Isabel van der Made schreef op vrijdag 16 januari 2009, 12:17:


Bedankt voor de tip Isabel, want nee, die heb ik helemaal nog niet bekeken. Indertijd wel heel z'n site gelezen. Ik weet niet of ik nu nog de moed heb om dat te beginnen opnieuw bestuderen, durf bijna niet hopen dat dat een verbetering zou geven.

Vandaag trouwens net een beetje geraspt, klein beetje afgerond tot aan de ongepigmenteerde hoefwand, aan de voorhoeven behoudender dan achteraan. Gewoon om de rafels er wat af te hebben, ik heb nieuwe easyboots (na meer dan twee jaar trouwe dienst begon er toch veel te slijten) en met die nieuwe harde cleat covers kreeg ik de schoenen haast niet aan gezien de hoefwand er niet echt in gleed, met die hapertjes overal. Das nu dus weer mooier. Mijn ogen zijn ook weeral blij.

Ik doe juist wel een beetje kwartierboogjes als ik kan, want Lolita heeft idd. ook ondergeschoven hielen, en nu begreep ik toch overal dat kwartierboogjes daar juist goed tegen zouden moeten zijn, omdat de hiel zo iets naar achter kan 'open' wijken. Je weet wel, dat tekeningetje van een penseel, om uit te leggen dat je ondergeschoven hielen ook zoveel mogelijk moet wegraspen (wat ik dus op zich weer niet meer doe).

Godverdegodver miljaarde milledju die hoeven toch.

En Huppeldepuppeltje daar rasp ik soms gewoon voor de lol van het trainen hier en daar wat zonder enig beleid of oog voor magische 'balans' in de hoef, en dat kind blijft gewoon heel goed lopen. Met flares, rare bollingen, soms eens steentjes in de witte lijn (nu weer al een tijd niet meer, hout vasthouden). Ik ben maar blij, en eigenlijk wil ik dus ook met Huppel liever zo weinig mogelijk bekappen, en gewoon de straat het werk laten doen, uit angst dat ik er anders iets aan zou verknoeien. Heb voor het eerst in haar anderhalf jaar een klein beetje haar stralen gefatsoeneerd, de middenste straalgroeve wat geopend. Goed idee? Bij de groten wel, daar vermijd ik heel wat vieze stinkprut mee, maar of het bij haar eigenlijk hoefde? Geen idee.

Groetjes,
Nathalie

van lennep schreef op vrijdag 16 januari 2009, 12:40:


Hmmm... ik vind het tuurlijk een goed idee, en heel interessant voor jou en Maike, maar ik zie het even niet zitten. Heb al bijna drie jaar lang een fotoboek bijgehouden, met dagboek van wat ik wanneer had bekapt, of ze werd gestrasserd, door Fred of andere bekapper gedaan, en wat die gedaan en gezegd hadden, en ook proberen veranderingen in gevoeligheid en voeding er in op te nemen...
Effe niet meer dus!

Succes!

Monique Meijer schreef op vrijdag 16 januari 2009, 15:22:


Nou, daarom ben ik pas aan een eigen paard begonnen ben toen ik haar zelf kon huisvesten. En dat betekende veel geduld en een gekoesterde droom die op mijn 40ste pas uitkwam.

Is dit dan geen overweging voor jullie?
Wat hierboven staat vind ik onvoorstelbaar! Uitgerukte manen en staart en een paard dat zich niet laat aanraken en van mannen in paniek raakt is niet van de ene op de andere dag gebeurt. Dat betekent dus dat je weet dat het niet goed is en niets kan doen?

Als je blijkbaar zo weinig keuze hebt of mogelijkheden dat je dit moet laten gebeuren, dan kun je toch beter geen paard nemen?

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 15 januari 2009, 12:42:


Hooi mogen ze meeeten, krachtvoer wat ik bijvoeder in de winter hang ik de bakken op, de shets kunnen dan alleen eten wat op de grond valt of in hun eigen emmertje op de grond.
De lage doorgang is bedoeld als veiligheid voor de shets, zodat ze kunnen wegvluchten als Moon te fel wordt.
Helaas heet Moon een trukje ontdekt om ook ergens alag onderdoor te gaan, nog niet zien doen maar ik tref hem wel vaak in het afgezette stukje aan ;-(.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 16 januari 2009, 13:48:


Dat zijn ook mijn gewoontes, prima om je daar aan te houden.
Het probleem ontstaat als je dit ook van anderen gaat eisen.
Die hebben namelijk recht op hun eigen leven met hun eigen regels.
En sorry je mág het wel eisen, weet dan alleen dat je ergernis hebt
als anderen zich daar niet aan houden. Respect werkt naar alles toe, ook naar hufterig gedrag, zoiets kan ook nieuwsgierig maken en een uitdaging zijn om begrip te vinden. Veroordelen van hufterig gedrag is zo makkelijk en zo snel gedaan.

Groet, Michiel

Wil schreef op woensdag 14 januari 2009, 23:03:

De oude wel, maar die verbeterde versie is daarom zo verleidelijk

Nils en Olly

Monique Meijer schreef op vrijdag 16 januari 2009, 14:20:


Schreef ik net dat hufterig gedrag (zoals hierboven van die stalhouders), nieuwsgierigheid en begrip op kan wekken. ...
Zal ik uitleggen ...
Met een helder hoofd (begrip), kom je al snel tot de conclusie dat je beter zo snel mogelijk weg kan wezen naar een betere plek. En dat denken dat de stalhouder ophoud met meppen, onjuist is. Vergelijk het met schaken, als je boos en opgewonden bent, zet je niet de goede zetten. Als ik het kon regelen, zou ik hem niet meer in de stal willen hebben, ik regel het hooinet plaatsen en buiten zetten zelf wel. Beter dan een angstig gemaakt paard, maar niet beter dan een paard dat zonder eten op stal moet blijven natuurlijk.

Succes, Michiel

Ilona Kooistra schreef op donderdag 15 januari 2009, 14:44:


Avontuur, thats my name

Nils en Olly

Peter Donck schreef op vrijdag 16 januari 2009, 18:14:


Ja, Peter, zullen we het daarbij laten.
Jij laat de natuur zijn best doen.
Ik help de natuur omdat ik een wrak heb.
Basta toch?

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 16 januari 2009, 18:43:


probeer het nu maar, met het zweet in je handen, je zal hem dankbaar zijn, die maffe Ramey.


Ik wil de renegades gaan proberen, en dan in oranje ofzo. Mijn ogen blij, en wat ik erover lees, paardje blij, en nog handig aandoen ook!


Ramey geeft je leuke tips voor ondergeschoven hielen, die ik hier niet ga uitleggen, want je moet het goed doen, begrijpen waar het om gaat. En dan ik ben uren en uren verder en maak me zorgen dat mensen het niet begrijpen, het fout doen, en dan nog verder van huis zijn.


En de god ramey vertelt je ook over veulen hoeffies. Bestel de dvd's nou maar gauw.


en terug van Isabel