Sinds 2 maanden zijn wij de troste eigenaars van een 11 jarige draversmerrie, deze meid heeft zeker al 7 jaar geen ijzers opgehad, 24/7 buiten gestaan en dus winterhard. Parelli beleerd dus..... toppie, ze is superlief, betrouwbaar enz. Bij de vorige eigenaren werd ze bekapt door een natuurlijk bekapper(uiteraard) en wij hebben dezelfde bekapper gehouden, die kent haar het beste.
Nu zien haar hoeven er mooi uit, maar.....wij hebben het idee dat ze erg zacht zijn, als we gereden hebben zitten er altijd een paar inimini steentjes in de witte rand die er lastig uit gaan, ze heeft ook al 2x een kleine bloeduitstorting onderop gehad, de hoefsmit vertelde ons dat wij meer vragen van dit paardje dan haar vorige eigenaars dus dat we even 3 weken niet mochten draven op de weg, alleen stap.( is nu 3 weken geleden dat hij kwam)
ze gaat ongeveer 5 keer per week aan de wandel, les, bos in.
Ze staat natuurlijk altijd buiten, op de wei, zijn gedeeltes blubberig maar het meeste is echt prima te doen, blijven de hoeven daar zacht van?
Het is nu zo vreselijk blubberig op de meeste ruiterpaden, ze wil ook zelf op het harde lopen, maar bloeduitstortingen krijgen is niet de bedoeling toch?
groetjes

Sieta schreef op woensdag 24 december 2008, 8:32:


Dan nóg vind ik een gemiddelde leeftijd van 15 jaar schandalig, ervan uitgaand dat paarden makkelijk gezond ver in de 30 en ouder worden míts ze een goed leven hebben. Sjeezes, mijn beste paarden zijn 15,16,19 en 20 jaar.

Mij wordt zo vaak gevraagd waarom we nog naast die paarden wandelen (Spirit, Ophir en Peyote), ze zijn toch al stevig, enne, een Quarter is vroeger volwassen (yeah right). Ik heb er nul moeite mee, volgend jaar herfst bekijk ik de zaak opnieuw, Spirit is dan 4,5 en als ik hem nog niet sterk genoeg vind wacht ik net zo graag nog een tijdje.

Genoeg versleten en afgedankte paarden om me heen gezien.
Ik krijg het beeld maar niet van mijn netvlies van een paar weken geleden, die 3 jarige van 1.78 groot die al volledig in de krul moest lopen, compleet met lange galops op de volte.

Zo, nu de keuken in voor de kerstvoorberidingen....
Groet, Pien