Claudi schreef op zondag 15 maart 2009, 8:11:
> Na alle berichten goed te hebben doorgespit en natuurlijk na
> een lange observatie van onze pony, zijn wij ervan overtuigd
> dat hij tegen een
insulineresistentie aanzit, zoniet reeds

> kan een
insulineresistentie door een 'simpel' bloedonderzoek
> aan het licht komen?
>
> Bedankt voor uw antwoord!
Het insulinegehalte moet worden getest. De meeste diereartsenzijn niet bekend met die test en de meeste laboratoria kunnen het niet testen. Als je jouw
DA niet goed instrueert is de kans groot dat er slechts het glucosegehalte wordt gemeten en dat is niet de bedoeling. Vertel je
DA dat je NIET alleen het glucosegehalte wilt weten maar OOK het insulinegehalte. Doe dit voordat hij er is (per telefoon) en vraag hem of hij, als hij er niet mee bekend is, wil vragen aan zijn lab of zij de faciliteiten hebben om het te onderzoeken. Zo niet, wijs hem dan op VetMedLab
http://www.vetmedlab.com/ , die kunnen het namelijk wel. Laat hem bellen met dat lab zodat ze kunnen vertellen hoe het bloed moet worden ingezonden. Als ik het me goed herinner moet het binnen een half uur tot bloedplasma worden gecentrifugeerd en worden bevroren en dan met koeling worden toegezonden. Maar laat het je
DA maar even navragen hoor.
Het bloedonderzoek bij VetMedLab is maar iets van 20 euro dus laat je niet wijsmaken dat het vreselijk duur is (maar je
DA moet wel worden betaald voor de extra fuss natuurlijk).
Als je deze test gaat doen moet je paard eigenlijk een een paar uur niet hebben gegeten. Zeker geen brokjes, maar liefst helemaal niks.
Ik zou nog even wachten met de magnesium tot je
DA is geweest, om een beter beeld te krijgen. Over het toedienen daarna: je kunt het met wat appelazijn mengen, heb je die tip gelezen? De pony van iemand die dat doet vindt het daardoor heerlijk. Liefst zo weinig mogelijk appelazijn, paar drupjes en wat water. Gewoon even uitproberen wat er nodig is om het hem te laten eten. Begin sowieso met weinig chelaat, bouw dat langzaam uit.
Afhankelijk van de reactie van je paard kun je het ook met water mengen en in een injectiespuit zonder naald optrekken zodat je het in de mond kunt doen. Het schijnt bij sommige paarden prima te gaan maar persoonlijk ben ik bang dat het paard je gaat associëren met "bah, niet weer die vieze spuit".
Toevoegen aan geweekte grasbrokjes werkt normaal trouwens ook erg goed. Het is alleen belangrijk dat je niet direct de volledige dosis chelaat aan de brokjes toevoegt maar dat je het langzaam opbouwt zodat je paard aan de smaak went.
Succes, ik hoor graag welke oplossing goed voor jouw paard werkt en wat de uitslag is van het onderzoek.