Na twee maanden herstelperiode van de lymfangitis van veel wandelen, koelen, lymfedrainage.....waren we weer goed op weg.
Rijden op de wei ging goed.
waren een week heel goed bezig, opgebouwd en been in het oog houdend...Player haar been hield het keurig.
We besloten het erop te wagen en zoonlief toog voor een rit op haar naar het bos. met de opdracht het kalm aan te doen natuurlijk en de rit zo kort mogelijk te houden.

Natuurlijk moest er iets gebeuren.
Onderweg achter een bocht zodat er niets zichtbaar was, waren dakwerkers bezig. Totaal onverwacht beginnen die met hun brander te werken en Player schrikt, schuift uit (natte kinderkoppen) en belandt van voor op haar knieën, vanachte schuift ze weg maar valt juist niet.
Teruggekomen vind ik dat haar koot op haar rechterachterbeen (lymfangitisbeen) wat dik is....
Koelen dus en traumeel eraan gedaan.
Dagen erna niet veel beter. Maar ook niet erger.
Dan op een namiddag als ik op de wei aankom, staat er poltie en hangt er een betonnen electriciteitspaal (verlichtingspaal)te bengelen boven de wei aan de stroomdraden.
Een auto die moest uitwijken voor een kat is er bovenop geknald en heeft die paal gewoon omvergereden.
Plaer stond in het verste uithoekje van haar wei en durfde daar niet meer uit te komen.
Haar koot was nu dubbel zo dik.
Manken deed en doet ze er niet op.
mag er aankomen, heeft er geen last van.
Nu lijkt het ietsie beter te zijn maar van voor zit er een rare verdikking.
En vandaag vind ik ook voor het eerst dat het wat warm aanvoelt.
DA gebeld, natuurlijk heel de maand in verlof.
Straks komt er een vervangster.
pff
Mag een mens moedeloos worden.
Misschien is ze op....
Moet ik haar met rust laten.
Ze is 17, wordt in april 18.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 10 november 2008, 12:51:


Ach nee.... ben je net weer zover gebeurt er dit. Wat een pech met die dakwerkers en de electriciteitspaal.
Pfff..... ik weet hoe je je voelt.
Monique

Anita Cats schreef op maandag 10 november 2008, 10:42:


Boek van Prof. Dr. Cook over de gevolgen van Bitten: "Metaal in de Mond"
Misschien boekie ff lezen?
Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 10 november 2008, 12:51:


Ohoh.... wat een zorgen allemaal he??
Ben je weer zo'n eind in de goede richting... gebeurd er weer zoiets stoms!!
IK voel met je mee hoor...
Ik maak me ook vreselijk zorgen over Chaser... ook al op leeftijd.
Die blijft maar vermageren, wat ik er ook aan doe en gedaan heb...

Zojuist een DA gesproken die bloedonderzoek kan verrichten... simpele dingen kan hij zelf.... apartigheden moet naar een lab.
Het kan me niet schelen. Ik wil gewoon weten wat er aan de hand is met hem.
Hopen dat ze deze week tijd hebben om langs te komen, het was kennelijk erg druk...

Toch niet opgeven..... blijven proberen he? Ze zijn van ons handelen en doen afhankelijk...

Sterkte jij (en ik ook),

groet,

Wil.

Wil schreef op maandag 10 november 2008, 13:03:


Ja, weet hoe je je voelt....
zoveel zorgen ,en ja, ze zijn afhankelijk van ons....en opgeven? Wrdt zo moedeloos maar ik kan haar toch niet laten vallen? Nee, geen haar op mijn hoofd....
Wel denk ik stlaan aan een ander paardje erbij....Een tweedekans paardje of zo....Niets dominant....(geen gevechten meer liefst) Moet alleen mijn man nog overtuigen....
Kan ik toch weer wat rijden en met Player beetje aanzien, wat ze kan of niet meer kan....en verder lekker met rust laten (al weet ik niet of zij dat zo leuk vindt, die rust....ik ben evengoed van haar als zij van mij )