Martina schreef op woensdag 3 december 2008, 11:24:


Leuk ze zo te zien genieten he!!!!

stumperd schreef op woensdag 3 december 2008, 11:37:


Jep, en het zijn ook handige helpertjes bij het vellen van een boom... wij leggen 'm om, zij eten het loof eraf en wij verwerken het weer verder Is wel grappig om te zien hoe 2 man en 2 paard zich vaak tegelijkertijd op zo'n boom 'storten' dan. Wij met zagen, zij met die kaken van ze

mijn paard gaat binnenkort verhuizen naar een andere stal.

ze krijgen daar hooi uit hooinetten,zodra de netten leeg zijn worden ze weer gevuld,paarden staan in de winter zo'n 6 uur per dag buiten in de kudde,verder op stal,wel met mogelijkheid om nog extra los te gooien.

het hooi uit een net voeren is voor mijn paard wel noodzaak omdat ze anders haar hooi door de hele stal heel sleept en het dan niet meer eet.
nu is mijn vraag of het voldoende is (met het oog op een goede eethouding) om het hooinet gewoon vrij laag op te hangen,het plaatsen van een hooikist in de stal neemt toch wel erg veel ruimte in namelijk,en ook een ruif zal je wat hoger moeten hangen ivm gevaar van vastkomen te zitten met de benen.

dan nog een vraag,het hooi is op zich van goede voedzame kwaliteit,maar bevat niet al te veel structuur doordat het vrij fijn hooi is.krijgt een paard evengoed genoeg structuur binnen als ze er vrijwel onbeperkt van mogen eten,of kan ik misschien beter dagelijks een plak stro bij geven waar ze nog extra van kan eten?(paarden staan op zaagsel)

Verder nog een vraag over de weidegang,in de winter is er geen probleem,ze staan dan op een behoorlijk kaal stuk namelijk,

maar nu de zomer;

in de zomer staan ze dag en nacht buiten op een behoorlijk volle weide.
mijn paard is gevoelig voor zomerexceem en hoefbevangenheid,ik had al bedacht om haar dan overdag op stal te zetten,of in de rijbak,maar als er dan iemand bij moet om te rijden dan moet die haar op stal zetten,en in de rijbak is het zomers wel erg warm daar.

als ze overdag op stal of in de rijbak staat scheelt dat natuurlijk al aanzienlijk met de hoeveelheid gras die ze binnen krijgt,ook hoop ik dat ze dan wat kan schuilen voor de rot mugjes,de tijden waarop ze dan binnen zou staan zou van 7 uur sochtends tot 8 uur savonds zijn,helaas zal ze dan wel het enige paard zijn wat binnen staat.snachts staat ze dan wel in de wei en de kudde.
een andere optie is om een exceem deken om te doen als het al te erg wordt en misschien een graaskorf,maar dat lijkt me ook erg vervelend voor het paard,er is geen schuilmogelijkheid op de wei en er is geen aparte paddock ofzo.
hoe zouden jullie dit oplossen?

yES - training schreef op woensdag 3 december 2008, 10:41:


Als ik geluk had vroeger kon ik 3x in de week werken met Rock, als ik het druk heb gaan daar wel eens 2 weken overheen. Nu met Enno erbij probeer ik mijn rijtijd te verdelen over de twee tot wanneer Benny aan de slag kan met Enno. Als het 2 weken geleden is bij Amaroc ga ik de eerste keer weer een buitenrit maken en maak ik het hem niet te moeilijk omdat hij dan snel over het rode gaat. Daarna weer opbouwen qua duur, intensiteit en moeilijkheidsgraad. Dat gaat bij hem vrij snel. Enno heeft er geen last van als hij een week (of langer) niet gereden wordt.
In de zomer lukt het mij beter om er de regelmaat in te houden.

