van lennep schreef op maandag 19 januari 2009, 22:58:


Hoi,

Wat een toestanden weer, maar idd. eigenlijk nog redelijk goed nieuws. Arme Maike! Hoe loopt hij nu intussen? Hij was toch even mank van het steunsel-inkorten geweest?

Groetjes,
Nathalie

Wil schreef op maandag 19 januari 2009, 14:14:


Nou, de eigenaar gaat uit eigen beweging een dierenarts erbij halen, nadat ik had gezegd dat het paard in slechte conditie is, en niet goed loopt.
Ik weet hoe de dierenarts heet, dus ik zal de dierenarts bellen nadat hij is geweest. Ik probeer de slachtprijs bij elkaar te krijgen, en ben op zoek naar een adresje waar ze heen kan. Ik heb namelijk zelf geen weiland, en mijn eigen paard staat op een pension. Het wordt te duur als ik haar daar neer zet. Maar ik ga mijn best doen voor dit paardje!

Nils Vellinga schreef op zondag 28 december 2008, 19:57:


Rij je soms wel eens trektochten van een week ofzo Nils?

jan.

Nathalie Lagasse schreef op maandag 19 januari 2009, 19:13:


Nathalie,
Spijtig dat de communicatie over de wandeling is misgelopen.
Maar tof dat je het zo goed vond!
Nog meer foto's vind je op de website www.kompleto.be.

groeten,
Liesbet

Spirithorses schreef op dinsdag 20 januari 2009, 1:06:


blijft nog het feit dat je paarden jou genoeg moeten vertrouwen om het toe te laten .Ben ook geen DA maar in het begin met Ilias had ik geen keuze .Cindy toonde me hoe en ik voerde uit . Nu vertrouwd Ilias haar voldoende

Koen Theys schreef op maandag 19 januari 2009, 22:47:


een "weide" houdt op zich een vorm van menselijk ingrijpen in
een weide is altijd kultuurgebonden, inherent aan het woord.
Als ik "natuurlijke weide" mag definieren
dan is dat voor mijn een ingeperkte grasvlakte die door haar niet chemisch beheer
en beperkt mechanisch ingrijpen een ekologische meerwaarde betekent
voor fauna en flora, tov. de moderne steriele voeropbrengst-weides
én waarbij ze eveneens een meerwaarde betekent voor de gezondheid
van de dieren die haar begrazen

Misschien niet de eerste manege die er mee gaat starten, maar wel de eerste die ik ken. In egmond aan den hoef gaat 1 van de maneges kinderen en beginners (dus ook volwassenen) bitloos leren rijden. De instructeurs en instructrices worden geschoold door emiel voest, cq mensen die hiervoor opgeleid zijn.
Ik vind dit toch een heel mooi begin.
gr. jean

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 januari 2009, 9:36:


Ik ben het met je eens dat de paarden je genoeg moeten vertrouwen.
Toen de DA met zijn hand in BD's achterkant stond te graaien om de placenta te pellen gaf ze geen kik, ze had ook geen praam oid op.
Als ík zeg dat het goed is, dan is dat ook zo (moet er niet aan denken dat ik zoiets had moeten doen).
Ik denk wel dat ze in een vreemde omgeving een stuk onrustiger geweest zou zijn. Het zou ook niet bij ieder paard zo gelukt zijn, al helemaal niet bij nieuw paard dat je nog niet zo goed kent en die nog niet zo'n vertrouwensband met jou heeft.

Groet, Pien

Jean Mclean schreef op dinsdag 20 januari 2009, 9:40:


Nou, er zijn er nog wel wat meer die uitsluitend bitloos rijden hoor
Groet, Pien

Ben eens tot bij "mn" pony gewandeld vandaag.
Had plukje hooi bij om hem te doen stappen.
Zelfde als gister, dus die kleine beterschap is er nog.

@ Corinne : Ik dacht dat ze hem een stuk gras hadden bijgegeven....gister op de chat hadden we het erover. Dit is NIET het geval....(oef) Hij staat nog altijd op zijn klein stukje. Hoeven lijken wel naar voor te schieten maar ik ben geen specialist en durf me daar niet over uit te laten. Kan mssn lijken door de bekapping. In ieder geval, hij gaat niet achteruit. het duurt nu al wel twee en een halve week....weet iemand of dat normaal is? Zou het stadium van chronisch bereikt zijn? Of lal ik nu maar wat?

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 januari 2009, 0:49:


Injecties gaan erg goed moet ik zeggen , en daar luisterden ze ook naar mij.
Bij Maike moet je geen watje gebruiken!
Dat is ook wel eens anders geweest...
Maike zijn hoofd is altijd een probleem.
Hij heeft een tongtatoo , en ik denk dat die ook niet op een diervriendelijke manier is gezet.
En hij is vaak gekraakt aan zijn hoofd hals.
Die klem vind hij al niet leuk , maar het raspen is thuis de trigger om te flippen.
In Emmeloord flipte hij al toen hij die klem kreeg.En eenmaal in zoon toestand , kun je twee dingen doen , of doorgaan , of stoppen.Hoe leg ik dat nou goed uit...
Maike is dan in een toestand waarin hij niet meer te bespelen is.
Ik heb ze door laten gaan...Het moest gewoon gebeuren.
Achteraf gezien had ik het beter net als altijd kunnen laten gebeuren , gewoon thuis , in 2 keer als het nodig is.
Ik dacht er echt goed aan te doen om zijn gebit te laten verzorgen onder verdoving . Nou , niet dus.....

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 20 januari 2009, 10:08:


Och Esther , je moet gwoon een keuze maken op gegeven moment, een keuze tussen twee 'slechte'. Je kunt niet alles voorkomen en niet alles voorzien. Je kan ze soms ook niet alle ellende besparen...(hoor wie het zegt... )

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 20 januari 2009, 7:10:


Hi Nathalie,

Ja , een paar dagen wat moeilijker gelopen , maar dat ging toen weer snel over.
Nu met die nattigheid loopt hij een stuk gevoeliger dan op de bevroren ondergrond [en dat droge].
Ik kom er nu ook even niet aan.
Ik ga straks lekker met hem wandelen.

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 20 januari 2009, 10:08:


De paardentandarts die het gebit van Boully vorig jaar heeft gedaan gebruikt geen klem, maar een soort metalen blokje, dat hij aan een halster tussen de kiezen hing. Eerst aan de ene kant en dan aan de andere. Ik vond het veel vriendelijker overkomen dan een mondklem. Misschien kan je daar eens naar vragen.
Voor het raspen maakt het natuurlijk niets uit, dat moet even goed gebeuren.

Els.