Koen Theys schreef :
> Euhhh,...
> Wat is er 'natuurlijk' aan een ruin?
> Een op maat geknipt paard aangepast aan wat zijn eigenaar
> aankan?
> Misschien moeten wij ons even aanpassen aan de paarden die we
> houden?
> Dit is misschien (zelfs waarschijnlijk) het enige raakvlak dat
> ik heb met Eddy (oops wat zeg ik nou??) maar hij houdt ook echt
> van zijn hengsten,net zoals ik.
> En ik heb ook merries en ruinen hoor,alleen heb ik ze zelf niet
> laten castreren.
> Zal ik ook nooit doen.
Nu ga ik toch effe reageren. Ook ik riep altijd dat ik nóóit een hengst zou castreren en nog steeds sta ik daarachter. Ik heb ook een hengst en zijn zoon en geen enkele haar op mijn hoofd die eraan denkt om ooit één van hun tweeën te castreren. Kwestie van opvoeden en goed socialiseren.
Beiden lopen gewoon in de groep. Tot zover zul je het met me eens zijn.
Totdat onze 16 jarige Arabier hengst Maggio bij ons kwam, nu 9 maanden geleden.
Een zeer netjes opgevoed paard, goed te rijden, prettig in de omgang. Met rijden geen probleem; je kon hem zó achter een hengstige merrie rijden. Had alleen een nadeeltje dat hij werkelijk elk paard dat bij hem kwam zonder pardoes de weide/paddock uitzette, of dat nu hengst of ruin was.
Reden: Nooit fatsoenlijk gesocialieerd, alle aandacht is naar zijn rijprestaties (lees: wedstrijden) gegaan. Maar tegelijkertijd een paard dat wél graag bij andere paarden wilde zijn, dus met draadje ertussen ging het wel goed (zelfs met de andere hengst). Altijd op zoek, alles in de gaten houdend, nooit rust, geen half uur op één plek kunnen staan, steeds in beweging met zijn eeuwige erectie. En nog steeds alleen.
In z'n hele leven maar een paar keer met een ander paard samen gezet.
Wij hebben de beslissing genomen om hem te castreren en ik ben blij tot op de dag van vandaag dat we dit hebben laten doen. Niet voor ons, voor mij had het ook niet gehoeven, maar voor hemzelf. Hij is sinds een paar maanden ruin en staat nu heel ontspannen tussen de merries. Ik weet heel zeker dat dit paard veel rustiger in zijn hoofd is nu.
Ik schrijf dit niet om maar iedereen over te halen hun hengsten te castreren, verre van dat zelfs. Maar ik wil wel aangeven dat je het per paard moet kunnen bekijken. Want een hengst-met-ballen-alleen-moeten houden omdat-ie toevallig ballen heeft is ook geen leven. Soms kom je zo'n paard tegen in je leven.
Groet, Pien