Unartica schreef op zaterdag 17 januari 2009, 0:34:


ja de sokken gaan heel makkelijk aan en uit en blijven goed zitten.

Ik kan nergens info vinden wat we kunnen verwachten in tydsduur,maar zoals t nu gaat denk ik dat t flink lang gaat duren.
Ben af en toe erg bang ,dat ik haar ga verliezen.
Maar zoals t tot nu toe gaat is t nog uit te houden voor haar(hoop ik)
Aan haar ogen te zien ,heeft ze iets minder pijn.
Ik moet geduld hebben,ben veel bij haar en ze staat nog steeds overeind.
groeten trudy

e m kraak schreef op vrijdag 16 januari 2009, 18:40:



Dat is een vrij starre houding, er zijn ook middenwegen. Zo helpen wij onze 'eigen' mensen wel wat op weg als dat nodig mocht zijn. Hebben we zelf ook voordeel bij (iedereen blij en paard netjes opgevoed). Rotbokken hebben wij hier niet maar gelukkig wel fijne betrokken eigenaars. Over het algemeen kunnen we wél stellen dat alle neuzen hier dezelfde richting in staan. Wij willen hier graag prettig werken, de pensionners komen hier voor hun ontspanning en de paarden moeten een leuk leven kunnen hebben, daar doen we met ons allen wel wat moeite voor.

Maar als we elders komen en een 'vreemd' paard komen bekappen vinden wij ook dat dat paard opgevoed moet zijn. Als dat niet zo is gaan wij ook weg hoor. Alleen thuis is een andere zaak.


En dat is natuurlijk onzin, zo'n opmerking.

Greetz!

marjolijn schreef op vrijdag 16 januari 2009, 18:50:


Eens, Marjolijn! Yes!
Pien

veb schreef :

Goed zo. Dapper van je, in belang van jouw paard. Wegwezen daar. Al moet je er 20 km verder voor rijden.

-Een tweejarige hoort niet in een box maar in een gemengde kudde te staan, ja, ook 's nachts.
-En een tweejarige hoort ook, net als elk ander paard, de volledige beschikking over ruwvoer te kunnen hebben, niet wanneer het die mens uitkomt.

Geldt voor elk paard en zo zijn er nog wat meer punten.
Is de pensiongelegenheid bij Trudy in Velsen niks voor jou? (ik weet niet waar je woont, sorry).

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef op vrijdag 16 januari 2009, 21:36:


je wordt weer zielig
je kan dingen fantastisch omdraaien
ik heb hier een en ander van mijn visie uiteengezet omtrent flares en onderschuiven
zonder jouw paard in gedachten,
het ging hier in eerste instantie om Maaike van Esther,
terwijl ik het algemeen bij platvoetpaarden voor me zag
en nu ga jij weer janken Calimero, pffffffff !
ik hou mn klep wel weer, basta-full-stop

Ik weet evt in Landsmeer (bij amsterdam noord) wel een stal voor je. Het is geen natuurlijke stalling, maar voor een traditionele stalling is het er echt wel heel fijn. Ik heb er zelf ruim 4 jaar gestaan, tot ik dus op zoek ging naar natuurlijke huisvesting.
Geen idee of het te ver voor je is, maar in nood, wie weet heb je er wat aan.
Paarden komen van 0900-1600 buiten in paddocks in de winter, in een koppel. Ik heb altijd met stalgenoten geregeld dat we elkaars paarden er zoveel mogelijk uithaalden, dus 's avonds nog een paar uur in de paddock met elkaar, enzovoorts. Er wordt veel hooi gevoerd en paarden worden er echt goed behandeld. Er is veel bespreekbaar, een paard wat wat moeilijker is met halster is echt geen probleem. Als het de man zelf niet lukt probeert zijn vrouw het, en anders hebben ze nog 4 kinderen die het graag willen proberen. Komt dus eigenlijk altijd wel goed. De stallen zijn mooi groot en open, voor wat het waard is. Ze krijgen hooi voornamelijk voor hun stal, omdat ze er van voren dus uit kunnen met hun hoofd door brede tralies. Volpension is mogelijk, voor als je niet elke dag kunt komen.
De zomers zijn er fantastisch, dan zijn ze 24/7 buiten, en er is héél veel land.

