Cindy Helms schreef op vrijdag 7 november 2008, 22:57:


Je was me een slag voor. Ergens klopt er ook iets niet. De link gaat naar een dierenopvang, niet naar iemand persoonlijk die zijn/haar paard heeft teruggehaald. Lijkt me vuilspuiterij/laster..... (van iemand die bekent is op het PN en "even" post met een andere nickname misschien???)

Zinloos in ieder geval, los het op in privésfeer en niet op een openbaar forum alsjeblieft. Alvast dank voor het begrip.

Paardenvriendin schreef op vrijdag 7 november 2008, 23:10:


ik veroordeel niemand, hoor ... ik nuanceer (misschien voor sommigen hier nu teveel, voor anderen weer te weinig).
Ik hoop voor Peppi dat alles weer met hem goed komt.
Een les voor iedereen ... dat toevertrouwen van dieren bv. ... dat is voor niets goed (en al zeker niet voor het dier), tenzij je er met je lip bovenop hangt.

Paardenvriendin schreef op vrijdag 7 november 2008, 23:10:


Kan je uitleggen waarom er dan om geld gevraagd wordt door deze paardenopvang. Waar ben jijzelf en je verantwoordelijkheid voor jou pony?

Paardenvriendin schreef op vrijdag 7 november 2008, 23:10:


sorry hoor !
Vaag verhaal.
4 weken niet gezien??
je eigen schatje?
En dan een postbanknr voor donaties?
vertrouw t voor geen meter
uitzoeken maar weer .

van lennep schreef op vrijdag 7 november 2008, 20:31:


Heel goed, terug gaan naar waar het wel goed ging en pas van daaruit weer verder opbouwen. Dat je iets over het hoofd ziet overkomt ons allemaal wel eens en nu heb jij weer heel veel wel gezien.
Zie je, het komt goed, stapje voor stapje.
Voel je je zelf onrustig of geirriteerd worden, stop dan en ga wat wandelen met je paard. Zing een liedje en zorg dat je weer rustig wordt. Echt dathelpt.
Daarna weer een stapje proberen. Stop daar waar het goed is gegaan.
Ik heb zelf ervaren dat als je veel tijd besteed aan de basis, voetjes geven en stilstaan dat je van daaruit pas verder mag gaan.
Je zult jezelf er later dankbaar voor zijn.

Trudy schreef op vrijdag 7 november 2008, 23:24:


------------

Oke, ik zal het volgende erbij vertellen:

Pep heeft hoefkatrol en ik zocht een plekje voor hem om op het land een leven te krijgen. Vincenza heeft mij benaderd en ik vertrouwde haar. HIj hoefde niet meer aan het werk van mij en ik wilde hem dat geven. Ik heb een stomme fout gemaakt door hem daar te plaatsen. Vincenza zou voor hem zorgen.....ik mag toch aannemen dat mijn paard er dan na 4 weken niet zo uit zou zien. Heel naar dat je het verhaal niet vertrouwd.....je hoeft niets te doneren, daar doe ik het niet om....en als je het gaat uitzoeken, ga je zien dat ik de waarheid spreek!

Sieta schreef op vrijdag 7 november 2008, 17:30:


19 dagen snel?
Lekker een stuk land
meerdere veulens bijelkaar ,die wel mak zijn.
Er lekker bij gaan zitten.
knuffen met de bereikbaren
Gaat volgens mij sneller
Maar ach

Paardenvriendin schreef op vrijdag 7 november 2008, 23:37:



PenS had een advertentie op MP staan natuurlijke stalling aangeboden in Sint Maartensfloatingbridge. Ik reageerde per mail met mijn tel.nr.. Ze belde me op. Ik had haar vijf minuten aan de lijn en plotseling begon me wat te dagen. Was dit niet dat rare mens dat van bokt afgeschopt was?

Ze is buitengewoon dwingend en indringend. Ik sta sterk in mijn schoenen, maar er is heel lastig weerstand aan haar te bieden, ze blijft maar drammen en drammen. Ze dwong bijna af dat ik een verklaring zou tekenen zodat zíj een hypotheek kon krijgen.

Want wat bleek? Die pensionstal hád ze helemaal nog niet, maar ze had al vast wel een advertentie op MP gezet, om zo mensen te 'strikken' die haar aan een hypotheek zouden helpen!

De pensionstal in Sint Maartensvlotbrug, is er nooit gekomen.

Evenmin die in Egmond, Bergen of Schoorl.

Nu is ze kennelijk neergestreken in Beets.

Arabesk schreef op vrijdag 7 november 2008, 23:54:


Oja en helderziend is ze zéker niet, anders had ze na 1 minuut al moeten 'zien' dat ik de vreselijke Arabesk van bokt was

van lennep schreef op woensdag 5 november 2008, 13:22:


IK zou me daar niet al te veel zorgen om maken Esther.
Drie jaar geleden kwam Woody ook warm van de trailer. na een paar keer nog maar warm tot de pauze (1.30 u) aan gekomen op adres in Duitsland (1.30 u later) kurk droog en rustig.
Nu rijden we wekelijks een 1/2 u naar de les en de ene keer is ze warm, de andere keer niet.


Nils en Olly

Judith A schreef op woensdag 5 november 2008, 19:02:


Verse luzerne- luzerne hooi of luzerne brok?
In de eerste 2 zit natuurlijk geen melasse.
Het is juist dat Luzerne alle mineralen en vitaminen bevat, maar bezit het de juiste verhouding? DIT lijkt van belang!
IK heb Olly deze zomer op een Luzerne veld mogen laten grazen en wat schetst mijn verbazing? Hij heeft er nauwlijks van gegeten, Waarom?
Omdat het waarschijnlijk het verkeerde moment was. Berm gras at hij liever
Nils en Olly

Aafke schreef op vrijdag 7 november 2008, 11:16:


Nu, daar heb je het antwoord
Nils en Olly

Eltina Pot-van den Broek schreef op vrijdag 7 november 2008, 17:46:


http://fiascofarm.com/goats/fecals.htm


Nils en Olly

Spirithorses schreef op vrijdag 7 november 2008, 11:36:


Hier rijden we wel

Een pony als onze Hvuiski, daar kan niemand iets mee behalve Sas maar die heeft er geduldig en heel goed mee omgegaan op de manier die jullie drukloos noemen. Ik laat het woord klikker hier met opzet buiten. Echter iedere vorm van opgelegde dwang resulteert bij deze pony in duidelijke, ongewenste effecten. In weer andere woorden zodat er geen misverstand mogelijk kan zijn: je kunt Hvuiski niet iets laten doen dat hij zelf niet wil, basta! Dat was zo bij aanvang en is nog altijd zo. Uiteraard is het niet altijd zo extreem, maar wel exemplarisch.

Ik vind Sas een betere trainster dan jullie allemaal bij elkaar die beweren niet zonder druk te kunnen

Wij merken ook dat de vacht nu eigenlijk te dik is voor de temperatuur nu. De paarden komen nat de duinen uit, maar na het rijden (uitstappen tot ze niet meer warm zijn, maar nog wel nat) zetten we ze gewoon terug op de paddock. Soms gaan ze rollen, soms later pas.

Afgelopen week kwamen we één keer terug in een mega gure stortbui, toen hebben we eten aangeboden in de inloopstal. Wat we normaal nooit doen, ze kunnen óf eten of schuilen.