Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 4 maart 2009, 19:26:


Jaren geleden had ik een arabierenruin.
Hij was enorm bevriend met een welsh pony.
Ook een ruin.
Die stond te koop na een tyd flink verwaarloosd ,waar ik mij regelmatig boos om maakte .
Ik heb m toen gekocht ,maar vanaf de dag dat said zn inloopstal moest delen(grooote schuur,ruimte zat) nou toen was t feest over.
Heb t dier 3mnden gehouden,maar t werd er niet leuker op.
Heb uiteindelijk een heel goed tehuis voor hem gevonden.
Nou ,over jalouzie gesproken?
Weet niet of je dit zo kan noemen ,maar hij wilde niks meer van hem weten.
trudy

Nils Vellinga schreef op woensdag 4 maart 2009, 20:19:


Nou, ik zal je zeggen dat we dus in compleet tenue moeten voor ons examen. Wat een flauwekul.... Ik hoef alleen maar les te geven op mijn examen, ik hoef niet eens zelf te rijden.
Ergens een witte legging zien te lenen

Greetz!

veb schreef op woensdag 4 maart 2009, 20:16:


Poe lastig hoor, het zijn wel erg onduidelijke foto's.

Spirithorses schreef :


... en foto's maken voor het nageslacht want dit is een eenmalige actie

Gegroet, de gare....(kan geen waai-of vlotgal meer zien en de Schwung is er ook wel uit nu).

verasita schreef op woensdag 4 maart 2009, 20:40:


Slopend is dat toch....pff
veel sterkte en moed proberen te houden!

Spirithorses schreef op woensdag 4 maart 2009, 20:52:


whoehoehoehahahaha

Die foto komt wel hier op PN he

Spirithorses schreef op woensdag 4 maart 2009, 20:52:


Als de peesschede van de diepe buigpees, de ‘tarsaalschede’ overvuld is spreken we van een waai- of vlotgal. Deze is zichtbaar juist voor de achillespees voor de punt van de hak.

muriel schreef op woensdag 4 maart 2009, 16:12:


Ik was al van plan om exact hetzelfde te schrijven, maar dat hoeft nu dus niet meer.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

De column van Anky voor de telegraaf, over het thema Weidegangcampagne.

Ik vind dat ze zich weer eens mooi uit de situatie praat. Wel over weidegang bazuinen terwijl Sali er zeker niet zolang uit komt. Ja alleen aan de hand een beetje stappen en grazen en dan nog een uurtje onder het zadel.

-------------------------

Samen met Bonfire steun ik een ludieke actie van de Dierenbescherming. Daarvoor kwam er gisteren bij mij op stal nogal wat pers. Ik heb een plag uit de wei van Bonfire aangeboden aan de directeur van de Dierenbescherming en over twee weken wordt diezelfde plag aangeboden aan politica Medy van der Laan. Met deze actie wil de Dierenbescherming het publiek voorlichten dat paarden met regelmaat beweging nodig hebben en vaak genoeg uit hun stal komen. Het liefst niet alleen, omdat het van nature kuddedieren zijn.

Ik vind het een goed initiatief, omdat de Dierenbescherming op een heldere, vriendelijke manier het publiek probeert uit te leggen hoe je met paarden om hoort te gaan. Ikzelf vind het erg belangrijk dat iedereen samenwerkt, de Dierenbescherming en onze bond, de KNHS, waar veel recreatieruiters zijn aangesloten, en wij als paardenhouders.

Wij zeggen altijd: je hebt paardenmensen en mensen met paarden. De laatste jaren is het hard gegaan met de paardensector. Het paard heeft enorm aan populariteit toegenomen. Vooral mensen die niet gewend zijn te leven met paarden, maar zo gecharmeerd zijn van het dier dat zij daar graag hun vrije tijd aan willen spenderen, zijn verantwoordelijk voor een groot deel van de afzetmarkt.

En dat is fantastisch, maar met paarden leven betekent in principe 24 uur per dag zeven dagen per week paraat staan. Soms hoor ik mensen zeggen: "Ik ben dol met mijn paard, ik ga er echt elke dag naartoe om hem uit de stal te halen, alleen vandaag niet, omdat het écht niet kan." Dat is eigenlijk niet mogelijk. Of dat mensen bepalen dat ze hun paard op stal laten staan, omdat de regen met bakken uit de hemel komt. Dat is een misvatting, je kan hem beter een frisse neus laten halen. Maar een paard 24 uur in de wei laten staan, terwijl er niet eens een fatsoenlijke schuilhut in de buurt is waarin voer en water klaarstaat, is weer het andere uiterste.

De boodschap die ik samen met de Dierenbescherming vooral hoop over te brengen, is dat mensen gewoon goed naar hun eigen paard(en) moeten kijken. De geadviseerde vier uur vrij lopen in de wei is ook niet voor elk paard zaligmakend. Je moet voor ieder paard afzonderlijk de juiste balans proberen te vinden. Je hebt nou eenmaal te maken met totaal verschillende paarden. Je hebt sobere, sterke soorten zoals shetlandpony's of Fjorden, terwijl KWPN-gefokte paarden veel gevoeliger zijn. En dan zijn er ook nog eens allemaal doelgroepen, zoals recreatie, de fokkerij, sport of topsport. Per paard en per situatie is het belangrijk om vast te stellen hoeveel beweging er nodig is.

Verder vind ik het nog vermeldenswaard dat ik Maurits Hendriks voor de eerste keer heb ontmoet in zijn functie als technisch directeur van NOC*NSF. Ik ken hem al langer, maar ditmaal sprak hij ons toe tijdens het Trainersplatform, georganiseerd door Rabobank en KNHS. Zijn instelling spreekt mij aan. Hij is een man die niks aan het toeval overlaat. Als voorbeeld haalde hij een hockeyer aan die voortdurend op de lat schoot. Daar ging hij over nadenken, waarop hij uiteindelijk bij een expert uitkwam. Ik herken daar veel in. Niet per se in dat voorbeeld, maar wel dat Sjef en ik ook nooit iets aan het toeval overlaten. Over elk detail wordt bij ons op stal nagedacht. Nu en dan sparren met Maurits zal zeker wat opleveren in de toekomst.

Anky van Grunsven.

Ik was eerst heel pissed dat ze haar hadden gevraagd, maar eigenlijk is het wel een goede zet van ze.

1. Als Anky morgen met een paars hoofdstel rijdt, rijdt heel NL morgen met een paars hoofdstel. Als zij wat zegt nemen mensen het wél aan.

2. Anky wordt nu min of meer gedwongen om telkens te zeggen wat goed is voor een paard, terwijl Sali binnenstaat. Ze komt dus straks op een punt waarop ze óf gaat nadenken en ook Sali buiten gaat zetten óf ze wordt aan de schandpaal genageld omdat ze ondanks deze campagne Sali binnenlaat staan. Op bokt zijn ze al aardig aan het zeuren erover --evil grin---

komen weer los!

Het verhaarcircus begint weer. Safino begon voor het weekend al te verharen, vandaag kwamen daar Arabesk en Vanilla bij. Volare houdt zijn haartjes vooralsnog stevig vast.

Ondertussen vraag ik me af waar de lente blijft de vogels fluiten wel 's ochtends en de paardjes verharen, maar ik loop nog steeds met twee jassen en een overbroek.