelf verzonnen hoor wat hier staat. Dus dat hij begint en wij volgen ..... beetje onzin in mijn ogen.

Ik heb Isabella al 7 jaar, toen bestond deze site vermoedelijk nog geeneens. Ze heeft nooit op stal gestaan of met een dek om. Dat had ik helemaal zelf "verzonnen" dat dit niet hoefde .

En hoefijzers ... tja wat mij betreft had ze die nooit gehoeven want die voelden altijd al fout. Heb zelfs ooit zelf slofjes in elkaar geknutseld omdat ik die ijzers vervloekte en geroepen, waarom vind iemand zoiets niet uit !!.

Maar helaas toen was het nog het ijzertijdperk, nu leven we in het rubberen tijdperk en is alles anders geworden .

Maar in mijn geval heeft Frans met mijn gedachten gang over natuurlijk paarden houden, niet zoveel te maken gehad.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 18 oktober 2004, 9:58:


Hoi ingrid,
als je nu eens naar de ledeninfo gaat staat die helemaal vol met mensen die dit forum te harte dragen, en ik sta er ook tussen... Dit is ook de enige (echt leuke) site waar je je vragen kunt stellen. Ik bedoel hier mee, dat als Frans deze site niet begonnen was, er lang niet zoveel mensen dit gevolgt zouden hebben... waaronder mijzelf, omdat ik ook alles vanzelfsprekend vond. Ik leef zelf nog in de (volgtijd of te wel, ik weet niet beter), maar begin nu echt in te zien dat die tijd niet een normale tijd was... Zonder dit forum of deze site, was ik wellicht gewoon op deze voet verder gegaan...
Het is daarom ook geen *kattige opmerking*, ik ben er juist wijs mee!

gr. Richard

laat alle dieren in hun waarde!

ebby schreef op zondag, 17 oktober 2004, 22:03:

Als je met iedere stap bezig bent met controle dan ben je volgens mij niet meer vrij Waar je wel aan hebt te denken is ALLERT zijn en in de Natuur is dat een noodzaak om te overleven Als ik bv gisteren met Vera loop en het gaat snorkie snorkie(dat doet ze )als wij op weg zijn)komt er ineens iemand langs met een prachtige (ruin notabene)en ze richt zichzelf op Staart Over de rug) Dansend Helemaal prachtig Paard en de lijn blijft slap en ik mens praat en zo ongeveer is dat voor mij n teken van vertrouwen zonder dat ik iets loop in te houwen Dat vind ik nou ideaal Geen gevecht maar Begrip en genieten

richard schreef op maandag, 18 oktober 2004, 10:05:


Ik ben al blij dat ik niet meer zo eenzaam in het leven sta met mijn bedenkingen over de vorige traditionele manier van doen hoe om te gaan met dit mooie volk(het Paard) Reken maar dat ik zeer gefrusteerd ben geweest toen ik er in mijn eentje voorstond Hier op het forum krijg je tenminste Feedback Hoef het niet altyd eens te zijn maar er word goed gewroet Prima groet trudy

richard schreef op maandag, 18 oktober 2004, 10:05:


Hoi,
Ik begrijp je wel hoor, daar niet van, maar het stond er gewoon even wat raar in mijn ogen dan hoor (hahaha en en zo).
Want het kwam op mij over omdat je schreef "jullie volgen" alsof wij, de "vaste" forumschrijvers bedoeld werden en dus gaf ik even aan dat ik niet echt Frans aan het volgen ben. Bijna zelfs verre van dat zou ik willen zeggen, want ik doe het toch net weer op mijn eigen (-wijze) manier .

Had je beter kunnen zeggen "en wij volgen" want dan had je jezelf er toe berekend, nu in mijn ogen niet.
Maar goed, is wat muggezifterij van mij misschien zul je denken, maar dat is juist altijd weer zo moeilijk met schrijven of praten cq elkaar zien of niet .

Ik vatte het overigens ook niet op als "kattige opmerking".

Groetjes,
Ingrid

trudy de bakker schreef op maandag, 18 oktober 2004, 10:54:

Mooi voorbeeldje gisteren in het bos.
Ik kwam een ruiter tegen met paard en ijzers. We raakten aan de praat over van alles en nog wat, en ik kon het toch niet laten om over de hoefijzers te beginnen, of beter; over mijn hoefschoenen. Geluk, ik had iemand voor me met klein beetje interesse. Oh, bevallen die dingen wel? Dus ja ik kon heel positief wezen en antwoord geven op mijn vragen. Zij had die beroemde kennis weer die nl. een beetje geinteresseerd was. Je kent ze wel, nooit zelf interesse, altijd die kennis.
Zij vertelde dat zij veel buiten reed in het bos en ineens bedacht ik mij wat. Buiten in de winter op ijzers is bijna niet te doen vanwege de klonters, dus ik vertelde dat het in de winter juist zo ideaal is met hoefschoenen te rijden. Gripvast, geen klonters, geen problemen bij ijsvlakte onder sneeuw, enz. Toen was ook zij kennelijk redelijk overtuigd, want ineens zegt ze dat het wel een heel mooi alternatief zou zijn voor in de winter, want inderdaad, die stomme ijzers beperkten het buitenrijden dan drastisch. Ze zou eens serieus gaan zitten nadenken.

. Dat voelt goed. Alleen al dat ze er over na gaan denken.

Groeten,
Ingrid

jo schreef op maandag, 18 oktober 2004, 8:21:


Mwah...ben het hier niet helemaal mee eens....

