verasita schreef op zaterdag 14 februari 2009, 23:36:


Mooie aanvulling!
Groetjes, Pien

Anita Cats schreef op zaterdag 14 februari 2009, 12:07:


Stel je voor dat dit verhaal niet over een paard, maar over een kind ging..

Met dwang bereik je zo weinig, ja, eventjes. Je moet mét je paard gaan, niet tegen het paard. Kennelijk is er weinig mogelijk momenteel. Het enige wat je moet doen is in ieder geval de dingen die wél goed gaan, en nieuwe dingen uitproberen. Spelen met je paard, lol maken.
Je moet ook uitvissen of ze iets mankeert, ze kan ook ongemak voelen, zonder daar echt ziek van te zijn (omdat ze tegen andere paarden ook zuur doet)
Als ze lichamelijk o.k. is, leiderschap onder de loep nemen.
Mischien is het ook een idee om eens naar een dierentolk te gaan.
Ik was naar www.unwinding.nl gegaan. Die vond ik erg goed. Een andere dierentolk heeft hetzelfde verhaal er ook uitgehaald, maar minder gedetailleerd dan Ytje dat deed.
Als je er iets voor voelt, natuurlijk. Ieder zijn ding.
Maar wel op zoek gaan, want zo is met paarden omgaan echt helemaal niet leuk.
Voor het paard ook niet, hoor. Ze moet er een reden voor hebben.


Ik ken het gevoel. Blijf zoeken!
Sterkte
Clarissa

Piet schreef op zaterdag 14 februari 2009, 22:16:


Is de grote vraag, verplaatst ie zich boven de grond of net onder de oppervlakte? Ik denk onder de oppervlakte- door de grasmat= de strooisel laag.
Daarbij hoeven we het beesie niet te kopen of in de mesthoop te stoppen, hij/zij komt er vanzelf naar toe (als ie er bij kan). gelet;

De Eisenia fetida blijkt inderdaad een van oorsprong Europese worm.

Eisenia fetida is een zo krachtige verteerder die zich zo snel vermenigvuldigt dat hij niet alleen heel geschikt is als compostworm maar ook alle andere soorten weg concurreert. Het is deze worm die we massaal tegenkomen in de mesthopen, in onze vaten en compostbakken

Ook de andere 'Vlaamse' strooiselwormen kunnen in onze composthoop niet op tegen de Eisenia fetida.

Nils en Olly

Peter Donck schreef op zaterdag 14 februari 2009, 21:44:


Scheuren heeft meer nadelen dan voordelen volgens mij.
Als je het zelfde geduld opbrengt, dat nodig is om na het scheuren weer een redelijke grasmat te hebben, en er regelmatig compost op aanbrengt, krijg je met de tijd ook een betere teeltlaag.
Voordeel is dat je al vrij kort na het opbrengen van de compost, de paarden er ook weer op kunnen- de struktuur verbetert en het "strooisel" milieu met sprongen vooruitgaat voor het micro organisme.
Nadeel; Je hebt niet genoeg compost van je zelf en moet dus compost van elders halen.


Nils en Olly

Böske schreef op zaterdag 14 februari 2009, 22:23:


Ik ben benieuwd wat je gaat besluiten.
Wij hebben een keer meegemaakt dat een wei dichtgroeide met kweekgras. We hebben het inderdaad dood laten spuiten en zijn opnieuw begonnen.
Kweekgras heeft veel structuur, paarden eten het en het is niet schadelijk. Paarden eten het niet graag. Vandaar dat het ook makkelijk uitbreidt. Ze eten het pas als er weinig anders meer te vinden is.
Van medicinale werking weet ik of voedingswaarde weet ik niets. Volgens de boeren hier heeft het weinig voedingswaarde, maar dat is met koeienmaatstaven gedacht..

M niek

Frans Veldman schreef op zaterdag 14 februari 2009, 22:54:


Gecopyeerd van de site van "Het Woud"

Als het ene middel niet werkt dan kan ik toch naar een ander middel overstappen?

Dit wordt inderdaad vaak gedacht en dat kan ook wel, maar u moet dan wel een middel uit een andere hoofdgroep kiezen. Er zijn tegen rondwormen slechts drie hoofdgroepen van ontwormingsproducten beschikbaar. Wormen die resistent voor één middel uit een bepaalde hoofdgroep zijn, zijn ook resistent voor de andere middelen binnen die hoofdgroep.

Dus u kunt wel overstappen van fenbendazole producten naar pyrantel producten

maar niet van een product met ivermectine naar een product met moxidectine.
Als wormen resistent worden tegen alle drie groepen ontwormingsmiddelen dan kunnen onze paarden niet meer behandeld worden.


ontwormingsmiddelen.html" target=_blank>http://www.wormbestrijding.nl/paard_ontwormingsmiddelen.html


Met een beetje geluk hebben wij dan resistente Paarden


Nils en Olly

Wil schreef op zaterdag 14 februari 2009, 21:02:


Je hebt oploskoffie en je hebt "pure grain" , Ben 25 J bezig met paarden . en nog nooit getrapt , gebeten ,geslaan ! Mijn % van paardenomgang (raar woord hé ) staat dus waarschijnlijk vele malen hoger als de jouwe ? Mijn risico factor dus ook !Hoe komt het dan dat ik geen één van die BALORIGheden heb ondervonden ?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 15 februari 2009, 0:51:


Heel gelukkig kan ik hetzelfde zeggen... nog nooit getrapt, gebeten of gemept.
Deze merrie was ook niet gericht aan het meppen naar m'n vriendin. Ze was gewoon aan het rondmeppen, en zij stond ongelukkigerwijs in de weg.
Ja hoor... jij loopt een veel hoger risico.
Het is voor mij een reden, ook mede gezien andere ervaringen, om van mezelf te zeggen dat ik geen merriemens ben.
Terwijl ik met de andere quarter, de appaloosa en nog wel andere merrie's, absoluut hele positieve ervaringen heb.

Ze zijn er Eddy, de exploderende paarden. Dat kun je niet ontkennen.
En tuurlijk zullen er door eigenaren zat fouten gemaakt worden.
Ik ken helaas ook gevallen dat het toch puur in het karakter zit...

Frans Veldman schreef op zaterdag 14 februari 2009, 22:54:


Ok, en wat is dan een andere groep?

Isabel van der Made schreef op zondag 15 februari 2009, 1:55:


Ja, je hebt gelijk, heb ik het fout gedaan.

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 14 februari 2009, 20:27:


Wat ben je toch een liever in het echt, ik trap meteen gericht

eddy DRUPPEL schreef op zondag 15 februari 2009, 0:51:


Ik ook niet. Gek he?
Maar dat paarden mensen testen is al geheel lariekoek; je verkrijgt gewoon wat er beloond is (gezien vanuit het paard, dus niet zoals een bewuste "beloning" bedoeld is).

e m kraak schreef op zondag 15 februari 2009, 2:42:


Sorry dat ik het naar boven haal , maar Anita , is dit allemaal begonnen nadat je weer met bit bent gaan rijden?

Gr Esther