Herman schreef op maandag 20 oktober 2008, 20:19:


geloof ook gezien te hebben dat het pas 3 jaar oud is!!!!

Anja Seijn schreef op maandag 20 oktober 2008, 21:19:


He Anja,

Het was heel apart om voor het eerst op Fries paard te rijden en ook nog zonder zadel.
Het paard(ruin) was erg voorzichtoig met mij en er waren spiegels in de bak en hij had gewoon in de gaten dat er iemand anders op zat en stond stil om het van dichtbij te berkijken.
hij gooidfe hoog op wat ik niet gewend was maar na tijdje overgangen gereden te hebben kreeg ik het gevoel maar durfde niet te galoperen want hij was behoorlijk groot en ik klein(1.60m.).
Kon mijn benen niet goed om hem heen klemmen.
Het bitloze hoofdstel werkte heel goed en de neusrien was verbonden aan kruislinks lederwerk onder het hoofd.
Als ze niet verteld hadden dat het bitloos was had ik er met rijden geen erg in gehad.

Het behang was trouwens prachtig,hele lange manen en een staart!!!!!mega!!!.
Vond het heel leuk en het paard was zeer leergierig.

Groetjes Conny

Cindy Helms schreef op maandag 20 oktober 2008, 23:49:


Hoi Cindy,veel plezier met het nieuwe paard en ik vind de foto heel mooi!.

Groet Conny

Michiel schreef op maandag 20 oktober 2008, 21:55:


http://nl.youtube.com/watch?v=OwF6pf7XFZo

Cindy Helms schreef op maandag 20 oktober 2008, 23:49:


http://www.thecorrector.net/

jan

Spirithorses schreef op maandag 20 oktober 2008, 23:45:


Pien, niet bedoeld om vervelend, zeikerig, lastig te zijn of door te drammen, maar Esther is aan het clickeren volgens een trainingsplan .
Een plan opstellen is niet alleen think, plan , do maar daar hoort evalueer achter en om te kunnen evalueren heb je gegevens nodig.
Dat plan bestaat uit een aantal stappen en elke stap is een trainingsperiode die bestaat uit een aantal hele korte sessies.
Het doel is de stap die je traint onder de knie te krijgen, een sub-einddoel dus.
Mocht nu blijken dat je niet opschiet, dat je dreigt te blijven hangen, dan zal voor het begrip van je paard die stap te groot of te moeilijk zijn. Vandaar de evaluatie. Want hoe weet je nu dat je dreigt te blijven hangen?
Dat is waarom we allemaal zonder uitzondering en ik reken mezelf daar zeker ook onder, in vergelijking met toptrainers van andere sporten hopeloos achtergebleven amateurs zijn die resultaten meten met hun gevoel. We hebben de een of andere gevoelsmatige blokkade zodra er eigenlijk met droge cijfers, aantallen en tijden gewerkt moet worden om resultaten goed te kunnen evalueren.
Verder dan "het gaat beter, het gaat niet zo goed, het duurt lang of dat ging snel, viel mee of tegen" komen we niet.
Leg dat eens uit aan een voetbaltrainer, een atletiektrainer of bv de mannen van de explosieven of antie terreurhonden die ik ken.
En nu weet ik best dat jouw gevoel heel wat anders en niet te vergelijken is met het gevoel van een beginnend paardenmens, want dat is de oorzaak van het blijven hangen bij Parelli. (Jij zou dat met al je ervaring nooit hebben) Maar intensief trainen betekent ook intensieve controle en het bijhouden van ijkpunten. Het voorkomt dat terwijl je denkt dat iets er goed inzit, je later bij uitgebreidere oefeningen voor verrassingen komt te staan en een paard weigerachtig, of zelfs zuur kan worden en een weg naar beneden inslaat.
Praktisch negatief voorbeeld: zoals mijn Shiny los, zonder touwtje, voor en achteruit de trailer opliep en na 6 keer werkelijk rijden niet meer op 20 meter in de buurt van dat ding wou komen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik de grootste moeite heb om zo prestatiegericht te trainen, het gaat eigenlijk tegen mijn karakter in, maar ik weet dat wanneer ik echt een hoger trainingspeil wil bereiken en dat aanleren aan anderen, dat evalueren, controleren en prestaties meten de enige weg is.
Hoewel ik voor mijn gevoel nog maar halverwege dat proces ben, leer ik het begin ervan toch aan de deelnemers van mijn driedaagse dit weekend.
Die mensen moeten rationeel kunnen zien wanneer een trainingsstap te groot is en diezelfde stap in kleinere stapjes aan moeten leren of dat ze nog even door moeten gaan met hetzelfde, of verder kunnen met de volgende stap, willen ze optimaal werken om geen kostbare trainingstijd te verliezen.
Of ze er later thuis gebruik van gaan maken, daar ga ik niet over, ik probeer ze mee te geven dat rijden, spelen -alles- doe je met je paard op en met je je gevoel, maar trainen doe je met je verstand.

