Zoe Veurman schreef op donderdag 4 december 2008, 17:48:


Jur lieten we altijd wel los lopen, als we een graaspauze hebben.
Eerst opbouwen en uitproberen, dat lijkt me het beste.
Dan weet je wel hoe jouw paard omgaat met loslopen ergens buiten.

Ook heben we wel gehad dat (een eerder paard) Oberon onverwacht op de hei richting huis begon te draven, wij er achteraan lopend, toen stond hij toch wel stil, tijdens zijn draf Y E S roepen, is dan ook wel weer een uitkomst waar dat clickeren al niet bij helpt YES

Groet, Michiel

Spirithorses schreef op vrijdag 5 december 2008, 9:36:


Hier nog zo'n mafkees die zijn hoofd er zelf al in doet. Ehhh.... nee, heb ik hem niet geleerd. Begon hij ineens zelf mee, de grapjas. Uiteraard natuurlijk wel beloond toen hij het uitzichzelf deed. 'Kip' ... 'ei' .... wie was er nu het eerst.

Interessant topic! Thanks.

Herman schreef op vrijdag 5 december 2008, 7:40:


Super!
Monique

van lennep schreef op vrijdag 5 december 2008, 8:37:


Hopelijk mag je haar weer gauw mee naar huis nemen!
Ik denk aan je!
Monique

e m kraak schreef op donderdag 4 december 2008, 14:37:


Als ik zo de prijzen zie zitten wij niet te duur met 26€ voor een 300kg ronde baal. Brengkosten 60€ voor een vracht van 22 rollen in één keer (bij minder balen dezelfde afleverkosten blijft immers dezelfde wagen)

Voordeel van de ronde balen is dat wij deze met zijn tweeen naar de stal toe kunnen rollen. In deze natte periode is het niet handig om dit met de trekker te doen hier.

Ik laat de discussie of een Parellimens bestaat bij het geven van druk, of dat die druk contact genoemd moet worden om er een 'aardiger' begrip van te maken voor wat het is. Voor mij zijn het 2 verschillende dingen en ik heb nog nooit iemand iets op de manier van Parelli zonder druk zien aanleren. Sterker nog, wat ik altijd zie is dat het een automatisme is geworden en mensen niet eens meer weten dat ze het doen.
Maar dat is mijn mening en verder een heilloze discussie denk ik.

Waar ik wel enorm blij mee ben is de doorbraak die ik en anderen met hun gezaag bereikt hebben en die hier dus eindelijk ook op Pn doorgedrongen is en zelfs zwart op wit zal komen te staan, dat ALLE grote paardentrainers in het verleden vanuit onkunde en onwetendheid het fout hadden. Of het nu Monty Roberts is of Bill Dorrance enz.enz. enz.enz.

En dat is om deze herhaalde aankondiging

"Ik heb al geschreven dat die pagina op de nominatie staat om te worden herschreven? Moet ik dat nog een keer herhalen?"

Het is niet meer of minder dan het doorbreken van een taboe.

Alle beweringen die op de site staan zijn zoveel mogelijk onderbouwd geschreven en altijd taboe en traditiedoorbrekend gebleken. Behalve de tekst over voerbeloningen, die is vanuit grijsverleden denken aan- en overgenomen.
Inmiddels weten we heel goed dat een voerbeloning een primaire beloning en de krachtigste is die er bestaat. Eigenlijk is het een aanfluiting dat die pagina in deze vorm op PN nog steeds te vinden is. Ik hoop dan ook dat van deze verandering een prioriteit wordt gemaakt.

Dus- het is zoals met zovele beweerde zaken uit het verleden- precies andersom. Soms moet je de kracht van je voerbeloning even wat temperen omdat de mens het niet kan 'handelen' door hun gewone dagelijkse voer , hooi of gras als beloning te gaan gebruiken.
Dat ertegen gewaarschuwd werd was heel wat anders dan dat het niet als beloning gezien kon worden. We weten dat je een paard daarbij een paarden etiquette moet aanleren en ook dat had de 'oudheid' kunnen bedenken, want ook wij hebben manieren geleerd hoe we met eten omgaan. Of vroeger misschien wel niet eigenlijk
Maar goed het is hen niet echt kwalijk te nemen. Pavlof, Skinner en Co. leefden niet in de tijd van de Spaanse veroveraars, de ridders, indianen en cojbojs en met hen zijn gelukkig nog veel meer dingen duidelijk geworden.Hoewel we toch al praten over de eerste helft van de vorige eeuw!

Er blijft gelukkig genoeg over om over te zeuren en te zagen, want zolang we niet de capaciteiten hebben een paard op dezelfde manier te kunnen trainen als een modern getrainde hond of een dolfijn, of, daar istieweer- een kip- blijf ik en gelukkig vele mensen met mij, proberen om de door het verleden stevig over de ogen gedrukte oogkleppen er af te peuteren. ( hoe omgekeerd ook dit soms beweerd wordt door die kleppen bezitters.
Het geeft in ieder geval weer nieuw elan en voeding aan mijn uitspraak : "als de indianen hadden kunnen clickeren, hadden ze het gedaan"

Alvast bedankt Frans!