Ilona Kooistra schreef op maandag 24 november 2008, 17:14:


Nu 2 weken later gaat het al een stuk beter. Op zachte piste ondergrond konden we zelfs al wat draven en galopperen. Op effen asfalt lukt het ook goed in stap (beetje draf) We stappen elke dag een uur op asfalt. Hij is wel nog supergevoelig als er eens een steentje ligt. Daarom zijn we nu hoefschoenen aan het proberen. Het zijn boa's. Voorlopig zonder pad. Nu de zool niet meer weggesneden wordt, is het duidelijk geworden dat hij zelfs wat bol is langs de stralen... Geen wonder dus dat hij gevoelig is. Het zal wel nog een hele tijd duren voor hij weer helemaal min of meer in orde is, maar hopelijk kunnen we met de hoefschoenen toch iets meer doen. Want er is wss wel meer doorbloeding als je wat kan draven ipv stappen.

Ik heb een nieuwe uitdaging gevonden om te beginnen met zadelloos te rijden. Ik kon al zonder zadel rijden maar ik hield het niet lang vol, en ook had ik een riempje nodig dat rond de hals lag, zodat ik me nog kon vasthouden.
Nu al een week ben ik beginnen oefenen zonder, zo kan ik stap, draf en gallop. Ik gallopeer zo'n 10 minuutjes. Kan dat nu eigenlijk kwaad?
Ook heb ik al één keer een wandeling gedaan van een half uurtje op straat, graag zou ik langere wandelingen beginnen doen, maar nog steeds vraag ik me af of ik zo schade aan haar rug breng?
Qua veiligheid is het wel oké, ik blijf er tot nu toe op zitten als ze haar plots draait, of stopt of opzij springt
Ik denk persoonlijk dat zonder zadel toch nog steeds betere drukverdeling geeft dan de meeste zadels..
Zijn er nog mensen die veel zadelloos rijden? Lukt dat? raken jullie er op zonder opstapje?? Dat kan ik niet, tot gevolg dat ik ergens moest afstappen omdat ze niet verder durfde en ik dan zeker 10 minuten mogen moeite doen om ze zo te plaatsen dat ik er aan een paal terug op kon...
Ik vind het echt de max zonder zadel rijden. Zo rij ik nu altijd 's avonds tussen zonsondergang en bijna heel donker. Het heeft echt grotere voldoening. Ze luistert ook veel beter op zithulpen en dergelijke. Het is miss een typische meisjesdroom zonder zadel rijden, ik keek er al naar op als kind om mensen zonder zadel in films te zien rijden. Dus heb ik van die droom maar eens werkelijkheid gemaakt!
Charlot

Frans Veldman schreef op woensdag 3 december 2008, 8:11:


Tja, ben alweer zo'n 4 jaar hier doende (nog geen 5 jaar hoor), jouw bewering en stellingname destijds zal dus ongeveer 3 jaar oud zijn. Zo vréselijk snel ouder worden we dus ook weer niet
Een boel gebeurd in die tijd, vind je niet? Hoe iedereen incluis fa. Veldman mijn bitloze ideeën nog maar onzin en onbelangrijk vonden staat ook nog altijd op dit forum. En hoe ik vond dat ik Piet waarschuwen moest tegen zijn eigen enthousiasme omdat met de juiste technieken belonend leren misschien wat minder intuïtief is maar zo onvoorstelbaar veel sneller werkt dan wat ook hij gewend was. En Shiny met zijn clicker-erecties!
Maar sleutelbos, 5-duims spijker of slechts een boze blik, fysiek contact of niet... het maakt allemaal niet uit als het om aversieve communicatie en met name ontwijkingsleren gaat. Het is dus niet een al dan niet fysiek contact maar wel het al dan niet aversief ontvangen van een boodschap (communicatie - de ontvanger bepaalt ! ) waar het om gaat.

Een andere oude meuk dan:
Probeer nu eens te bedenken waar ik libra voor bedoeld heb. Gezien jullie schuimpje-test werd er niets van begrepen en ook de destijds volgende reacties van mij haalden wat dat aangaat niets uit, maar ik ben er zo langzamerhand wel aan gewend inhoudelijk genegeerd te worden. Geeft niets, want aan MIJN doel (gedateerd publiceren op een "blijvend" medium) wordt redelijk voldaan waarvoor mijn niet aflatende dank voor gastvrijheid en service.
Ook aan de libra website heb ik overigens sindsdien geen letter veranderd - alleen jammer dat de russen (vertaling) het lieten afweten.

