Anja Seijn schreef op zondag 11 januari 2009, 11:45:


Het is de meest radicale manier en ook niet goedkoop maar zal wel het effektiefst zijn mok ,kan ik niet zeggen maar al die putjes en bultjes en schuren en ..........teveel vetten en teveel eiwitten en ze zijn vertrokken zoveel is zeker .Zorg er wel voor dat het land diep genoeg word geploegd dat de raaigrassen niet de kans krijgen om opnieuw op te schieten .iets wat hier gene enkele boer ook nodig vind is het aandammen van de grond eens ingezaaid !Het scheelt hem een pak als de grond goed word aangedamt ,andere (raai) grassoorten krijgen het moeilijker om wortel te schieten en onkruiden idem dito .Nu en ik geen tegenstander van onkruiden zoals distel en brandnetel maar ze mogen de weide niet gana overheersen .Je kan zelf een kruiden mengsel van kammille,thijm,rozemarijn en duizendbladzaad en andere paardenkruiden toevoegen aan je graszaadmengsel en dit gewoon mee laten inzaaien .Krijg je een schitterend spektakel van bloemtjes en insecten in de lente .Als het mag zet je langs de windkant een rij berken ,waar je in de herfst de onderste takken van rooit tot een bussel bind en laat ze maar knabbelen .Maak niet de fout van je weide in zakdoekjes onder te verdelen !Véél te véél paarden staan hun héle leven lang te staan op een stukje weide de grote van een achtertuin en hebben dan uiteindelijk ook niet véél zin meer om te ewegen met alle gezondheidsrisico's van dien . Ik heb 2 grote stukken héél gehouden ,ééntje van 1 Hect en eentje van Twee hectare en daar word serieus op geravot hoor

Peter Donck schreef op zondag 11 januari 2009, 11:24:


Peter.
Toen jij voor het eerst met paarden in aanraking kwam, hoe zat het toen met je kennis?
Of heb je het geluk te zijn opgegroeit in een paardennest?

Ik ben geboren in een nest waar altijd al paarden waren, zonder dat mijn ouders het wisten deden ze het al behoorlijk natuurlijk zo'n 30 jaar geleden.
Ik heb ook het geluk dat mijn ouders mij altijd hebben voorgehouden om het welzijn hoog in het faandel te hebben staan maar dat neemt niet weg dat toen ik op mijn 14de een 4 jarige dekhengst kreeg van mijn ouders als rijpaard dat ik toen nog niet heel veel te leren had.
Nu ben ik 29 leer elke dag nog zoveel meer bij, weet ook dat als ik op mijn 14de wist wat ik nu wist dat ik het allemaal heel anders zou hebben aangepakt met mijn hengst maar die tijd kan ik niet meer terugdraaien en breng ik mijn opgedaande kennis nu in praktijk bij mijn andere paarden.
Ik weet ook zeker dat als ik weer 15 jaar verder ben ik weer meer kennis heb opgedaan als nu en dat ik naar alle waarschijnlijkheid dan ook dingen weer anders aanpak.

Al doende leer je als mens, sommige halen al hun kennis uit boeken, ze stippelen hun weg uit na het opdoen van kennis, andere leren juist vanuit de praktijk en zijn bereid gedurende de leerweg andere wegen te gaan bewandelen.
Ook soms is het paard er niet helemaal mee gebaad maar het hoeft echtniet altijd op een ramp uit te lopen.

@ Helene.
Gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst.
Ik ben erg benieuwd naar zijn bloedlijnen als arabierenfreak en fokker....