Ik kon op de verschillende manege´s altijd goed zien dat een paard toch echt kon veranderen als er een kind op zat...en dat dan zonder dat je kan zeggen dat het kind een echte leider is....met 1 keer in de week een uurtje les?
Er waren paarden die voor grotere een echte draak konden zijn en overal tegenin gingen maar juist bij kinderen poeslief en aardig waren en alles voor ze deden...nooit geen onverwachte dingen of schrikreacties...en echt niet alleen in de rijbak maar ook in het bos/hei of langs de weg...

Dat dat leiderschap dus nodig is om op een paardenrug te moeten kunnen zitten? Ik vraag het me af hoor...maar vind dus eigenlijk van niet...
Het is een samenspel van 2.......niet van 1......


Ik vind dat een kind pas mag rijden als het kind luistert naar de volwassenen die de les geeft....het kind moet geestelijk begrijpen wat het aan het doen is en moet begrijpen wat er uitgelegd wordt en daar ook naar luisteren....
Dan versta ik onder rijden natuurlijk wel het besturen van een paard...niet de zitlessen zoals wij ze vroeger kregen....dan had je eenvoudigweg niks om mee te sturen maar leerde je eerst (een jaar ongeveer) fatsoenlijk zitten en had je gym op het paard....
Je leerde dan dus eigenlijk ook al sturen met je zit en ogen/hoofd en had zo later ook dat bit niet nodig om aan te trekken....maar ja, das vroeger...


Waarom???
Ze kunnen toch ook luisteren naar degene die er naast loopt/staat(binnen in de bak) , of gewoon de rest van de groep volgen (buiten)? iets wat ze eigenlijk altijd al willen doen?
Ik vind dit ook erg van het paard afhangen....je moet een kind natuurlijk niet op een draver zetten die zijn leven lang al geleerd heeft zo hard mogenlijk te lopen en daarbij ook nog voorop....das vragen om problemen..


Ik vind dus dat ze vooral geestelijk moeten groeien met de manier van omgang met paarden....en hun kinderlijke geestelijke driften moeten leren beheersen....kijk maar eens hoeveel kinderen kwaad worden als er iets niet lukt...


Ik vind dat je geen leeftijd kan noemen....het hangt af van het paard, het kind en de opvoeding van het kind hoe het met dieren heeft leren omgaan en/of dient om te gaan....

Groeten Nick

Met geweld kan men een
hoop bereiken
Maar met geduld en liefde
bereikt men meer

Nick Altena schreef op maandag, 18 oktober 2004, 11:25:


Kunnen we dus de kreet "mijn paard is te sterk voor mij en ik ga hem daarom verkopen", beschouwen als een misvatting en hem bij het grof vuil zetten, omdat hieruit blijkt dat in werkelijkheid paard of ruiter dan onvoldoende beleerd is?
Piet

Piet schreef op maandag, 18 oktober 2004, 12:02:

Denk van wel.
Kijk die kleine smurf van mij is mij ook te sterk af hoor. En ik ben dus niet goed in leiding geven, dus gaat ze gewoon haar eigen weg. Dat ligt dus geheel aan mij, niet aan mijn pony. En zo zijn er heeeeeellllll veel voorbeelden, vooral bij (oud) manegepaarden inderdaad.
Hoevaak hoor je mensen niet zeggen, mijn paard test eerst nieuwe ruiters uit.

Groeten,
Ingrid

Piet schreef op maandag, 18 oktober 2004, 12:02:


Uhhhh ja Piet, volgens mij kunnen we dat....elke pony of paard is te sterk voor een kind of volwassen persoon als het er op aan komt....of zie ik dat verkeerd?
De kreet `mijn paard is te sterk` komt volgens mij voort uit een falen van de ruiter in het samenwerken/verstandhouding met het paard.
Nmm.....of de ruiter faalt in zijn vraag of de ruiter verwacht iets van het paard dat het nog niet (goed genoeg) geleerd heeft....
Maar ik ben een rare...dat weet je...

Groeten Nick

Met geweld kan men een
hoop bereiken
Maar met geduld en liefde
bereikt men meer

ebby schreef op zondag, 17 oktober 2004, 22:03:


Ebby dit licht per paadr heel verschillend. Het ene paard kan hierop de leiding nemen en het andere paard word heel onzeker.

Een paard kan je heel veel vrijheid geven binnen enkele vaste regels. Is je relatie goed dan kun je het paard zelf zijn weg laten zoeken. Ik zelf doe dit vaak om paarden meer zelfvertrouwen te geven. Wel enkel paarden die dit geestelijk aankunnen.
Het is dus puur voelen hoe ver je kan gaan. Elk paard kan een bepaalde vrijheid aan en voelt zich daardoor lekker in zijn vel en krijgt meer respect voor jouw.

Hallo PN-ers.

Ik zit met het volgende probleem.
Ons paard heeft GALBULTEN aan de achterbenen. Tussen de verzenen en spoor is het gehele been opgezwollen, en net onder de HAK in de kuiltjes zitten galbulten.

LET OP : Het zijn GEEN STALBENEN !

Als ze hooi en brok heeft gehad dan worden de onderbenen dikker. Laat je het paard nu werken dan zie je dat de verdikking dunner wordt.

Belangrijke info :
- Painthorse (merrie) > zo schraal mogelijk eten.

Wat kan en mag dat hier in Nederland nu betekenen. We weten dat wij hier niet de optimale begrazingsmogelijkheden kennen (kwaliteit gras) in Zuid Limburg waar ons paar staat.

Ik wil van de brok af. En op deze site heb ik alles betreffende natuurlijk voeden gelezen. Alleen galbulten zijn afvalstoffen die op een of andere manier niet afgevoerd worden.
Gaan de galbulten bij het verstrekken van de juiste voeding vanzelf weg ?

Kan iemand mij zinvolle tips geven ?

In afwachting op jullie antwoord.

Gr. Martien.