Peter, ik heb foto's getrokken van de paarse stukjes in het hooi op een wit blad.
Kan je er iets uit maken? Of iemand anders?

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 14 februari 2009, 20:35:


Eddy, wij hebben ooit een Quartermerrie gehad. Zij was de moeder van onze laatst gefokte Painthorse. Drachtig? Liefste paard van de wereld.
Niet drachtig? Sorry... levensgevaarlijk!
Zij heeft een keertje (dachten wij) een insect in haar oor gehad, maar konden niets vinden. De DA wilde in het oor kijken, en zonder enige reden explodeerde ze. M'n vriendin werd dwars door het draad geslagen, de DA en ik konden op tijd wegspringen. Neem gewoon aan dat er geen enkele reden was voor dit gedrag.
We zijn een paar maal flink op de koffie gekomen met deze merrie, de laatste keer smeet ze dezelfde vriendin eraf die ongelukkigerwijs met de hand in een (schrik) lint terecht kwam. Scheelde heel weinig of de duim en muis van haar hand was eraf geweest. Nog een keer idem dito bij de paardentandarts.
Iets wat ze normaliter normaal, zonder geweld/praam of weet ik veel onderging.. Dit maal niet! Ze kwam omhoog en klauwde met beide voorbenen naar de (vrouwelijke) paardentandarts. Ook dit heeft niets gescheeld...
Onvoorspelbaar gedrag, waarschijnlijke oorzaak: hormonen...
Bij andere paarden gedroeg ze zich ook als een hengst. Imponeren, 'baas' spelen, andere paarden continu blijven voortdrijven..
We hebben haar een aantal jaren gehad, maar steeds onvoorspelbaarder.
Dit soort paarden vind ik dus levensgevaarlijk.
Is tevens de reden waarom wij indertijd besloten hebben om haar als fokmerrie te verkopen. En dat ging trouwens heel goed....

Wij hebben zoveel waarschuwingen gehad, dat m'n vriendin, die haar toch jaren met plezier gereden heeft.... er bijna bang van werd. Ze heeft maanden kreupel gelopen van de slag en de knal door het draad van deze merrie... toen bijna haar duim geamputeerd.... Een DA die weggeslingerd wordt, een paardentandarts die zowat voor haar hoofd geslagen wordt....

Toen we haar kochten was ze net uit de USA. Eerder een beetje timide tiepje, beslist geen agressief paard... We hebben haar in al die jaren zien veranderen...
Ook staken was haar niet vreemd. Gewoon: ineens de pest erin of zo... geen idee.
Weleens een paard uit pure balorigheid 20 rondjes achteruit zien lopen?
Ik wel. En niet te stoppen he? Gewoon niet voorwaarts.
1 dag later: niets aan de hand.....

Dus: het kan wel. Waarschijnlijk een hormoonkwestie.... En je kunt alles proberen, maar het is gewoon niet op te lossen.
Het is ook niet altijd de eigenaar of trainer zijn/haar schuld!

Groetjes,

Wil.

Britt Claeys schreef op zaterdag 14 februari 2009, 20:54:


Ik heb het bekeken. En ben het met je eens, het ziet er vreselijk uit.
Belangrijkste lijkt mij dat hij er zelf geen last van heeft.
Maar als het zo snel groeit als jij geschreven hebt, lijkt mij dat ie dan toch problemen moet krijgen met in- en uitschachten, en misschien ook met urineren...

Zielepoot.....