Peter Donck schreef op zondag 18 januari 2009, 8:56:


Ik raak nu door de nog door mij aan te planten bomen het nog niet zichtbare bos kwijt (op zich al een prestatie!) ....
Ik was, door de recente topics "kruiden in de wei" en "vette weilanden", in de veronderstelling dat het juist de bedoeling is dat er "on"kruid in de wei moest komen?
Is het heel naïef gedacht dat eventueel ongewenst, onsmakelijk en zelfs giftig kruid ambachtelijk verwijderd moet worden (met de hand)? Als het goed is laten de paarden het staan en zie je vanzelf wat niet wenselijk is ...
Ik spuit helemaal niets. Ook de bak niet, gewoon een keer goed slepen en de paarden trappen eventuele zaailingen hoppa zo weer naar de eeuwige graasvelden. In de hoekjes van de bak staat wel gras en zo ... heb ik gelijk een natuurlijke hoefslag, staat best leuk!

Spirithorses schreef op zondag 18 januari 2009, 9:18:


Lijkt met ook niet de bedoeling, nee. Maar wat ik tot op heden gelezen heb zal Jacqueline ook geen open-hart-chirurgie gaan doen, toch?
Als ze verstand van bekappen heeft en ze maakt af wat de hoefsmid niet aan durfde, geeft hem daarnaast beweging ... dan maak je mij niet wijs dat ze tegen adviezen van een DA of hoefsmid in gaat. Het is eerder ondersteunend en aanvullend, dan tegenovergesteld. Of sla ik de plank nu volledig mis?

Spirithorses schreef op zaterdag 17 januari 2009, 18:27:


4000 m² met een schuilstal, is OOK niet weinig voor 2 paarden.
Enig idee wat je voor die grond zou moeten betalen, wilde je het kopen?
Het goedkoopst € 2,80 , maar als je pech hebt- het graag wilt hebben, dan kan het zelfs het dubbele of 4 voudige gevraagd worden, excl. btw en Notaris kosten (21% ??)


Nils en Olly

Koen Theys schreef op zaterdag 17 januari 2009, 22:57:


DOEN, de DVD's zijn heel leerzaam, je kan er de hele winter mee vullen zonder je te vervelen. Wel wordt je af en toe duizelig van het camerawerk in het veld. Bij mij spelen ze op computer en chinese dvd speler zonder probleem.

Anja Seijn schreef op zondag 18 januari 2009, 10:12:


dat dacht ik ook (eigenlijk ben ik daar al lang zeker van)
maar hier werd plots het roer omgegooid,
mensen die nog steeds denken dat weide alleen gras betekent
ook al mogen dat dan toch een paar uitgelezen soortjes zijn....
Esther gaf het al aan, paarden zijn géén strikte grazers maar browsers
dat wil zeggen ze pikken van alles mee, ook wortels, takken enzomeer
een hapje hier een reepje daat.....


laten we het er maar op houden dat dit zowat enkel voor kruiskruid geldt
(en dan nog afhankelijk van standplaats en weidekonditie)
als je verder zorgt dat taxus en robinia niet bereikbaar zijn dan zit je al goed


that's the good spirit !

Nils Vellinga schreef op zondag 18 januari 2009, 9:21:


Ja wat idioot zeg. We verprutsen eerst de hoef en als de hoef schreeuwend aangeeft dat ie verwoest is door ijzers, passen we gewoon wéér de hoef aan voor dat o zo geweldige ijzer.

Wat wordt de volgende stap? Dat ze een hoef ingieten in beton?

En ook in de laatste 10 sec, dat halster met die hengstenketting door de mond.

Nils Vellinga schreef op zondag 18 januari 2009, 10:24:



dus jullie vinden de huurprijs wel redelijk?
ik heb er echt geen idee van hoor,maar omdat er verder helemaal niks bij zit behalve die 4000m2 + stalletje vind ik het best duur klinken.
ik heb nog een andere optie lopen.
heb een stal op het oog waar ik alleen de kale huur betaal,er zit een grote paddock bij,een buitenbak,een stal en 1,5 hectare land,er staan nog 3 andere paarden.
ik moet even afwachten of ik hier heen kan,mocht dit niet doorgaan dan ga ik voor het landje,maar dan zit ik wel met het feit dat daar geen toezicht is en dat ik alle dagen 2x heen en weer moet om te voeren etc.

