Gudrun schreef op dinsdag 9 december 2008, 19:06:


Khani beet ook. Khabal op een bepaald ogenblik ook maar eigenlijk niet echt naar mij maar wel naar anderen (Ik ben degene die altijd veel met hem heeft gedaan, dat zal de reden zijn). Allebei (ook) van achter, heel vals

Ze bijten nu ECHT nooit meer.

Wij leren dat bijten zo af: met je rug naar paard gaan staan, iemand op afstand als je helper. Als het paard wil gaan bijten geeft de helper een handsignaal. Op dat moment geef je een gil (als een merrie, you know), en maak je een heel duidelijke beweging met je elleboog omhoog en stamp je op de grond, of trap je half naar achter. Niet met de bedoeling om hem te raken hoor. Het is gewoon een heel duidelijke: "Flik t niet, zoek maar een ander om in te bijten."

Verder is het belangrijk om op heel subtiele manier duidelijk te maken dat jij boven hem staat. Beweeg hem af en toe eens een pas naar achter als jij er langs wilt, hij moet voor jou wijken, jij niet voor hem. Dat kan op heel zachtaardige manier hoor, maar het werkt geweldig bij paarden. Door dat soort hele subtiele spelletjes voorkom je dat je problemen krijgt en voorkom je ook dat je die problemen met meer geweld zou moeten oplossen.

Mariss schreef op dinsdag 9 december 2008, 19:31:


Dat moet haast wel, wij verpakken alleen voordroog van natuurmonumenten land, zonder kunstmest en verdere beweiding.

Lijkt me echt een dominantieprobleem. Mijn hengst heeft nog nooit gebeten, niet bij mij, niet bij een ander...

Martina schreef op maandag 8 december 2008, 18:47:


Ooit toen onze ruin nog op stal stond kreeg hij ook kuil. Resultaat was dat hij modervet werd en hyper / explosief (kreeg zelfs de stempel klophengst).

Nu al weer een paar jaar op hooi en hij is slank en rustig op een speeluurtje per dag na dan.

Spirithorses schreef op dinsdag 9 december 2008, 10:25:

Leg eens uit;
Ik snap niet wat er kan ruisen in de rope als je aan het leaden bent en hoe subtiel je dat zou moeten doen

Nils en Olly

Jeannette Veenstra schreef op dinsdag 9 december 2008, 8:40:


Is wel grappig om al die kleurschakeringen te zien bij het verharen!
Zo zag ik dit voorjaar voor het eerst dat er een creme kleurige laag te voorschijn kwam bij mijn witte Arabier. Dat was na de eerste verharing en ik vond het prachtig! Helaas verdween die laag weer bij de volgende fase van verharing.
Mijn Arabier stond deze winter voor het 3e jaar 100% buiten en had een teddybeervacht gekregen zoals ze nog nooit had gehad. Met een extra laagje cremekleurig haar er tussen dus.
Grappig hè?
Groet,
Coralie

caira schreef op dinsdag 9 december 2008, 20:01:


Dat is een schatje dan, of je hebt hem van zn geboorte af aan gehad en je gaat er goed mee om.

Mijn ervaring is het dat paarden (hengsten vooral) ieder mens afzonderlijk beoordelen, en dus bij de één wél en bij de ander níet bijten/ander vervelend verdrag vertonen.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 december 2008, 23:30:


deja vu op de kerremis ... PAK DE FLOCHE

Spirithorses schreef op dinsdag 9 december 2008, 9:01:


Tja zelf als vrouw, moet ik hem hierin toch gelijk geven zene

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 december 2008, 0:40:


Twee jaar geleden is er een foto gemaakt van deze hoef. Eerst bij een da die zei dat de zolen behoorlijk dik waren. Omdat de ellende verder ging, kwam ik op de kliniek in Lienden terecht. Weer een foto, veel betere kwaliteit, en dus dunne zolen geconstateerd. Dus de ene da is de andere weer niet. Of de ene foto de andere niet, weet ik veel. Maar hoe kan het dan dat de zool beweegt als deze heel dik is? Gr. Ingrid

