Peter Donck schreef op maandag 12 januari 2009, 11:05:


Ja boterbloemen bijv. maar normaliter zullen er op de postzegelweitjes weinig lekkere planten overleven en boterbloem is zo eentje die niet erg lekker is emn giftig.
Natuurlijk kun je kant en klare kruidenmengsels gaan zaaien in je wei, is alleen zonde van het geld, ook de grondsoort en bodem stellen eisen.
Als je ruim voldoende wei hebt en tijdig kunt verweiden is het mogelijk maar belangrijk blijft te weten wat je zaait en of het überhaupt op je grondsoort haalbaar is. Probeer het wel in de context te laten, ik ben echt niet voor een monocultuur. Belangrijk is wel om te weten wat je wilt zaaien. Juist die 'vieze' planten kunnen gaan woekeren en dan kan er bij gebrek aan beter wel een probleem ontstaan. Iedereen kan ook zelf opletten wat er in de wei groeit, wat er blijft staan en omheen wordt gegraasd is meestal wel wat mee. Wij hebben hier bepaalde grassen bijv die ze niet eten in het natuurgebied. Wel eten ze pitrus, de grote buurpaarden laten die weer staan. Ze laten de gele lis ook staan, die zal niet gaan woekeren maar is wel giftig. Wolfspoot laten ze ook staan. Hennep vreten ze weer wel. Helaas, het is niet DE hennep Opvallend vind ik dat ze ook duizendblad laten staan, die wordt wel vaak verkocht in zaadmengsels maar ze eten hem echt niet ook smalle weegbree wordt niet erg gegeten alleen in het voorjaar wat.. Een natuurgebied is natuurlijk niet te vergelijken met de gemiddelde wei en ook de oppervlakte speelt een rol.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 12 januari 2009, 10:02:


Je hebt gedaan wat je kon, dikke pluim voor je vastberadenheid.
Tuurlijk is het frustrerend, maar je kan ni meer doen. Je kan de wereld niet op eigen houtje veranderen, zelfs niet in je directe omgeving maar je kan wel proberen en dat heb je gedaan!

Peter Donck schreef op maandag 12 januari 2009, 10:26:


sjuust, een vakman uut et land van de kopboomn
Nu in deze tijd wordt er veel gesnoeid, omdat de sapstroom nog praktisch stil staat en als ik het goed heb moet de grond nog geploegd opnieuw ingezaaid worden.
Dat betekent als je ze nu definitief plant je er last van hebt, want ik neem aan dat het waterschap zegt dat ze een paar meter uit de slootkant moeten blijven, of anders als je buren hebt zal je toch ook 2 meter uit de perceelgrens moeten bllijven.
Bovendien, als je er nu een aantal extra in een kuilhoek bij elkaar zet je bij de definitieve planting prima kunt zien welke wel en niet wortelt.
Bij het voorzihtig uitrapen nieuwe takjes tot op een paar blaadjes terugsnoeien en als de groei er goed inzit de uitgelopen slapende ogen verwijderen.
Zo voorkom je extra plant werk en afstervende bomen bij een droge oostenwind periode in april omdat ze toch nog niet goed genoeg geworteld zijn en daardoor uitdrogen.

van lennep schreef op maandag 12 januari 2009, 11:15:


dat kan, maar duurt lang ?
als dat maar over enkele dagen tot een week gaat, vind ik dat aanvaardbaar

Esther schreef op maandag 12 januari 2009, 10:53:


Dat dacht ik al, dermee dat ik zei dat ze maar sporadisch die plantjes kunnen eten omdat ze snel worden opgeknabbeld.
Dus als je de mogelijkheid hebt om buiten de wei te planten en je wilt een kruidenstrookje aanleggen, kan je dat beter daar doen. Of anders een achter en afgespannen stuk, zo heb je wel plezier van de kruiden. Op de wei zijn ze te snel verdwenen.
Hier ook een stuk met boterbloemen maar ik heb de indruk dat het stuk na 4j niet echt groter wordt. Ik heb al wel gemerkt dat ze het wel eten in het najaar wanneer het groen beperkt is, hoewel ze wel hooi krijgen. Allé, ik heb het met mijn eigen ogen nog ni gezien, maar ineens is alles jaarlijks verdwenen (buiten het deel van het rozet). Of er moeten andere beesten in het spel zijn ofzo?
Daarvoor wordt er idd mooi rond de boterbloemen gegrazen.

Britt Claeys schreef op maandag 12 januari 2009, 1:24:


Tuurlijk ni meid ,dat is de hele bedoeling ervan maar de ollanders zitten teveel aan de wiet om er iets van kunnen te lezen . De eetbare medicinale kruiden geef je gewoon de kans (in de hoek,aan de rand ,achter een elek draadje ) om zaad te smijten en zo uit te zwermen, worden de nieuwe plantjes opgegeten, nou das fijn, je hebt nog altijd de moederplanten die je eventueel kan snoeien ,oogsten .Staat je kruidenbed overvloedig vol haal je effe het draadje weg en laat je paardmans kiezen wat ie der tussenuit haalt ! Een eenvoudig systeem dat zichzelf mooi in balans houd ! Maar zoals ik zeg de spacecake en de wiet zullen hun tol gevraagd hebben in het noorden .