veb schreef op vrijdag 16 januari 2009, 13:44:


Heel simpel, ga lekker op zoek naar wat anders. Het heeft geen zin om hierover in discussie te gaan met de stalhouder. Je komt vast wat leukers tegen, succes!

www.ed.nl

Bij manege Meulendijks in Heeze is het 's ochtends al een drukte van belang. De paarden, in totaal ongeveer honderd, worden uit hun boxen gehaald voor een ochtendrondje in de piste; een dagelijks ritueel.

"Je zou het niet denken, maar ze zijn liever in de stal dan in de wei. Binnen is eten en daar krijgen ze aandacht van ons, dat hebben ze veel liever ", vertelt Maria Adelaars-Meulendijks, de manegehoudster. De manege is een schoolvoorbeeld: veel enthousiaste klanten en in bezit van een 'veiligheidscertificaat' van de FNRS, de brancheorganisatie voor ondernemers in de paardenwereld. Een tandarts komt twee keer per jaar de gebitten van de dieren controleren.

De smid komt wekelijks om hoeven te vervangen en de dampende baal stro geeft aan dat ook het schoonmaken van de stallen wel in orde is.

"Vanaf een uur of zes in de morgen ben ik hier en 's avonds om negen uur ben ik klaar. Het is je leven, ik vind het prachtig om te doen", aldus de eigenaresse.

Het nieuwe plan van aanpak dat werd opgesteld heeft totaal geen betrekking op maneges zoals die in Heeze. Prikkeldraad is nergens te zien, couperen (dat alleen bij het Belgische trekpaard nog wordt gedaan) en brandmerken zijn niet aan de orde en de dieren komen iedere dag buiten. Dat laatste staat in het contract dat de manege met pensionhouders tekent.

Adelaars kent wel voorbeelden en verhalen van slechte paardenverzorging: "Ik kwam een flink aantal jaren terug bij een boer die niet omkeek naar het dier. De mest stond hoog in de stal en het paard was vermagerd. Dat was flink schrikken."

Dat is een uitzondering, zo stellen veel betrokkenen in de paardenbranche. " In de loop der jaren is de situatie echt verbeterd. Paarden zijn erg duur, die verwaarloos je niet", zegt Adelaars.

De plannen die deze week werden gepresenteerd gaan volgens haar te ver.

"Er zijn altijd mensen slecht voor dieren, bijvoorbeeld honden. Paarden worden absoluut goed behandeld, daar zijn eigenlijk helemaal geen regels voor nodig. "

"Je krijgt de kans ook niet meer om slecht met paarden om te gaan. Tegenwoordig is er zoveel zelfregulering."

Het beste bewijs is te vinden in een rij boxen naast de piste. Adelaars: " Dit zijn de oudjes, sommige zijn dertig jaar. Dat kun je wel zien hoor, aan hun heupen en aan hun vacht. Als ze zo oud worden, kun je stellen dat ze het goed hebben hier."

De tijd geven. Hoe meer tijd je het geeft, hoe beter de pees kan herstellen. Rustige stappen over het harde. Voorzichtig uitbreiden. Mijn merrie had ook zo'n ernstige peesblessure dat de dierenarts had gezegd dat het niet meer goed zou komen. driekwart jaar later belde ik de dierenarts op om te vertellen hoe goed het ging, en hij was verbouwereerd. Hij wilde in de kliniek op zijn kosten weer een echo laten maken, maar ik heb dat niet meer laten doen. Voor mijn gevoel ging het goed, en wilde ik haar de lange rit naar de kliniek besparen.
Ik ben sowieso het eerste jaar met haar niet meer in de bak geweest, alleen rechtuit gestapt. En nu zijn we tweeeneenhalf jaar verder!