Peter Donck schreef op zondag 18 januari 2009, 10:40:


Vraagje: bij mij komt er JKK voor op en rond de wei, ik ga deze plantjes elke keer te lijf met de ragfork. Er is 1 strook waar het vrij veel voorkomt, tussen de wei en de piste, de plantjes groeien daar op een plek onder de omheining en breiden vnl uit richting wei. De grond is daar mul wegens de mollengemeenschap en omdat de paarden onder de omheining natuurlijk niet stappen. Gevolg is dat nu na een aantal jaar die planten daar te hebben uitgestoken, er putten ontstaan zijn waar die rotplantjes opnieuw in groeien. Uitsteken wordt hierdoor moeilijker en moeilijker en er blijven ongewild stukjes achter want inperken doen ze ni op die strook.
Vorig jaar speelde ik al met het idee om op die strook Bofix te spuiten maar ik wilde het toch nog is manueel proberen en ik heb gevloekt zenne. De tandjes van de vork zijn ni lang genoeg.
Dus speel ik terug met het idee om daar Bofix te spuiten, enkel op die strook want de rest van de wei heb ik onder controle.
Heeft iemand andere oplossingen? Ben ook ni zo'n voorstander van vergif op de wei maar manueel lukt het daar ni meer (op mijn manier dan toch).

Zoals jullie weten, is vorig jaar in maart mijn paard Apache gestorven. Omdat het hier niet "kompleet" leek, zijn we terug op zoek gegaan naar een vierde paardje. Liefst een onderdanige merrie omdat we hier een "krokodilletje" hebben staan, Couscous onze arabier.

Na lang en rijp beraad heb ik voor Melodia gekozen, een Mangalarga Marchador, een lieveke, onderste in rang...

Eind augustus is ze naar ons gekomen, heel braaf en timide in de groep... Na een paar dagen stond ze al boven Sela, onze puber die binnenkort vier wordt. Ik heb hier ook al eens geschreven dat ze Sela toen op de cirkel zette, in stap, draf en galop en ook van hand kon laten veranderen... jaja... Dat was nog onschuldig...

Couscous bleef verder de baas, op haar bitchige manier, links en rechts eens sjotten, eens bijten maar ... te doen.

Heel onverwachts, hier thuis in de paddock, greep Mel naar de macht. Couscous liep achter haar wat te pronken en te imponeren en ineens wham bham en 't was gebeurd.
Couscous werd ook op de cirkel gezet en afgejakkerd. De volgende dagen werden de drie anderen, dus Indy, Couscous en Sela, regelmatig samen op de cirkel gezet en rondgejaagd. Mel stapte dan in 't midden van de cirkel mee, wiebelde wat met haar hoofd, keek eens vies en dat was al genoeg. Dat was in december.

De wei werd toen moeilijker en moeilijker (voor ons) en met de koude hebben de paarden continu in de paddock gestaan. Couscous werd meer en meer een paria, mocht niet meer bij het groepje komen staan slapen, werd altijd weggejaagd... Niet leuk!

En nu, nu kunnen we Mel en Couscous niet meer samen in de paddock zetten, Mel maakt Couscous gewoon af, dwingt haar de stal in en begint er dan op te sjotten, vreselijk... Couscous helemaal van slag, piepen, bibberen, een dikke knie (al beter).

Mijn lief Melleke staat nu van woensdag met Indy op de wei, 2 km van hier! In the middle of nowhere, in de wijde omtrek geen mens of paard te bespeuren. Dat wil dus zeggen dat ik twee keer per dag met de fiets door het slijk, eten kan aansleuren voor twee paarden... Met de auto rijden we daar vast.

Tijd om te rijden blijft er voor mij bijna niet meer over.

