Gudrun schreef op maandag 8 december 2008, 10:59:
> Als je een goede te pakken krijgt die correct rijdt en het nog
> kan uitleggen ook en rekening met jou mening houd kan je ook
> van tradi mensen veel leren.
Is waar, er zijn maar twee manieren van paardrijden. Goed paardrijden en slecht paardrijden. Ikzelf vind het wel fijn als het een persoon is die zich in kan leven in de belevingswereld van het dier en die eens wat meer om zich heen gekeken heeft dan alleen orun of de wedstrijdwereld.
Best een jungle, iemand vinden die snapt wat je wilt leren.
Ik denk dat je twee leergangen kunt onderscheiden:
-hoe wordt ik een goede ruiter/trainer
-wat heeft mijn paard nodig
Een goede ruiter worden leer je soms beter op een doorgetraind paard van iemand anders, dan van je eigen samenscheefgeworden schat.
Als je nog geen goede ruiter bent, is het erg moeilijk om op je scheve hobbel iets te bereiken..(eigen ervaring, en om me heen gezien)
Sjieke dure lessen? Dat hoort er helaas bij. Je hoeft toch ook niet elke week af te spreken, om de week of eens in de drie weken kan vaak ook. Aanvullend hier en daar een clinic of cursus, en je spijkert al heel wat bij.
Of je nu wel of niet clickert, paardrijden blijft paardrijden.
Ik denk dat Eddy gelijk heeft wat betreft de stille wereld, er zijn nog zoveel subtiele gevoelslagen, kletsen leidt dan best wel af.
groetjes
Warboel