Machteld

marjolijn schreef op vrijdag 16 januari 2009, 18:50:


Er zou veel leed voorkomen worden als mensen beter nadachten voor ze een paard, maar ook alle andere huisdieren en zelfs kinderen, namen. Hoe kan het toch zijn dat al die stalhouders kunnen bestaan: omdat er mensen zijn die hun paarden bij hen stallen! Hoe kan een 2 jarig paard op zo'n stalhouderij terecht komen! Ik krijg hier net weer een pony aangeboden: 15 jaar oud, heeft 12 jaar in een stand gestaan op de Hollandse Manege in Amsterdam. Het beest is op! Zoek eerst een wereldplek, en neem dan pas een paard.

Peter Donck schreef op zaterdag 17 januari 2009, 8:48:


Ja, we hadden het over Maike, en ik had ook kunnen schrijven Maike is een wrak, maar dat vond ik niet zo aardig om te zeggen over een ander paard.

Ja, prima om je visie uiteen te zetten, maar als de plaat een barst blijkt te hebben, en blijft hangen op, het komt van binnenuit en de ondergrond, tja, misschien dat je de naald dan ff een zetje moet geven.
Want dat wisten we namelijk al. Dat ben ik ook helemaal een volle 100% met je eens.
Misschien dat de rest van de LP nog hele boeiende muziek laat horen, ik ben benieuwd.

Peter Donck schreef op vrijdag 16 januari 2009, 18:19:


Hij heet Maike trouwens.

Bedoel je hier nu nagaan welke paarden vaker problemen hebben, die met witte hoeven of die met zwarte hoeven?

Waarom zou de kleur verschil maken?

ik kan niet meer antwoorden in mijn eigen topic, dus heb ik maar even een nieuwe aangemaakt.

Wat een idiote redening, mijn opa werd 80 ómdat hij rookte? Of ondanks?

En elke week nieuwe hoeven?

Deze manegehouders leven nog in de middeleeuwen en hebben overduidelijk bijscholing nodig.

Ik heb ze een mail gestuurd, tezamen met een artikel dat ik geschreven heb ooit voor Amazone. Over groepshuisvesting bij maneges. Zodat ze kunnen lezen dat het wél kan, óók voor manegepaarden!

Ooooch arme pony. Ik moet er niet aan denken hoe zo'n diertje die 12 jaar is doorgekomen. Vreselijk!

Eerst een goede plek en dan pas een paard zou wel de beste optie zijn, maar niet altijd haalbaar in de praktijk. Pensionhouders doen veel om klanten binnen te krijgen. Ik heb vaak meegemaakt dat het voorgeschotelde plaatje perfect was, maar dat dit vaak later (als je er eenmaal staat) veranderd. Zo kan de eigenaar van de pensionstalling wisselen, speciale zorg voor je paard (wat vooraf werd afgesproken) werd alleen het eerste jaar gegeven, daarna "vergeten". En een pensioneigenaar zelf kan ook nog eens een heel moeilijk persoon blijken te zijn als je er al staat..... Er zijn dingen die je heel goed van tevoren kunt vragen/bekijken, wees kritsch en wijk niet (of nauwlijks)van je wensen af totdat je de ideale plek hebt gevonden, maar er zijn ook onvoorziene omstandigheden waar je weinig meer aan doet als je er eenmaal staat...ja verhuizen.

Groetjes Jolanda

Isabel van der Made schreef op zaterdag 17 januari 2009, 10:59:

Die vraag had ik me ook gestelt, ik dacht dat het toch al bewezen was dat er géén verschil in kwaliteit was, tussen witte- en zwarte hoeven.
Witte hoeven hebben ook een "ongepigmenteerd" deel in de hoefwand.

Nils en Olly