Michiel schreef op zondag 1 februari 2009, 23:42:


Dankzij de link van Trea kwam ik ook uit op deze spelletjes.
Lijkt me inderdaad leuk om te combineren met de andere technieken.
Ben curieus om te weten of ze alle 3 te lokken zijn hiervoor.
Is ook weer een zachte manier om je paard (en jezelf) van alles te leren.
Dank aan beide voor dergelijke inbreng!

van lennep schreef op maandag 2 februari 2009, 12:39:


Zou het krijgen van een veulen ook niet een vermindering van Seme kunnen geven? Andere stofwisseling?
Ik heb wel paarden gekend die drachtig en zogend totaal geen symptomen hadden, maar daarvoor en daarna wel.

Ik heb eczemers wel eens wat extra zwavel toegediend, maar dat maakte niets uit. Maar misschien is het anders als het in de grond en het gras zit?

M :) niek

Geertje schreef op maandag 2 februari 2009, 7:35:


Ja maar hetzelfde geldt ook voor elke andere stal/schuilhok.
De constructie moet sowieso solide zijn, anders is het altijd een risico.
Maar weet iemand hoe de inhoud van die pakken evolueert in de loop der tijden?
In theorie wellicht, want ik vermoed dat er niemand zo'n pak -tig jaar bijgehouden heeft, gewoon om te weten?

Anne Marie

Moniek schreef op maandag 2 februari 2009, 13:37:


Jazeker , en dat is toen ook wel geopperd , plus dat Bala toen ook helemaal geen krachtvoer of wat dan verder kreeg.
Maar omdat zwavel zo verschrikkelijk belangrijk is voor van alles oa qua huid , soepelheid celwanden , herstel beschadigd weefsel , dacht ik , he , zou dat niet gelinkt kunnen zijn aan elkaar.
Te weinig in de grond , te weinig in het gevoelige paard , seme.
Zwavel toevoegen , genoeg in de grond , voldoende voor het gevoelige paard , geen seme....

Ik ben heel benieuwed of dit nou te linken is aan elkaar of helemaal niet!
Frans?

Gr Esther

Mijn merrie had een paar maanden geleden een opgezwollen linker uier. Na dagelijks een paar keer koelen, is de zwelling vanzelf weer weggegaan. Een tijdje daarna kreeg ze het weer, alleen nu wat minder gezwollen en het duurde ook wat korter.
Nu opeens is haar rechter uier opgezwollen.
Het gedeelte voor de uier is ook opgezwollen.

Het zou mastitis kunnen zijn, maar de overige symptomen komen niet overeen (ze heeft geen verhoging/koorts, ze is niet sloom, ze heeft een uitstekende eetlust en er komt geen melkachtig vloeistog uit haar tepel).

Wat zou dit kunnen zijn en heeft iemand hier ervaring mee?

AMA schreef op zondag 1 februari 2009, 20:16:


Yep, mailtje ontvangen.
Heb ook de rest van de opmerkingen gelezen: de grootte verandert niet zo zeer, heb ik de indruk, ze worden wel iets losser en lichter. Ze zijn al een aantal keer verhuisd en ze blijven toch wel stevig bij elkaar zitten vind ik. Om ze niet te laten schuren of knabbelen denk ik idd dat je er een draadje kan rondzetten. En op de hoeken aan de buitenkant mss één stevige paal?

En volgens mij heeft die boer ook gelijk; als er iets lekkerders te vinden is eten ze dat op. Hier hebben we ook altijd wel een baal in de wei of stal rondslingeren waar ze vrij aankunnen en soms duurt het meer dan een week voor ze er interesse voor krijgen.

Marijke schreef op zondag 1 februari 2009, 19:46:


Hallo Marijke!

Ik rij een arabier merrie van 17 jaar oud. Zij is in haar hele leven nog maar 5 keer op de trailer geweest (de trailer is echt spannend dus!) en ik ben nu bezig met een grondwerk cursus, waar ik met de trailer naartoe moet. Ik ben de eerste ochtend een uur bezig geweest, ze wilde er absoluut niet op (een uur bezig geweest).

Toen ik daar aankwam, was de eerste tip die ik kreeg: Na het rijden met de trailer, laat je je paard 20 minuten op de trailer staan 'ontstressen'. Wij mensen denken namelijk als we op bestemming zijn: Snel het paard de trailer af, want ze vind het eng/niet fijn in de trailer. Je paard komt dus met stress van de trailer af. Als je je paard 20 minuten laat staan, (met wat hooi ofzo, dat er wat te doen is) dan is je paard zijn stress kwijt. Als je hem dan de trailer afhaalt, staat je paard niet met de stress van de trailer in de wei.

Het trailerladen heb ik als volgt aangepakt: Ik heb de trailer met 1 kant naast een muurtje gezet, aan de andere kant stond iemand (voor de zekerheid, kan maar beter goed voorbereid zijn) met een longeerlijn, omdat ze steeds vluchtte naar de zijkant waar geen muurtje was. Ik ben met Prince (zo heet het lieve paardje) naar de trailer toegelopen, ik liep zelf achteruit, dus met mijn gezicht naar haar gezicht gericht. Ze bleef op 2 m afstand al staan, maar met de goede momenten druk en de goede momenten rust, liep ze met me mee naar de loopplank. Voor de loopplank laat je je paard stil staan (zelf op de loopplank) rust geven, (je beloont haar omdat ze zo dichtbij is gekomen!) even laten snuffelen, maar wel zorgen dat ze met haar hoofd naar je gericht blijft. Dan wat zelf wat verder de trailer inlopen en vragen of ze met je mee wil. Op het moment dat ze iets of wat in de goede richting beweegt, geef je haar de rust (druk van het halster, zelf onstpannen) En dan steeds een stapje verder!

Op het moment dat ze in de trailer staat, heb ik haar wat hooi gegeven (zodat ze zich niet gaat staan vervelen) 20 minuten laten staan en dan weer uit de trailer en dan lekker gaan grondwerken, rijden of de wei in. De eerste 3 keer had ik nog hulp nodig van iemand anders, omdat ze het nog spannend vond en naast de trailer wilde springen. De 4e keer liep ze zonder twijfel achter me aan.

Gisteren op de 2e keer grondwerkcursus stond iedereen vol verbazing te kijken dat ik haar binnen 2 weken (en 4 keer oefenen) al zover had gekregen dat ze gewoon achter me aanliep de trailer in.

Ik hoop dat je er wat mee kunt, als ik bepaalde dingen niet duidelijk genoeg heb uitgelegd hoor ik het wel!

Liefs, Marloes

Maria Delavega schreef op zondag 1 februari 2009, 19:10:


Op onze natte weide staan redelijk veel biezen, en ze eten ervan, tot hiertoe nooit problemen mee gehad. Eén van de 2 gaat er zelfs naar op zoek.

Onze paarden eten op onze ander weide ook (kleine hoeveelheden) eikentakjes, het staat er nu eenmaal vol eiken, en ook dat heeft tot hiertoe nog geen problemen opgeleverd. De dorre blaadjes (en daarvan hebben we er verschikkelijk veel) raken ze niet aan.

Ik heb hoe langer hoe meer de indruk dat ze best zelf wel weten wat goed is voor hun en wat niet. Niet te snel ongerust worden (maar dat is wel makkelijk gezegd hoor, ik weet het)

groetjes