Maar jij bent op dit vlak precies een hoefsmid
Houdt ineens niet van wiskundige benaderingen... voor iemand met natuurkunde als hobby! Wie zijn gelijk kan berekenen heeft gelijk hoor - in iedere tak van wetenschap, zelfs in (leer)psychologie.
Ook je vergelijkingen met dansen slaan nergens op, tenzij je moeten dansen bedoelt - en nee, da's niet leuk
En laten we het vooral leuk houden; ik wacht met spanning op jouw betere onderbouwing.

Frans Veldman schreef op woensdag 3 december 2008, 8:11:


Ben blijkbaar niet de enige die zoiets onthoud , maar daar had je vast overheen gelezen.


Ik heb het niet over jou... ik heb het over je leermethode.

Net zoals jij clickeren veralgemeend dat het "een moeilijke manier van wortels geven is" en blijkbaar steeds "vergeet" dat er ook andere soorten beloningen bestaan ..... als het in je straatje past.

Vertel eens Frans....wat is er in die 5 jaar in je manier van trainen veranderd dan ?
Je gebruikt nog steeds het leren op basis van (ont)wijken toch ?
Alleen iets minder of veel minder "druk".... sorry..... "contact" ?

Het principe van aanleren is dus exact hetzelfde gebleven , behalve dat je het clickeren daarnaast nu ook gebruikt als het zo uitkomt zoals je onlangs schreef.

Het lijkt mij goed om de conditie erin te houden!

Hoi Anita even een antwoord op je vragen!
Ik heb mijn paardjes alleen maar voor de recreatie.
Lekker rijden in de polder hier bv.
Ze zijn nog vrij jong, dus is het beter voor ze om veel rechtuit te lopen.
Ipv rondjes in de bak bv.
En als ik rij, rijd ik eerst even los in de bak voor 10 min ofzo.
Dan ga ik de polder in voor een klein uurtje.
Ik rij bitloos, de 1 met een westernzadel de ander met een stockzadel beide van kunstof.
Mijn paardjes zijn allebei merries van nu bijna 5 jaar jong.
Ik heb dus een dravermerrie van E formaat, en een bonte NRPS van D maatje.
Conditie van het rijden hebben ze gewoon niet veel.
Omdat ik net een paar maandjes rij met ze.
Ik doe veel grondwerk, wandel met ze ook in de polder.
En ze staan voor mijn deur. Zie ze zeker heel vaak. Kan uit het raam kijken en ze staan er. Echt heerlijk zo'n gevoel. Ga zeker 4x pd naar ze toe om te knuffelen appeltje, peentje, boterham te geven. Dus aandacht krijgen ze zeker wel.
Alleen het rijden schiet er vaak bij in als het stormt, regent, door ziekte!
Daar zit ik een beetje mee. Ze staan verder altijd buiten. Heb hier een zandpaddock van 30 bij 30 en een wei van een halve ha. Ze lopen hier samen in.
Verder heb ik nog twee andere paardjes, die staan in een wei van een halve ha, aan de overkant van de sloot tegen over de andere wei.
Daar staat mijn paintmerrie van 2,5 jaar in, met haar shetmaatje van 16 jaar oud. Daar wandel ik alleen maar mee, beetje poetsen je kent dat wel.
Nou ik hoop dat je het nu beter begrijpt mijn situatie.

groetjes Marina

Wil schreef op dinsdag 2 december 2008, 12:58:


om jaloers op te zijn!!

