Peter Donck schreef op maandag 9 februari 2009, 16:51:
> joop schreef op maandag 9 februari 2009, 16:47:
>
>> Precies, veel planten kunnen niet tegen overbegrazing en ook

> korenbloemen) blote omgewoelde grond nodig om op te schieten
> (zie ook JKK), dat kunnen ze niet in een dichtgegroeied
> gras/kruidenmat en is trouwens ook de reden waarom ze bv
> akkeronkruiden worden genoemd
Ik heb 3-4 paarden staan op 1 hectare. Helaas (Marianne, bedankt voor je idee) is het heel langwerpig en kan ik het leuke idee met de omloop moeilijk realiseren, aangezien er dan geen spraken meer zou zijn van een binnenweide.
Het land is al enige jaren paardenland, matig tot normaal bemest. Stalmest, afgewisseld met een keer heel matig gedroogde koemest, afgewisseld met zeer matig kunstmest voor de paardenwei. Ik ben noiit enorm scheutig geweest met mest in de afgelopen 2,5 jaar dat ik hier sta.
Er is een paddock met loopstal en afdak (staan ze nu ook + een klein stuk opgeofferde weide), een wei van 1/3 en een weide van 2/3 van het geheel. Voorheen deelde ik het stuk van 2/3 ook doormidden en had zo 3 weides om te rouleren. Dit beperkt wel de effectieve raceruimte. Het zijn allen vierkanten.
Ik denk dat mijn weides te klein zijn voor het ideaal van vele kruiden, aangezien ze idd nooit tot bloei zullen komen en zeer intensief betreden zullen worden. Blijft over.... gras (en hooi en de hoeveelheid takken en planten die ik aansleep voor de afwisseling en het grazen in bermen).
Ik wil eigenlijk vooral dat ze hun hobby kunnen uitvoeren. Mijn paarden zijn intens tevreden als ze kunnen grazen. Met strookbegrazing is mi de graastijd ernstig teruggebracht tot schransen tot de strook kaal is en daarna niets meer. Dat frustreert ze echt onwijs.
Daarnaast zien ze er van het gras altijd zo gezond uit. Ik zou graag 50-50 gras hooi willen voeren.
Wellicht maak ik een kruidenstrook, waar de paarden (als ze al bijna vol zitten) lekker kunnen gaan shoppen, zodat ze plantjes eten die ze lekker vinden of nodig hebben.
Ik denk altijd maar..... het weiland is er voor de paarden en die mogen ze ook gebruiken om te genieten en te ravotten. Dat extreme zuinige op mijn land heb ik al lang verleerd, maar wat weer niet betekent dat ik ze maar laat gaan. Maar als het even kan, knijp ik graag een oogje dicht zodat zij hun pleziertje hebben.... grazen grazen grazen en lekker de benen strekken.
Ik begrijp dat het anders in elkaar steekt als je paard problemen heeft met gras. Bijvoorbeeld gevoelig is voor
hoefbevangenheid of SEME. Gelukkig is dat bij geen van mijn paarden het geval (godzijdank!).
Uiteindelijk denk ik dat ik me voor deze situatie maar ga laten leiden doorde eventuele tekorten of overschotten die blijken uit het bodemonderzoek. Ook komt er ook een matige hoeveelheid goed gecomposteerde stalmest overheen.
In de toekomst, als ik meer land ter beschikking heb) ga ik zeker proberen een wat natuurlijker, afwisselende vegetatie aan te bieden. Nu is daar mijn stukkie grond en mijn wensen voor de paarden gewoon niet geschikt voor......
Of praat ik onzin?