Gudrun schreef op maandag 8 december 2008, 10:59:


Karine van Klavertje Vier ken ik goed, ik geef workshops daar bij haar
Stom van mij dat ik aan haar niet gedacht heb!
Ga het haar en Inge vragen!

Eva Saegerman schreef op maandag 8 december 2008, 8:45:


Dus Eva ? Werk aan de winkel voor je .Het is toch allemaal aan elkaar gerelateerd ? Het rijden,het omgaan ,het grondwerk met paarden ! Ik heb ook niet beweerd dat Q voor jou geen respect heeft "op de grond dus" als ruiter ben je voor haar een aanhangsel waar ze een beetje mee kan rondlummelen ! Het is zo klaar as een klontje dat ze wist dat ze rechts af moet op halsring maar je negeerde ,niks niet begrijpen ,gewoon zeggen ,meid doe het is zelf kem geen goesting kem koppijn bv ! ! Je moet niet denken dat je enkel met Q kan rijden hoor, er zijn goede plekken waarij je les kan krijgen op goede paarden die fijn te rijden zijn ,zo kan je jouw hulpen perfectioneren en beter onder de knie krijgen en een betere instructrice worden, ook als clickeraar dus !

Hier mijn uitgebreide verhaal. Ik kan weer een uurtje op zijn en wat rondscharrelen. Idioot toch eigenlijk dat ik dan gelijk weer die PC aanzet he :

Eddy en Peter D, ik ben het ook met jullie eens dat er nog eea gesleuteld moet worden aan het rijden in het filmpje. Maar het ging Eva erom te laten zien hoe zij druk toepast tijdens het rijden (dacht ik).

Maargoed, ook ik zou véél meer vragen, veel gerichter vragen, gerichter (en korter) belonen. Het is goed, Eva, om je meer bewust te zijn van je houding en minder op je omgeving te letten af te laten leiden. Ik zou -en daar kom ík weer- meer druk gebruiken in combi met yessen, clicken of wat dan ook, maar wel maar één beloningswoord gebruiken. Dus meer met de teugels en de benen (niet optrekken, houd je benen láng). Nooit op een aansporende of trekkende manier, maar met een pulserende manier, weet je wel, méégaand in de beweging van je paard, dan is druk nooit teveel druk, dat kan dan namelijk niet, probeer maar. Weet je nog van die treinbeweging met je armen om een paard af te remmen door met je armen méé te gaan in de beweging en zo de beweging ahw over te gaan nemen van je paard, had ik jou dat al uitgelegd?
Bij mij in de les deed je het wel redelijk perfect allemaal en was je supergeconcentreerd, dus je kunt het wel maar ik weet hoe het is als je het dan alleen moet doen, dan is er heel veel om op te letten en sla je dingen over. En dan ook toch die spanning van dat filmpje maken....

Overigens @ Eddy: Je bent het toch met me eens dat éérst het paard voorwaarts gereden moeten kunnen worden vooraleer je neerwaarts kunt gaan vragen. Een paard kan pas tot verzameling komen als de rijder zélf met ontspannen rug en bekken gaat rijden, kan de rijder dat niet dan kan het paard het ook niet 'overnemen' en ontaardt het wéér in trekken aan die teugels zonder achterhand-eronder....
Tijdens onze (twee) lessen met Eva waren wij hier nog helemaal niet mee bezig, we waren nog aan die houding en zit aan het werken. Bij mij maakt het in dat stadium nog niet zoveel uit hoe dat paard loopt, áls het maar blijft lopen in een constant en netjes tempo (voor veel mensen al heel wat).

Ook ik zeg hier altijd dat je pas met een halsring moet gaan rijden als je een bepaalde trainingsgraad bereikt hebt (zowel rijder als paard). wanneer het paard zo goed als volledig reageert op de zit, anders wordt het zo trekkerig allemaal, geeft het paard zich niet en houdt het zich stijf totdat het de bocht omgetrokken wordt en dat is niet wat je wilt.

Het gehele 'good girl' pas ook ik steeds minder toe tijdens het rijden; het is een te lang woord dat ik uiteindelijk meer ben gaan gebruiken als afsluiting van een sessie. "Góéd" in combi met een korte krabbel is ook een goed woord voor een normale rijdsituatie.
Maar het paard mag zeker niet gaan afremmen.
Dóórrijden is het advies, anders krijg je in elkaar zakkende paarden die in stap overgaan of gezellig in het midden komen stilstaan. En dat zijn er veel..... Veel van mijn trainingstijd met paarden gaat erin zitten de rijder bewust te maken dat paard aan de gang te houden. Vaak door te weinig conditie bij de rijder om te blijven werken en het daarom maar goed vinden als paardlief zelf kiest om weer te gaan stappen.Tja, dan heb je weer iets belangrijks laten liggen.

Snel reageren is het devies, vang je paard al op (evt met pulserende druk van je kuiten) zodra je merkt dat zij iets langzamer gaat lopen (zelfs nog vóór ze aanstalten maakt om te gaan stappen) en belóón het doorlopen direct.
Dat is timing en voelen hoe dat paard onder je beweegt!!!!
Een van de grootste fouten bij het rijden is dat de rijder pas reageert als het paard al afgeremd is. Dan moet je hem weer helemaal in gang gaat zetten ahw. Vooral bij niet heel voorwaartse paarden is dat een heel gedoe. Daarom ook vind ik de combi met voedselbeloning nooit ideaal want het paard moet afremmen en zijn hoofd buigen om zijn voedseltje in ontvangst te nemen en dat is net niet wat je vraagt als je wilt dat je paard doorgaat. (hoofd buigen om de ORS aan te leren is namelijk een heel andere cue).

Verder: Ademhaling láág (in je buik, weet je nog?). Ademhaling hoog betekent slecht gegrond, hoge energie, hoge stem en weinig contact met het paard. Je kunt pas ín dat paard gaan als je goed gegrond bent en stem hoog, veel praten, in combi met borstademhaling zijn voor mij een teken van gespannenheid en niet voldoende 'in jezelf zijn'.

Ik laat het even hierbij, er zal vast nog meer zijn, maar wil weer even 5 minuten gaan liggen.

Tot later.
Pien

Peter Donck schreef op maandag 8 december 2008, 10:16:


YEP!

Gudrun schreef op maandag 8 december 2008, 10:59:


Is waar, er zijn maar twee manieren van paardrijden. Goed paardrijden en slecht paardrijden. Ikzelf vind het wel fijn als het een persoon is die zich in kan leven in de belevingswereld van het dier en die eens wat meer om zich heen gekeken heeft dan alleen orun of de wedstrijdwereld.
Best een jungle, iemand vinden die snapt wat je wilt leren.

Ik denk dat je twee leergangen kunt onderscheiden:
-hoe wordt ik een goede ruiter/trainer
-wat heeft mijn paard nodig

Een goede ruiter worden leer je soms beter op een doorgetraind paard van iemand anders, dan van je eigen samenscheefgeworden schat.

Als je nog geen goede ruiter bent, is het erg moeilijk om op je scheve hobbel iets te bereiken..(eigen ervaring, en om me heen gezien)

Sjieke dure lessen? Dat hoort er helaas bij. Je hoeft toch ook niet elke week af te spreken, om de week of eens in de drie weken kan vaak ook. Aanvullend hier en daar een clinic of cursus, en je spijkert al heel wat bij.

Of je nu wel of niet clickert, paardrijden blijft paardrijden.
Ik denk dat Eddy gelijk heeft wat betreft de stille wereld, er zijn nog zoveel subtiele gevoelslagen, kletsen leidt dan best wel af.

groetjes