Esther schreef op zondag 4 januari 2009, 11:35:
> Ik had eerlijk gezegd wel verwacht dat je op forum wat recht
> zou zetten na ons telefoongesprek gisteren.
Oh, dat had jij ook wel mogen doen natuurlijk. Ik ben tot daarnet niet meer bij de computer geweest. Naast het bijhouden van deze website heb ik daarnaast nog een heel leven en soms zit ik dus gewoon even niet achter dit beeldscherm.
Enfin, gisteren heb ik Esther even gebeld, en de soep wordt niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend. Ik dacht dat ze vooral sceptisch was over de link tussen
insulineresistentie en
hoefbevangenheid, maar het ging haar vooral om de link tussen magnesium en
insulineresistentie, en de ontstane ergernis dat magnesium langzaam een wondermiddel schijnt te worden voor van alles en nog wat. Na opheldering van de misverstanden blijken we het vooral met elkaar eens te zijn.
Dat magnesium door sommigen wordt beschouwd als wondermiddel kan ik, na wat rondgelezen te hebben op bokt, en bij de paardendrogist te hebben gekegen, alleen maar bevestigen, maar is voor mij ook een gruwel. Er zijn inmiddels hele discussies ontstaan over gebruik van magnesium als een soort kalmeringsmiddel, en natuurlijk, als je het voert aan een kijkerig paard komt er vanzelf wel een dag dat hij minder kijkerig is en dan ligt het natuurlijk net aan het magnesium dat je hebt gegeven. Magnesium is echter allerminst een kalmeringsmiddel; het zou in theorie alleen een "kalmerende" werking kunnen hebben op paarden die een dermate fors magnesiumtekort hebben dat ze daardoor ook spastische spierverkrampingen hebben, maar dat valt niet meer onder de classificatie "kijkerig paard".
In "bokt-kringen" wordt magnesium overigens voornamelijk betrokken van paardendrogist en verwante websites die een vraag van de markt afdichten met een middel dat niet per definitie is gekozen om de beste werking maar wellicht om de beste winstmarge. In die kringen zit het effect toch vooral tussen de oortjes (van de eigenaars dan wel te verstaan) en doet de feitelijke werking er dus nauwelijks toe. Je kan net zo goed zeewier geven, knoflook, of het nieuwste high-tech supplement; een subjectieve waarneming zal er altijd toe leiden dat het product een heilzame uitwerking heeft.
Het magnesium in onze webwinkel is daarentegen uitdrukkelijk bedoeld voor paarden met
insulineresistentie. De pagina over
insulineresistentie bestond al een jaar voordat we uiteindelijk een magnesiumpreparaat hadden gevonden dat zo goed wordt opgenomen dat het ook echt werkte. Nergens suggereren we echter dat er wetenschappelijk is bewezen dat magnesium helpt tegen
insulineresistentie, net zo min als dat we suggereren dat er wetenschappelijk bewezen is dat 24 uur weidegang beter is dan 24 uur opstallen. WEL suggereren we dat er, net als bij de huisvesting van paarden, zowel naar aanleiding van de theorie als in de praktische observaties de stelling zeer aannemelijk is. Ook bij mensen met
insulineresistentie wordt tegenwoordig door veel artsen magnesium voorgeschreven.
Een letterlijk citaat op de pagina in onze webwinkel:
Dit product is niet bedoeld om "zomaar" aan je paarden te voeren, maar alleen bedoeld voor paarden die een tekort aan magnesium hebben opgelopen,
hoefbevangen zijn en/of lijden aan
insulineresistentie. Lees dus eerst de pagina over magnesium en
insulineresistentie voor je dit product bestelt!
Ondanks deze waarschuwing (ooit zoiets gezien trouwens bij andere webwinkels?) om dit product niet voor van-alles-en-nog-wat te gebruiken kan het natuurlijk best wel eens voorkomen dat dit middel oneigenlijk wordt gebruikt. Ook is het best mogelijk dat wij met onze pagina's onbedoeld de magnesium-hype in gang hebben gezet. Er is echter weinig wat je daaraan als auteur van die pagina's kunt doen.
Het dilemma blijft: voor welke doelgroep schrijf je de pagina?
