Ilona Kooistra schreef op zondag 21 december 2008, 0:23:
> e m kraak schreef op zondag 21 december 2008, 0:10:
>
>> Hoe het met mijn Dyggur uiteindelijk wordt weet ik zelf nog
>> niet eens... hij is wat gangen enzo aangaat zo getalenteerd dat
>> hij het soort van libra-mogelijke-hulpen nmm niet nodig heeft.
>> Eindstation halsring wellicht.
>
> Ja, dat is leuk. Voor wat betreft hulpen: mij lijkt het dat je
> gangen gewoon goed op cue moet zetten, dan heb je niks nodig om
> goed in de gang te blijven toch?
Tikje te simpel voorgesteld
Tempo en "frame" per gang kunnen ook nog varieren. Vooral een kwestie van evenwicht in dynamiek. Daarnaast is een gang als tölt niet zo welafgebakend als bijvoorbeeld draf lijkt te zijn maar zijn er allerlei vloeiende overgangen naar diagonaal of lateraal mogelijk.
> Ik rijd ook weleens met halsring met Khani maar dat gaat alleen
> goed als hij dat wil. Hij weet precies wat hij wil, links of
> rechtsaf, daar is hij echt heel stellig in (terwijl hij in de
> rit verbaasd hoe léuk Khani is tijdens het rijden.
>
> Waar wacht jij met Dyggur op? Wat is de reden dat het niet nu
> al kan?
Ik rij ook niet zoveel de laatste tijd. Wat we doen als we wat doen gaat echt wel reuzegoed en als het ware vanzelf. Maar ik ben ook erg lui van aard.
Er is hier vaak genoeg geopperd door deze en gene dat men zich te lui acht om te klikkeren, maar ik ben juist te lui om zomaar wat aan te klooien voor ik me redelijk zeker voel over waar ik mee bezig ben en waar ik ermee naar toe wil. Het "think/plan/do" zeg maar.
Dat betekent bijvoorbeeld van te voren grondig overdenken welke cues ik op welke manier met zo'n halsring zou willen installeren. Lastig als je paard ook nog in ontwikkeling is. Met Droppie zou het geen probleem geweest zijn, maar die had echt iets aan zijn hoofd nodig (of ik kon niet goed genoeg rijden om het, met hem, zonder te kunnen) om niet uit elkaar te vallen in zijn neiging naar laterale gang. Ik zie zeer helder dat ik libra toen bedacht heb met daarbij Draupnir's eigenaardigheden tussen mijn oren.
Sas woont nu sinds kort op haar eigen boerderij aan de Duitse kant. Heel leuke rit tussen onze stekkies en prachtige gebiedjes er tussenin ook dus er gaat wrsch. weer veel meer gereden worden...
Warboel