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Cindy Helms schreef op maandag 20 oktober 2008, 23:49:

Hij is echt wel schitterend, vanop de foto gezien! Wat moet dat geven in het echt?!!!

Binnenkort buitenritje samen?

Piet schreef op dinsdag 21 oktober 2008, 9:47:


Waar ik zelf nog best wat hulp bij kan gebruiken , vandaar dat ik ook met iemand samen train , is ,waarneer kun je verder.
Ik heb de neiging om zoveel mogelijk tussenstapjes te bedenken met bv dat trailerladen.
En dat is op dat moment duidelijk ingegeven door menselijke emotie.
Ik denk dat mijn paard dit wel eens eng kan gaan vinden....
En als ik mij daar dan overheen wil zetten , maak ik dus blijkbaar te grote stappen.
Als een paard neutrale emoties toont , niet bang , angstig ,spannend , snorkt , beweegt met oren , net doet alsof het de normaalste zaak van de wereld is , dan word het moeilijk voor mij.
Ik heb liever ''iets om te trainen''.
Dat ik daarbij dus lichaamstaal van het paard nodig heb , en dat kan interpreteren , lijkt me logisch.Mijn hele trainingsplan is daarop afgestemd , en word er op aangepast.
Ik ben niet bang om volgens een trainingsprogramma te werken.Het paard en zijn emoties , daar draai alles om! Het is dus alles behalve vastomlijnt.
Het is zelfs zo dat als ik met een halster aan kom zetten , omdat ik bedacht heb met Namkje te gaan trainen , en ze draait haar hoofd weg en loopt weg , prima!
Pak ik diegene die wel zijn hoofd in het halster steekt!
Dit is mij tot nu toe een keer overkomen , en Namkje laat dat niet zo snel weer gebeuren denk ik hihi.

Dat Maike nu zomaar de trailer oploopt is ook niet zomaar.
Hij wou niet eens meer in de buurt van de trailer komen in het begin.
Elke stapje richting trailer werd beloont , en geregeld vond hij dat het te ver ging , maar door deze manier van trainen was hij daar ook vrij in. Hij mocht weglopen.
Dat hij nu zelf een aantal stappen heeft overgeslagen ga ik niet tegenhouden.Tijdens de laatste training met de trailer , moest het tussenschot helemaal open staan , en ik mocht geen halster of halstertouw gebruiken.
Nu met halster en touw , en tussenschot op de plek , loopt hij er zo op , zolang er maar geen druk op het touw komt te staan!
Bij hem is het ook dat hij vroeger altijd gereden werd naar een plek waar ze hem weer pijn gingen doen [ nek kraken enzo].
Ik had geen eigen trailer , en moest er altijd een huren.
Er zijn te weinig leuke dingen gedaan met hem in combie met de trailer.Plus dat hij er meerdere keren onder dwang is opgezet toendertijd.

Ik denk dat ik heel bewust steeds bekwamer word...

Gr Esther

Vicky Verreycken schreef op dinsdag 21 oktober 2008, 10:35:


Hey Cindy, dikke proficiat met je nieuwste spruit.
Ziet er een echt leuk knolletje uit.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Ik zou zorgen voor een goede basis, nl. goede kwaliteit hooi, en vandaaruit verder.