Hoi bedankt voor jullie reacties.
Ik denk dat ik maar voor horsemaster ga!
Geloof dat dat een goede sterke grasmat gaat vormen.
En dat heb ik helemaal nodig hier!
De buurman heeft het ook hoorde ik.
Het grappige is dat, dat stuk land gehuurd is van ons.
Maar die heeft dus ook horsemaster gebruikt, en dat is een stevige mat.
Dus ik ben wel geholpen op mijn vraag.
Dank u allen hartelijk

groetjes Marina

vagebond schreef op dinsdag 2 december 2008, 20:15:


Gekneusde voeten met dunne zooltjes zet ik zolang het nodig is op een animalintex (1/3 deel) gefixeerd met powerflex (strak om de hoef) tot aan de kogel (lichtjes gefixeerd en niet te gespannen rond de huid) en dan reepjes duck tape aan de onderkant van de hoef elkaar overlappend en einigend thv halverwege hoefwand. En op het laatste nog eens rondom meest distale deel hoefwand om de boel vast te houden. Dat verband blijft bij alle paarden (buiten eentje dan) makkelijk 3 dagen op zijn plaats zitten. Voorkomt ook verdere kneuzing hoef.

vagebond schreef op dinsdag 2 december 2008, 20:15:


Gekneusde voeten met dunne zooltjes zet ik zolang het nodig is op een animalintex (1/3 deel) gefixeerd met powerflex (strak om de hoef) tot aan de kogel (lichtjes gefixeerd en niet te gespannen rond de huid) en dan reepjes duck tape aan de onderkant van de hoef elkaar overlappend en einigend thv halverwege hoefwand. En op het laatste nog eens rondom meest distale deel hoefwand om de boel vast te houden. Dat verband blijft bij alle paarden (buiten eentje dan) makkelijk 3 dagen op zijn plaats zitten. Voorkomt ook verdere kneuzing hoef.

Het is nu al weer ruim een maand geleden dat we Avanti zijn gaan halen.

Avanti werd bij zijn aankomst op de Poedertoren in de "ontvangstwei" gezet.
Daar kon hij bekomen van de trip, en alvast de eerste indrukken van zijn nieuwe omgeving - zijn nieuwe thuis - opdoen.

Een kleine week later hebben we hem bij de mannenkudde gelaten. Vanaf de eerste dag blijkt Avanti bij Filas een goed weidemaatje en veel bescherming te vinden. Ze waren haast onafscheidelijk.

Avanti is héél sterk op de mens gericht. Dat blijkt wanneer ik hem (amper 2 weken bij ons) in de weide ga opzoeken, en hij me vol vertrouwen helemaal mee volgt tot aan de afsluiting.
Alles wat we met Avanti doen is spelen. Al spelend leren en vertrouwen opbouwen.
Ik speel vooral in de piste. De rijpiste moet voor Avanti een feest zijn, een plek waar hij graag is en waar altijd wel iets leuks te beleven valt.
Wat doen we zoal in de piste: Eerst en vooral wandelspelletjes, backups vragen, voetje geven, in vrijheid mee stappen, stoppen, volgen, ...
Er staan altijd enkele kegels in de piste. Onlangs had ik ze allemaal op een rij gezet met ruim 4 meter tussen elke kegel.
Daar ben ik dan in slalom tussen gewandeld, Avanti aan het leidtouw mee volgend. bij de laatste kegel draaide ik er dan volledig rond en wandelde terug naar het begin. Eerst begreep Avanti het niet goed. In de plaats van mee rond de kegel te stappen, draaide hij zich 180° om, om zo snel mogelijk weer bij mij te zijn. Op dat moment draai ik me terug om en maak nog eens een rondje om de kegel. Uiteindelijk had hij door wat de bedoeling was, en liep hij letterlijk in mijn voetsporen.
Grappig om zie is dat, wanneer hij iets niet snapt, hij echt héél dicht tegen je aan komt plakken met zo'n onzekere uitdrukking van "hey, 'k snap het niet ...". Maar wanneer hij de vraag eenmaal begrepen heeft, dan voert hij ze ook met grote zelfstandigheid uit.
Zo ging het ook bij het spel met de balk.
Er ligt een springbalk in de piste. De bedoeling was dat Avanti er gewoon zou overstappen.
Na enkele rondjes "achteloos" om de balk te hebben gewandeld, ga ik - even achteloos - recht op de balk af en stap er over. Avanti volgt (met ontspannen leidtouw) gewoon mee ... tot hij aan de balk komt.
Hij blijft plots staan, besnuffelt de balk en kijkt me dan niet begrijpend aan. Ik stond immers al aan de andere kant van de "barrière". Ik blijf hem vragen - uitnodigen - maar hij stapt er niet over. En opeens heeft hij het gevonden. Hij gaat langs de balk heen tot aan het uiteinde om zo aan mijn kant van de balk te geraken.
Aangezien dat niet de vraag was, stap ik meteen weer terug over de balk. Verbazing alom.
Weer stapt hij richting einde van de balk, om hetzelfde maneuver te maken. Ik stap weer over de balk nog voor hij er rond is. Avanti komt gelijk heel dicht bij mij staan. Hij begrijpt het écht niet. Daarop stap ik een volte en ga terug richting balk, Avanti weer achter mij aan. En nú snapt hij de bedoeling. Hij laat mij over de balk stappen, wacht dan even en stapt er dan zelf heel fier over heen.