Gudrun schreef op dinsdag 9 december 2008, 19:06:


mhh ik heb hier onze Corazon hengst van 18maand ... heeft nog nooit of nooit iemand gebeten. Zit niet in hem in gewoon. Invierno 21 maand heeft op zijn 18maand mijn echtgenoot zwaar onder vuur genomen (nog steeds een litteken). Hij was altijd al een pitser. Sinsdien is hij correcter aangepakt en pitst hij als je oplettend genoeg bent niet meer. Wel altijd halster, ... in zijn mond itt Corazon. Shetter ... knoept altijd wel ergens in, maar dat is echt gebrek aan opvoeding en tijd, omdat hij toch OOOOOh zo schattig en totaal "ongevaarlijk" lijkt. Beetje onze fout dus. Maar het zijn alle 3 hengsten met geen groot leeftijdverschil, maar met een zeer groot verschil in karakter .. en ...de aanpak zal zeker ook wel verschilt hebben in het verleden en in het heden.

Helene E schreef op dinsdag 9 december 2008, 16:21:


Ik zou de halsband of spray (ben hier precies ook mee voor te vinden want onze honden dragen ook geen halsbanden ..) ook alleen maar gebruiken als ondersteuning.
Het verhaaltje van fifi is jammer genoeg maar TE vaak waar, alleen valt dit echt niet te vergelijken met onze situatie.
Onze border is ongelooflijk snel angstig. (was dit vroeger niet) Ook met de paardjes, maar daar zijn we al op goed weg met clickeren (dankzij Piet )
Alleen is hij dus ook bang van alles wat luid is (een deur die toeslaat, een paard dat stampt, een vliegtuig dat laag overvliegt, en ga zo maar door) hij weet dan niet waar kruipen en gaat er dan soms vandoor (we vinden hem dan terug ergens in een hoekje bij de buren ofzo. Als hij binnen is, voelt hij zich veiliger maar het resultaat is vaak "blaffen". De laatste tijd dus vooral snachts.
Ik las op het internet over deze DAP en dacht dit te gebruiken om hem wat "rustiger" te maken. Ik ben me er natuurlijk van bewust dat dit dus niet DE oplossing is ...

vagebond schreef op dinsdag 9 december 2008, 20:46:


Hoe bekap je jouw paard? Heb je al eens uitgeprobeerd wat er gebeurt als je stipt iedere twee weken bekapt (of zodra er ook maar iets van groei was), en wat er daarentegen gebeurt als je de hoeven wat meer met rust laat?

Is je paard dik, dun of normaal? Watvoor voeding krijgt hij? Heb je foto's van de hoeven en het paard?

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 9 december 2008, 20:29:


Hij legt de laatste tijd ook heel vaak zijn oren plat. Wij dachten aan gecopieerd gedrag van Conquistador, die doet dat enorm snel, maar zonder ooit aggressief te worden. Maar misschien begint hij toch wat uit te testen. Hij heeft ontdekt dat hij de shets soms de baas is, vb hun eten kan pikken, dus misschien test hij dat bij ons ook? Piablo's eten nemen lukt nog niet, heb ik hem wel 2 keer zien proberen, aan dat van Conny denkt hij nog niet.
Hij gaat gewoon voor me opzij (maar vandaag ging hij opzij en beet me nadien in de rug dus), naar achter gaan vindt hij nog moeilijk, draait dan eerder opzij weg als je dat vraagt.
Morgen maar nog eens wat leidoefeningetjes met hem doen.
Hij is tot nu toe heel braaf en Anna wil hem graag hengst houden, een extra stimulans voor haar om er meer mee te doen. Hij heeft wel duidelijk meer "karakter" dan mijn zachte Piabloke, maar mijn dochter heeft dat ook . Nu ik nog .