e m kraak schreef :
> Maar nu geef je wel een perfect voorbeeld van het paard achter
> de wagen spannen. Je kreeg die hengst al als niet-sociaal
> gehouden paard binnen, dus dat zegt helemaal niets over wat

> Maar zelfs dat zegt nog niet nmm dat zijn testikels geamputeerd
> moeten worden. Als ik zeker wist dat hij daarna wel weer met
> medepaarden kon omgaan zou ik ervoor zijn, maar ik denk dat het
> in een geval als hij geen spetter uitmaakt.
Het was bij Maggio ook een risico of er een verschil zou optreden, ook omdat hij al 16 jaar hengst was maar de
DA zei dat je letterlijk een heleboel testosteron wegneemt. De eerste tijd was er geen verschil en heb ik soms momenten gehad dat ik het toch wel allemaal erg jammer vond wat we hem hadden aangedaan want het is in mijn ogen ook een amputatie van gezond weefsel, maar nu, 2 maanden later, is het echt anders. Hij zit rustiger in z'n vel, dat zie je alleen al omdat-ie zichzelf nou de tijd gunt om hooi te eten (vroeger waren het hapjes en weer rondlopen). Hij snuffelt aan de andere paarden, slaat niet meer met 4 benen, gilt nog wel een keer en that's it. En die ééuwige erectie; onder het rijden, als er een paard langsliep, die zien we niet meer.
(Terwijl ik dit schrijf denk ik dat de mannelijke lezers dit waarschijnlijk jammerder vinden dan de vrouwelijke)

Bovenal heeft hij zich tot een heuse gentleman jegens de merries ontpopt en dat spel is prachtig om te zien, ook hoe de merries op hem reageren. Hij draagt blijkbaar wel nog wat geuren met zich mee want ze gaan allemaal voor de bijl en worden op slag hengstig.
Ik moet wel zeggen dat we hem inderdaad niet met ruinen of de hengsten durven zetten, daarin vertrouw ik zijn gedrag (nog) niet, maar hij heeft nu z'n eigen damesgroepje en dat is voldoende voor ons.
Ook met de veulens is het nog wat onzeker, die stonden wel een tijdje naast hem ('s nachts) maar ik zou hem niet bij ze durven loslaten, hij is erg ontstuimig met ze.
Qua temperament; hij is nog steeds Arabier (en en heel energieke) dus dat stuk is ongewijzigd.
Maar ik weet heel zeker dat hij nu gelukkiger is, die blik in zijn ogen is veel zachter geworden.
Groet, Pien