Couscous is helemaal opgeknapt, terug vrolijk en parmantig. Mel staat op de wei naar haar hofdames te roepen en heeft het daar heel druk. Trouwens Mel is géén "leidmerrie" . Mel is een "drijfmerrie", ze stuurt de anderen altijd voor zich uit, in het tempo dat zij wil.

Gelukkig is Mel nog wel altijd even lief en braaf tegenover mij, ze loopt als een hondje mee, oef!

Ik hoop dat alles losloopt wanneer ze terug op gras staan want zo is alles wel héél ingewikkeld geworden .

Marianne

marianne laenen schreef op zondag 18 januari 2009, 9:03:


Ja ma wie doet da nu ook met zenne mond ! ! Ben het eens met Peter !

marjolijn schreef op vrijdag 16 januari 2009, 18:50:


Ik heb lang gewacht met een paard aan te schaffen, eenvoudig omdat ik een paard niet het juiste leven kon bieden, financieel en ook qua stalling. Nadat ik vast werk had en mijn vrienden mij een ideale stalling aanboden met paardengezelschap, dag en nacht toezicht, 24/7 op het weiland, heb ik de stap gewaagd. Toen mijn vrienden huwelijksproblemen kregen, veranderde alles en werd het een nachtmerrie. Indy was toen nog geen jaar oud. Indy moest er weg, maar het was zo verschrikkelijk moeilijk een stalling te vinden voor een veulen, mensen waren bang dat ze wild zou zijn en dingen zou stukmaken. Stallingen genoeg, maar ze zou 24/7 op stal staan en dat wilde ik niet. Geweld en ongeduld ten opzichte van paarden kwam ik overal tegen, schijnbaar de normale gang van zaken, iedereen vond mij een aansteller dat ik niet sloeg.
Het slaat nergens op, maar je bent gewoon geen baas over je eigen paard in de meeste stallingen. Heb je kritiek, moet je paard het ontgelden. Ik heb menig maal gehoord dat ik maar moest verdwijnen. Waar moest ik haar dan laten, op mijn nachtkastje?!
Ik meende toen dat ik het goed aangepakt had, maar ik zou het NOOIT op deze manier weer doen en pas een paard aanschaffen als ik dat paard op mijn eigen weiland kon houden. NIET afhankelijk van iemand zijn.
Indy staat sinds 7 jaar bij mij thuis, op mijn eigen weiland.
Monique

Spirithorses schreef op zaterdag 17 januari 2009, 8:45:


hi pien de stal is in bergen nh vlakbij alkmaar.
Alwaar ook mijn residentie HAHAHA
groeten trudy

Spirithorses schreef op zondag 18 januari 2009, 9:18:


Dat is inderdaad waar ik ook aan dacht en daar is niemand mee geholpen.

Ik ben juist weer terug van de wei, in eerste instantie hing hij erger op zijn achterbenen dan gisteren, stond met zijn hoofd naar beneden gezakt. Even daarna kwam de eigenaar eraan met een pluk hooi en eten. Toen we erlangs liepen met Player op wandeling, zag ik dat de pony ineens vlotter liep , veel vlotter liep dan gister. Het leek wel gekeerd te zijn, de toestand, ...hoop dat het geen momentopname was. Hij liep nog wijdbeens en heel stijf op zn hielen maar veel meer rad, gister was het louter strompelen.
De eigenaar stak zijn duim omhoog , heel blij ermee en wilde zijn pony op het gras zetten, het stuk vergroten waar hij op staat - wat op zich goed en nodig is - maar er staat grás, overal! Ook wilde hij de pony elke dag de paaltjes een meter opschuiven en zo gras bijgeven of elke dag een paar uur weidegang. Ik heb hem ervan kunnen afbrengen, heb uitgelegd dat de pony véél beweging nodig heeft maar dat gras echt nog niet kan nu. Hooi, liefst oud hooi. Ben vergeten te zeggen dat hij gerust meer hooi mag geven want nu staat het beest op een hongerdieet. De man neemt alles aan wat ik zeg, hij had evengoed kwaad kunnen zijn op dat gemoei van zijn overbemoeizuchtige buurvrouw.
hum.

Jacqueline v d Berg schreef op zondag 18 januari 2009, 13:39:


Wees blij! )