Enkele dagen later heb ik dezelfde oefeningen met kegels en balk herhaald, maar dan zonder leidtouw of touwhalster. Hij begreep het meteen.

In ons werken aan het vertrouwen gaan we ook regelmatig op stap. Eerst onder begeleiding van Eddy, meteen de drukke Diestsebaan op, om zo het bos in te trekken. Of gewoon een rustige wandeling langs het boswachterspad naar een verderop gelegen lekkere wei.

In de voorbereiding om Avanti zadelmak te maken hebben we enkele weken geleden voor het eerst gewerkt met een grote badhanddoek.
We wisten niet hoe Avanti zou reageren wanneer hij iets op zijn rug gelegd krijgt. Dus dat moet uitgetest worden.
Jolien had de handdoek opgevouwen over haar schouder hangen. Zo is ze in de piste naar Avanti gegaan. Meteen al steekt hij zijn neus tegen de handdoek. Snuffelen, voorzichtig met zijn lippen happen.
Jolien neemt de handdoek voorzichtig en begint Avanti er overal zachtjes mee aan te raken. Uiteindelijk beland de handdoek op zijn rug, om het dan pas langzaam open te vouwen.
Avanti volgt vanuit zijn ooghoek elke beweging, maar laat het allemaal gewoon gebeuren.
Vorig weekend hebben we dan voor het eerst gewerkt met een longeersingel. Maar ook hier geen enkel probleem. De enige actie die Avanti ondernam was af en toe eens op de riempjes sabbelen. Dan hebben we de singel afgedaan, een zadeldoek op de rug gelegd (weerom eerst kennis mee laten maken) en opnieuw de longeersingel aangedaan. Telkens wat stappen, afgewisseld met voetje vragen of een backup, om dan weer een gaatje verder aan te singelen.
Uiteindelijk zijn we zo met Avanti een half uurtje gaan wandelen. Het maakt hem allemaal niks uit. Zolang hij er maar bij mag zijn, is alles ok voor hem.

Ik heb de indruk dat Avanti wel eens véél vlugger onder het zadel kan zijn dan we tot nu toe gedacht hadden.

Eddy heeft Avanti ondertussen ook al gelongeerd. Hier heb ik best ook wel een goede begeleiding nodig. Avanti heeft namelijk alleen maar geleerd linksom gelongeerd te worden. Rechts lukt gewoonweg niet, volgens de vorige eigenaars. Het heeft Eddy ongeveer 5 minuten gekost om Avanti rechtsom te zetten.

Ik oefen vaak in volledige vrijheid. Na het werk (spel, verzorging of wandeling), wanneer ik Avanti terug naar de wei breng, loopt hij inmiddels al gewoon met me mee, zonder leidtouw, zonder touwhalster.