Voor een deel van de bezoekers blijven de pagina's ingewikkeld, die trekken de conclusie "magnesium is goed" en zou het beter nog wat eenvoudiger moeten worden beschreven. Andere bezoekers klagen dat het te weinig in wetenschappelijke taal is beschreven. Het is onmogelijk om beide groepen ten dienste te zijn. Of je zou een paardnatuurlijk-voor-dummies en een paardnatuurlijk-voor-experts moeten gaan bijhouden, maar daar hebben wij de tijd niet voor.
> Ik heb je trouwens een artikel
> gestuurd over mineralenverlies en ik wil best nog wat artikelen
> sturen over de oorzaken van te weinig magnesium.
Waarvoor mijn dank. We willen graag zoveel mogelijk informatie verzamelen om uiteindelijk een goede pagina over weideonderhoud te kunnen gaan publiceren. Verwacht niet dat ik er onmiddellijk iets mee ga doen, want eerst moeten er nog een paar andere dingen af:
1) De pagina over "Belonen" moet dringend worden herschreven.
2) Er is een artikel over dressuur in voorbereiding.
3) Er is een artikel over de leeftijd-voor-inrijden in voorbereiding.
4) Er moet nog wat op boekhoudkundig gebied worden afgerond en getest.
5) De pagina over een nieuw soort aangedreven bekappingsgereedschap moet nog af
6) We hebben inmiddels zoveel informatie over zomereczeem dat we voor het voorjaar liefst ook nog een pagina over dit onderwerp willen publiceren.
Een pagina over weidebeheer staat zeer zeker ook nog in de planning, het is een ondergeschoven kindje op de website, maar ik weet niet zeker of dit op korte termijn zal lukken (vooral ook omdat dit onderwerp heel veel voorbereidend onderzoek met zich meebrengt, en onderzoeken uit andere landen onbruikbaar zijn omdat de grondsoort en klimaten zo afwijken van de Nederlandse situatie).
Over ruwweg een jaar willen we met de 2e druk van het boek Paard Natuurlijk uitkomen, en daarin willen we zeker dat er wat meer over weideonderhoud komt te staan, dus van uitstel zal zeker geen afstel komen.
> Over voeding van veulens is ook nog heel wat beschreven, ook
> over de spijsvertering van veulens die nog niet is volgroeid.
De hindgut (dikke darm en blinde darm) bij veulens is nog niet optimaal ontwikkeld. Dit rechtvaardigt naar mijn inziens niet dat je kan stellen dat veulens dan dus te weinig mineralen opnemen: mineralen worden vooral opgenomen in het traject VOOR de hindgut. De hindgut is vooral bedoeld voor de omzetting van cellulose naar vluchtige verzuren, en bij een gebrekkige werking zal het veulen vooral te weinig calorieen binnen krijgen en vermageren. Een mineralensupplement is hierbij dan niet de oplossing, een betere oplossing bestaat uit het bijvoeren van bietenpulp en dergelijke. Juist omdat die hindgut niet optimaal is ontwikkeld en het veulen bezig is met het opbouwen van zijn darmflora (mest eten van de ouders e.d.) is het zaak om deze opbouw van darmflora niet te saboteren door zetmeelrijke voedingsproducten te verstrekken, een eventueel hindgut-probleem zou je dan dus alleen maar erger maken. Is het veulen dik genoeg met alleen het eten van hooi, dan werkt de hindgut afdoende, en zal er met de mineralenopname dus ook niets mis zijn. Met andere woorden: een veulen dat dik genoeg is heeft geen extra's nodig. In deze levensfase zijn overschotten bovendien net zo schadelijk als tekorten, dus "preventief" extra's voeren zou ik zeker afraden als er geen aanleiding toe is.
Maar goed, deze stelling zal zeker weer een weerwoord uitlokken: net zoals er mensen zijn die er van overtuigd zijn dat hoefijzers nodig zijn om over asfalt te kunnen lopen, je zonder bit niet veilig kunt rijden, zo zullen er mensen zijn die overtuigd zijn dat een veulen niet kan opgroeien op hetzelfde voedsel als wat de volwassen dieren krijgen, zelfs al ziet het veulen er gezond uit.
Gezien het steeds maar weer verder groeien van mijn lijstje met verbeteringen/aanvullingen op de website stop ik maar weer eens een tijdje met het forum.
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."
Warboel
