Hooi kist

Voorheen gaf ik het hooi altijd in enkele (4) hopen op de wei of paddok, zodat ze moesten bewegen.
Toch werd er zo nog al wat hooi “verspild”.
Ik ben sinds een half jaar uit een kist gaan voeren om het wat meer bij elkaar te houden, maar rond om de kist werd het evengoed een zompige-bende, van gemorst en vertrapt hooi. Bovendien hadden ze de aanbevolen hoeveelheid in “no time” weg gewerkt (1 1/2 á 2 uur)
Een rek er op zou al veel uitmaken had ik gelezen. Niet te kleine mazen dacht ik, anders kan Woody er met haar grote snavel niet goed bij, dus mazen van 20 x 24 (kist is 100cm x 120cm)
Amai, dat ging geweldig, ze waren nu zeker 6 á 8 uren aan het peuzelen en er werd niets meer gemorst, alles schoon op.
Er staat echt niets op de “wei”, laat staan in de paddok, dus stonden ze nog altijd zo’n 4 uren zonder te kunnen knabbelen.
Volgen Ove Lind (Swedisch Hoofschool) zouden Mazen van 10cm x 10cm groot genoeg zijn voor grote paarden. Wat kon ik verliezen? Dus er nog maar een paar spijlen tussen gelast.
GEWELDIG, met de zelfde hoeveelheid doen ze nu 12 uren!!
Door de kleinere mazen moest ik wel het rek vast leggen, ze trokken het nu vaak omhoog en kwam het scheef vast te liggen, of zelfs viel het uit de kist. Omdat te voorkomen heb ik het met 3 kettingkjes vast gelegd, zodat het er niet meer uit kan getrokken worden. En ook dat werkt naar volle tevredenheid

De volgende stap gaat worden, dat ik een 2e kist ga plaatsen, om weer iets meer beweging te krijgen en ik nog maar 1x per dag hooi moet brengen
Heel lang staan ze overigens niet stil, er word toch nog al wat bewogen om de kist heen en naar het water toe.

Foto's in het fotoalbum - Huisvesting -

Nils en Olly