Foto's en filmpjes volgen nog.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Ben terug...pffff even bijkomen.

Het rijden ging prima! In en uitladen ging goed , Namkje was kurkdroog!
En er waren toch best wel heftige dingen onderweg. Tweebaans weg , natte weg , dus een hoop kabaal als er een vrachtwagen als tegenligger echt vlaklangs stoof. Het eerste stukje nog in de duisternis , maar daar reageerde ze helemaal niet op. Maike op de terugweg, alleen ,ging ook goed , maar dat is dus wel degene die het meest schommeld en verstapt in de trailer. Sow , wat ging hij soms te keer. Zal wel door de ataxie komen denk ik.
Maike vlak bij huis nog even laten grazen , en toen weer op de trailer gezet om het laatste stukje naar huis te rijden.
Dat ging wat moeizamer , maar goed , ik kan me dat ook wel voorstellen.
6 uur in totaal op de trailer gestaan!

Uitslag Namkje is minder goed ; echo wees een geiiriteerd botvlies , geiiriteerd kapsel , matige lange kruisband [die van binnen naar buiten gaat ] , wat rafelig , en veel vocht in het gewricht ,uit.
Morgen een scopie waarbij ze het gewricht gaan spoelen , en zonodig de boel gaan schoonkrabben.
Aan de kruisband is niets te doen [ niet in dit stadium] , en zal een zwakke plek blijven.En niet echt een duidelijke aanwijzing voor botsplinters , maar ze moeten vanmiddag nog meer foto's maken.
Ik had daar graag bij willen zijn , maar dat wou ik Maike en Tekla niet aandoen.
Oh god , wat hoop ik dat ze een beetje geduld hebben.......

De echo is onder een ''roesje'' gegaan.[het scheren dus ook ] Dat deden ze altijd , omdat er geen paard was die zo lang zo rustig doodstil kon blijven staan. De sprong is wat dat betreft een lastig iets om een echo van de maken , doordat de kop van het echo apparaat eigenlijk wat te groot is om goed contact met de huid te blijven houden bij al die botten.

Maar wat een bedrijf zeg...
Ik ben ook helemaal niets gewent...
We moesten een stukje draven , en Namkje deed dat keurig op een baantje wat daar voor was , maar de volgende stond al te wachten , en Namkje had het een beetje moeilijk met al die andere paarden. Ze durfde er niet langs.
Direct iemand te zeuren dat ze vandaag die baan ook nog wilden gebruiken , en direct achter Namkje tegen de kont aan slaan.
Niet hard of zo , maar dat ongeduld , jemig bah!!!
En ik maar zeggen , ze komt wel , laat maar...
Wat dat betreft heeft Namkje nog niets meegemaakt in haar leven. Ze keek letterlijk haar ogen uit , en moest soms even stilstaan om alles een beetje te kunnen opnemen.
Op het parkeerterrein het nodige geschreeuw en getrek en gesjor met paarden die de trailer niet op wilden. Zelfs Erik zei er wat van!
Allemaal dekens en beenbeschermers. Een vette hoefsmederij , en alles op klinkende ijzers. Lieve paardenmeisjes die je een beetje meewarig aankijken als ik langsliep met mijn bemodderde Fries.
Nee , ik voelde me daar niet prettig.

Namkje mag tot 16.00 uur vandaag nog eten , en dan blijft ze nuchter.
Ze staat op een mega grote stal , volgens mij een merrie-met-veulen stal.
Wel op zaagsel...tja , stro vreet ze op!
Ik ben niet bang dat ze zich daar snel zal vervelen. Genoeg te zien voor haar!

Ik ga morgen bellen of ik bij de operatie aanwezig mag zijn. Daar was ik vandaag te laat mee...
Ze staat voor 10.00 uur gepland.

De mensen van de kliniek waren verder best wel aardig , en informeerden ons goed.Maar alles gaat daar onder tijddruk.Het lijkt wel een gewoon ziekenhuis

Arme meid , zo onder de indruk van alles...

Gr Esther