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based

Piet schreef op vrijdag 5 december 2008, 10:03:


Sjongejonge, wat ben jij goed in het naar jouw-eigen-voordeel-omdraaien van verhaaltjes zeg.
Daar kan ík weer wat van leren

Groet, Pien

Monique Meijer schreef op vrijdag 5 december 2008, 9:54:


Thanks!!

Super mooie foto by the way!!!

Gr Esther

Ik weet soms niet zo goed wat ik moet, met dit forum. Ik vraag me soms af waarom jullie zoveel hetzelfde schrijven naar elkaar. Je leest toch al lang niet meer wat er wérkelijk staat, zo? Worden jullie dat dan niet moe?

Ja, ik clickertrain. Dat betekent niet dat ik fanatiek of onwetend over "druk" (hoe je het ook wil gebruiken) of naief ben. Ik gebruik druk als ik het nodig acht, en daarmee basta. Ik heb het alleen een héél pak minder nodig dan de meesten, omdat ik een manier heb waar de meeste mensen niet aan willen/kunnen, om diverse redenen.
Dat die mensen dat niet willen, dat vind ik geen enkele aanval op mijn persoonlijke manier van werken, zelfs niet als mensen persoonlijk worden. Ik kies er gewoon voor om het te negeren (extinctie, nietwaar .

Ik heb àlle vooroordelen gehad die eender wie kan hebben, over eender welke methode. Ik heb een keuze gemaakt die *voor mij* goed werkt, en die ik graag ook voorstel als een manier die misschien bij jou ("jou" in het algemeen) kan passen.

Maar ik gebruik geen druk. Ik ga niet tegen druk in. Ik ga niet roepen. Ik ben er gewoon. Met in mijn achterhoofd die uitspraak van die éne meneer die énorm veel druk gebruikt maar wel met een uitzonderlijke timing en waar ik héél veel van heb geleerd - Ray Hunt: "if they dont ask the question, they are not ready for the answer."

Op dit forum schrijven, het is net als paarden trainen.

Piet schreef op vrijdag 5 december 2008, 10:03:


Kort door de bocht Piet, maar ik ben het met je eens wat Roberts en Parelli betreft. Eigenlijk maken beide gebruik van geweld tegen paarden. Ik weet nog dat ik jaren geleden als beginnent Parelli fan werd aangemoedigd paarden een mep te geven omdat ze anders geen respect voor mij zouden krijgen. Niet zomaar een mep natuurlijk maar wel af en toe fase 4 zodat het even goed duidelijk wordt dat je van je paard wil dat hij sneller reageert. Ook herinner ik me de steen op de neus als een paard niet achteruit wil lopen met druk op de neus. Geen wonder dat ik niet verder ben gegaan met dit systeem, al moet ik zeggen dat ik toch veel aan P's theorie heb gehad.


Ik denk dat Frans zijn pagina schreef in dezelfde tijd als toen ik ook nog parellide. Soms moeten dingen in een bepaalde volgorde: in die tijd had ik totaal geen belangstelling voor clikkeren.


Alles op zijn tijd, misschien na een jaar of 2 zitten er alleen nog clikkeraars op paardnatuurlijk. HAHAHA

Verander de wereld van het paard,..... begin bij de mens.

Ik heb een probleem bij het plaatsen van foto's. Ik kan er maar 1 plaatsen, de rest komt niet in beeld. Wat doe ik fout... Het lukte bij de hoef foto's ook al niet.

En mijn onderschrift is een 'bovenschrift' geworden......aaaaaarghh...

joop schreef op vrijdag 5 december 2008, 10:53:


het lukt mij niet emoticons te gebruiken, wat doe ik fout?

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 4 december 2008, 23:44:


Ik heb hier het levende bewijs lopen voor het feit dat er niet altijd hooi uit een plastic pak komt dat het proces tot 'voordroog' of 'kuil' doorlopen heeft. Ik heb één paard dat niet tegen gewoon hooi kan (dus niet in pakken gezeten). Als ik van dat prachtige voordrooghooi/kuil voor paarden uit zo'n plastic pak haal, dat dus erg droog is en bijna niet verwerkt is in het pak krijgt dit paard luchtkoliek omdat het dus te veel op 'gewoon hooi' lijkt.

Michiel schreef op vrijdag 5 december 2008, 9:52:


Ik liet mijn pony vroeger regelmatig 'los' op onze gazon lopen of op de stukjes lang gras buiten de weide. Terwijl ging ik dan mest ruimen of andere karweitjes doen, maar ik bleef altijd wel in de buurt. Zolang er gras was, bleef hij wel in de omtrek. Idem Namoro: die kon ik zo in Cindy's tuin parkeren toen ik er op bezoek ging en zonder problemen achterlaten, al is het daar wel omheind.

Maar ja, is wel heel wat anders dan je paard los laten lopen op het strand.