Spirithorses schreef op zondag 18 januari 2009, 23:13:


Correctie jij schreef dat je jouw hengsten nooit zou laten castreren ! is iets anders !Ne kleine die hier geboren word gaat altijd zijn balletjes kunnen houden ,zelfs tot een, twee drie jarige maar alles daarboven (in eenzaamheid opgegroeid) is opletten geblazen .IK heb mijn (big white ) Ilias die alles voor me regelt ,dus zolang er geen sterkere komt heb ik het makkelijk !

klaartje schreef op zondag 18 januari 2009, 23:56:


Dit is één tiende van de ruimte

Peter Donck schreef op maandag 19 januari 2009, 8:47:


Voor 400€ heb je zo'n paard mee , na een jaar heb je gewoon een schitterend paard dat enorm aanhankelijk is en letterlijk "alles" voor je doet ! !!Als ze gezond blijft /word ! anders moet je haar mischien laten inslapen en heb je der een geweldige ervaring bij en en de overtuiging dat je het dier een mooi levenseinde hebt gegeven .Lees de ervaring van/met Ilias maar eens !! En méér dan de helft van de poedertorenpaarden zijn afdankertjes !!!!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 19 januari 2009, 12:21:


Eddy, we zijn nog aan het bedenken hoe we dit gaan doen. Desnoods koop ik haar zelf, en kijken in hoeverre we haar kunnen opknappen. ik ga kijken of ik daar een dierenarts kan laten keuren. Ze staat 2 uur verderop, maar dat moeten we kunnen regelen.

Machteld Jansen schreef op maandag 19 januari 2009, 12:31:


Dierenarts is nutteloos ,geen enkele DA zal zo'n paard keuren maar je kan het wel als koopargument aanvoeren naar eigenaar toe ! als een DA ze afkeurt (wat zo goed als zeker gaat gebeuren) trek je een zeer afkeurend gezicht en zeg dat ze geen eurocent meer waard is als de slachtprijs = 400€ en dat je dan waarschijnlijk nog véél kosten zal moeten maken om haar enigzins gezond te krijgen .

eddy DRUPPEL schreef op maandag 19 januari 2009, 12:46:


vel en botten hoeven eigenlijk nog zoveel niet te kosten
het is 'een leefloon'

eddy DRUPPEL schreef op maandag 19 januari 2009, 12:46:


Slachtprijs voor een uitgehongerd paard? Denk niet dat een slager dat nog geeft.

Moniek

Machteld Jansen schreef op maandag 19 januari 2009, 12:31:


Ik hoop dat je dit paard kunt kopen?
Wat zou zo'n eigenaar nu toch eigenlijk denken???

Moniek

Moniek schreef op maandag 19 januari 2009, 12:53:


De slachtprijs in deze is alleen een symbolische prijs voor de eigenaar om dat paard mee te krijgen.
Groet, Pien

Peter Donck schreef op maandag 19 januari 2009, 7:57:


Ik begon ooit als stadse vergetatiekarteerder de natuur te verkennen. Lang geleden toen er in NL nog geld en aandacht waren voor de natuur. Nu ben ik boer in FR en heb een kleine kwekerij: geheel spuitvrij. Waar onze collega's zich suf spuiten en alle gifstoffen het meeste van de begroting opeisen, doen wij het zonder. Ook op de wei gooien wij hoogstens kalk en houtas. Ik heb nu 1 hct per paard, net genoeg. 1e omdat de wei moet bijkomen van de betreding, 2e omdat de wei anders ten gronde gaat aan de mest van de paarden. Ik zou er niet over piekeren roundup of andere rotzooi te gebruiken, het is en blijft gif.

Moniek schreef op maandag 19 januari 2009, 12:55:


Zo te horen denktieniet.
Begin me zolangzamerhand wel af te vragen ,wat de dierenbescherming nu WEL doet.
groeten trudy

verasita schreef op maandag 19 januari 2009, 13:44:


tegen sommige dingen niet zo veel en tegen andere dingen te veel...

hoe dan ook... Mijn dravertje was exact zo als ik naar hem ging kijken... graatmager en stond angstig in het hoekje van de 'vergeetstal' (zijnde een soortprefabbox bijgebouwd naast de boxen van de goeie dravers). K mocht er ook mee rijden en al, maar dat had niet echt zin... beest slofte gewoon een beetje rond...