Britt Claeys schreef op maandag 12 januari 2009, 11:45:


Boterbloemen zijn ook vaak een indicator dat je grond is dichtgetrapt. Ik heb ze hier veel in de huiswei en nu zijn ze ook niet echt zichtbaar (de bloemetjes dan) de wei lijkt wel groen. Dit jaar is het hoognodig om hier de hele huiswei te vernieuwen. Er is ook veel hondsdraf en herderstasje en gestreepte witbol en dat gras vreten ze niet. Ze zullen wel het gevoel hebben in een deken te bijten
Ik heb net eens naar wat zaadmengsels uit de handel gekeken voor kruiden en het is best lachwekkend, sommige planten willen juist vochtige grond, andere droge grond. Zakje van 15 gram kost 40 euro en van te voren weet je al dat meer dan de helft het zeker niet zal doen op je grondsoort.

Esther schreef op maandag 12 januari 2009, 11:20:


Mijn wei was voor mij een aantal jaren ongebruikt. Een deel waar ze vroeger hooiden, heb ik afgemaakt om een tweede wei te hebben. Op dat stuk stond het eerste jaar ongelooflijk veel distels (toch zeker 2/3 en van die kanjers die groter werden dan ik). We hebben die distels deels uitgetrokken maar om wat sneller te gaan een deel afgezeisd (goeie fitness zenne).
Jaar daarna bijna geen distels meer maar wel veel zuring. Weer niets aan gedaan buiten het zelf wat onder controle te houden.
Jaar erna meer gras en een strook in de lengte van dat stug gras dat ze ni moesten hebben.
Ook dat was deze zomer verdwenen.
Enkel op de wei die vroeger ook werd gebruikt, heb ik vorig jaar kalk laten strooien. Voor de rest alles gerust gelaten en de wei werd er beter van.
Ik heb geen koeienwei maar das echt ni erg. Elk jaar denk ik wel wat ik zou kunnen doen om de wei te verbeteren maar eigenlijk is het goed op deze manier. Alleen weet ik ni voor hoe lang
Gewoon kijken en gezond verstand gebruiken denk ik.

Esther schreef op maandag 12 januari 2009, 11:54:


Es, is dit misschien wat?Qua hoeveelheid verschillende grassen en kruiden , maar ook qua prijs?
http://www.derfuttershop.de/

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 12 januari 2009, 12:09:


Even onder het kopje saaten kijken , en dan de laatste van de drie , pre alpine saatgut.

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 januari 2009, 11:50:

Maar zoals ik zeg de

Ik houd het weer voor gezien, ik houd niet van deze manier van discussieren, ik doe het liever met argumenten. Jammer, er valt veel over planten, indicatorplanten en weides te vertellen. Zaai jij maar lekker smeerwortel in je wei en adviseer dat anderen maar. Ik heb verder geen zin in jouw onzinnige wijze van discussie voeren. Heel het forum zal veel van van je botanische kennis opsteken .

Realist schreef op zondag 11 januari 2009, 16:31:


Even om peter gerust te stellen. Fog heeft geen typische arabieren neus. Ja je kan zien dat hij arabier is, maar hij is niet een typishe arabier.
Dat ik niet weet wat ik hier het beste op de wei kan laten groeien neemt niet weg dat ik in mijn mieserige 29 jaar en schamele 24 jaar met paarden geen vragen heb gestelt en geen jonge hengsten en/of arabieren in mijn handen heb gehad.
Ik heb voornamelijk geleerd hoe ik het niet wilde. Bijna het hele paarden gedoe opgegeven, omdat niemand mij liet doen wat ik wilde. Ik moest me paard in de krul trekken als ie niet luisterde moest ie geslagen worden enzo...
Nu ben ik daar al jaren vanaf en oud genoeg mijn eigen keuzes te maken. Ja misschien ben ik dan nog maar 29 en geen 88, maar ik lees, neem waar en ondervind daagelijks.
En om je nog meer gerust te stellen. Ik heb fog niet gekocht om maar lekker raak te fokken. Ik wil twee babies van hem die ik niet verkoop. Volgentjaar voorjaar worden gewoon zijn eileidertjes geknipt en kan hij geen babietjes meer maken.
En natuurlijk ben ik verwent met mijn lichtgevoelige damens (die overiges zo zijn, omdat ik ze zo getraind heb). Toen ik exel kreeg was ik 14jaar en zelfs mijn instructrice was bang voor haar, maar ik reed haar zonder problemen. Ze was bestempelt als levens gevaarlijk en werd voor ze van mij was daagelijks naar de grond gemept, omdat ze maar een oog had en onzeker was als ze je niet zag.
Het geeft niet als mensen snel klaar staan met hun oordeel, maar misschien moet ook jij eerst vragen stellen voor je wat onderneemt. :)

Liefs,

helene