Anita

Herman schreef op dinsdag 21 oktober 2008, 11:12:


van mij ook dikke proficiat, 't is de ene verrassing na de andere!
ben curieus om hem een keer te zien

groetjes
ellen

Maar het komt er gewoon niet altijd

Eerst en vooral bedankt voor het compliment Esther ,verrot heeft bij jullie blijkaar een andere betekenis als bij ons ;-( .

Al je argumenten waarom het paard niet op de trailer zou gaan zijn weer perfekte voorbeelden van "menselijke" emoties .Dat JIJ beslist om je paard van jou te laten wegstappen en dattie mag weglopen als ie der zin in heeft .Dat JIJ beslist om absoluut geen druk te gebruken is prima maar je paard gaat hier stilletjesaan meer en meer "mis"bruik van maken tot je uiteindelijk .....................nergens meer naartoe kan .En ik zie het "letterlijk" met elke clickeraar gebeuren .DRUK is en vies woord= mishandeling . Word er bij elke info avond en elke sessie ingepompt . Je wil ze niet aan jouw tafel zien en te eten geven , de clickeraars die, na maandenlang voor een gesloten deur te hebben gestaan, met hun paard uiteindelijk naar een trainer gaan en hun probleem binnen het uur opgelost zien,definitief opgelost zien dus . Deze overtuigde clickeraars oefenen dan "stiekum" als niemand het ziet met ........................de technieken uitgevoerd door de trainer (zie mij ,Jossy enz......) om in het openbaar een geclickerd paard naar voren te brengen . Weet je dat wij als trainers daar dan een beetje een "verrot" gevoel bij hebben ?
Het word allemaal zo mooi voorgesteld Maar de meesten THINKEN teveel en daardoor is hun PLAN ,dikwijls ge' DO 'emd is om te mislukken . Maanden om een paard op een trailer te krijgen, of een half jaar trainen vooraleer er een zadeltje opkomt bv . Eén jaar vooraleer het paard de piste mocht verlaten en een buitenrit mocht maken .Allemaal voorbeelden waar men in het THINK gedeelte bleeft hangen .Mischien moet men gewoon is DO'en .Paardrijden kan zelfs plezant zijn !

Ellen2 schreef op dinsdag 21 oktober 2008, 12:07:


Hey Cindy,

Tof zeg, nog een paardje erbij.
Veel plezier er mee!

Groetjes,

Vicky

jan seykens schreef op maandag 20 oktober 2008, 20:12:


Zal ik eens proberen...

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 21 oktober 2008, 12:26:


Verrot , verkeerd , verbaal gewoon niet zo sterk , het anders oprschrijven dan dat je echt bedoelt , verkeerde woordkeus ,.....
Sorry Eddy als ik nu iets verkeerds geschreven heb!
[Wat betekend verrot bij jullie dan?]

Zo zie ik het niet helemaal...Ik beslis dat we met de trailer gaan werken , of met de bal. En Daarbij let ik op de signalen die ik van het paard krijgt.
Wil een paard een beloning , dan zal hij toch echt moeten doen wat ik wil.

En

Nee , dat snap ik niet.
Dit bevestigt voor jou toch alleen maar dat jij gelijk hebt! En dat jouw methode werkt , en clickeren niet!
Ik zou er juist trots op wezen als jij een wanhopige eigenaar in een uur kan laten zien hoe je problemen oplost.

Maar....Is het niet zo dat het veel makkelijker gaat omdat er nou juist eerst is geklickerd met dat paard? Dat dat de basis is waarom jij het wel in een uur voor elkaar krijgt?Zou toch ook kunnen?....


Tja , das een duidelijk leermoment voor mij , maar ook daar word aan gewerkt!
Ik think misschien wat teveel voor het paard , maar goed , dat is nu nog geen ramp , en al doende leert men , toch?

en daardoor is hun PLAN ,dikwijls ge' DO 'emd is om te


Gr Esther