in elk geval, zoals Eddy ook zegt, voor 400€ kun je hem meepakken om op te knappen als je dat wilt en je zult er een schat van een beest aan hebben.
Tegelijk brengt het een hele hoop zorgen mee! Mij heeft het ruim een jaar gekost om hem gewoon al in model te krijgen en nog zeker een jaar daar bovenop eer hij mentaal echt zijn draai begon te vinden. Twas een constant voorzichtig zijn omdat hij wel moest bijkomen, maar niet teveel voer mocht hebben omdat hij dan bevangen raakte (wegens te lang op hongerdieet te hebben gestaan). Nu zijn we 6 jaar later en intussen is hij mooi rond en springt hij rond in de wei met zn twee merries. Tzal wel altijd een paardje blijven met een gebruiksaanwijzing...daarmee bedoel ik gewoon dat ook volkomen begrijp dat niet iedereen hier de tijd voor heeft of deze zorgen in huis wil halen en dat is ieders goed recht. tis tenslotte niet jouw schuld dat hij er zo aan toe is!

Machteld Jansen schreef op maandag 19 januari 2009, 12:31:


Machteld... een DA kost je alleen maar extra geld.
Dat zijn kosten die je beter in het paardje kunt steken.
Als de het financieel aankan en de mogelijkheden hebt zou het fijn zijn voor het dier.
Je kunt ook een z.g. 'deskundige' meenemen.... die de eigenaar wel kan vertellen dat het bar en boos is.... en dan gewoon een hele lage prijs bieden...

Ik ben benieuwd joh.... succes!

Wil schreef op maandag 19 januari 2009, 14:14:


Awel, ik ben ook heel benieuwd ! Ik zou bijna willen bijleggen! Het zal ons 'vrouwelijk, soms te emotioneel' kantje zijn misschien.
Maar goed dat je ook reactie krijgt van hele lieve en nuchtere mensen, die je er nog maar eens op attent maken dat dit NIET jouw verantwoordelijkheid is. Als het je blijft achtervolgen en je hebt de plaats en de middelen, doe er dan iets aan. Maar stop verder met rondkijken naar een paardje voor je vriendin, want je gaat nog zulke exemplaren tegenkomen en voor je het weet kan je een asiel oprichten.

k'heb zelf 6.5 jaar fulltime gewerkt in een honden- en kattenasiel, je maakt wat mee hoor. Ik bespaar jullie de details, maar ik ben met de job gestopt omdat ik er zo depri van werd en vreesde dat ik mensen zou gaan haten....
Ik probeer nu mijn ogen wat te sluiten voor al het dierenleed, omdat ik anders helemaal gefrustreerd raak, omdat ik het niet kan veranderen.
Ik heb me voorgenomen om MIJN best mogelijke manier voor m'n eigen dieren te zorgen, wat mijn verantwoordelijkheid ook is, en mijn KEUZE.

Maar persoonlijk, als ik écht met zo'n sukkel geconfronteerd word, lukt het me meestal niet de andere kant op te kijken. Dan zou ik (zonder mijn vriend die me weer met de voeten op de grond zet) soms mijn laatste frang uitgeven of mezelf in 10 bochten wringen om het arme dier te helpen. In mijn geval is dat een misplaatst verantwoordelijkheidsgevoel.

Ach, het is een pijnlijk onderwerp.
En wat de dierenbescherming betreft, hier in België is het HILARISCH (enfin, das sarcastisch bedoeld). Bij mij aan de wei heeft vorig jaar de politie gestaan, want mijn dieren stonden in het slijk en het was winter en zo'n inloopstal das toch niet genoeg???? Man had nog nooit een paard van dichtbij gezien, maar moest wel komen beoordelen of de mijne er goed uitzagen. Tot hij me herkende van op TV (da's nu niet relevant hoor), en toen zich verontschuldigde en tegen zijn collega zei " da's da meisje van op tv met de honden, die is zeker goed voor haar beesten, kom we zijn weg". Ze zijn niet eens tot aan de stal meegewandeld. En wat voor een criteria handhaven die nu ???? nen bekende kop en je doet maar op !??

Katrien Imbrechts schreef op maandag 19 januari 2009, 16:02:


Frang is allang ...........................verleden tijd !Maar het doet wel goed het nog is te horen