Amable schreef :
> Kijk naar een paard wat geen bit in wil, die steekt zijn hoofd
> de lucht in, klemt de kaken op elkaar en doet er alles aan om
> te voorkomen dat dat bit zijn mond in gaat. Lijkt me dus
> altijd om 6 uur binnen gehaald worden en met noodweer ineens om
> 3 uur al aan het draad staan. Lijkt me dan duidelijk dat ze de
> stal verkiezen boven de wei. En veel paarden staan liever
> buiten, Jauke is zo'n paard, die staat liever op de wei.
Amable, mijn 16 jarige ex dressuurpaard doet nu na een jaar nog steeds z'n mond open als we hem een sidepull indoen. Puur vanuit gewoonte.
Maar dat vreselijke 8 keer achtermekaar stress gapen dat hij deed voordat het hoofdstel (met bit en sperriempje) aangedaan werd is gelukkig helemaal over.
Maak jezelf niet wijs dat jouw paard liever een stuk ijzer in z'n mond heeft ipv een
bitloos hoofdstel, ik ben er nog nooit één tegengekomen die liever een bit inhad en ik heb er toch al heel wat 'omgeschoold' naar
bitloos. Waarschijnlijk zat je zelf toch niet helemaal lekker/ontspannen en heb je dat op je paard overgedragen waardoor hij bozig en hoofdschuddend ging doen.
Groet, Pien
Warboel
