Janneke martens schreef op dinsdag 17 maart 2009, 0:45:


Ideale maat 1.52, hou haar maar zo. Dan val je ook niet van zo hoog. :-)De lengte zal in verhouding zijn met de hoogte. Ik heb geen verstand van Friezen, maar hoe korter een paard hoe sterker. Als de rug eenmaal is uitgegroeid is er geen reden om aan te nemen dat zo'n paard geen gewicht van 90/100 kilo kan dragen.

Janneke martens schreef:

Janneke, als je nu al twijfelt over de grootte van dit paard moet je het niet doen, want dat gaat je bezighouden.
Mijn paard van 1.47 kocht ik 8 jaar geleden toen ikzelf zo'n 10 kilo lichter was en ik rijd haar tot mijn spijt nu niet meer omdat ik mezelf te zwaar en te groot voor haar vind. Het is het fijnste paard van de wereld maar ik vind haar inmiddels echt te klein en te iel voor mij.
Heb er jaren voor nodig gehad voor ik kon besluiten dat ik haar niet meer wilde rijden en dat was een moeilijk proces want zij is mijn alles.
Spirit, mijn Quarter hengst, is ook erg klein, maar 1.38, die wordt niet veel groter (is ook 4 nu) dus hij zal lespaard voor de kleinere ruiters worden. Erg jammer maar niks aan te doen.

Hoewel ik 1.52 láng niet slecht vind, best mooie maat eigenlijk, als het paard verder stevig gebouwd is en niet zo ieletjes....

Groet, Pien

Anja Seijn schreef op maandag 16 maart 2009, 21:16:


Erik heeft vroeger zelf ook gereden , en toen we hier kwamen wonen was het ook de bedoeling dat we twee rijpaarden zouden gaan krijgen , en ooit samen zouden gaan rijden.
Doordat hij mij heeft zien werken , en ik heel soms gedrag van paarden kan voorzien of kan uitleggen , is zijn nieuwschierigheid een beetje geprikkeld.
Hij ziet nu soms ook dingen , en begint langzamerhand te snappen dat dat een wisselwerking is tussen mens en paard , en niet zomaar iets.
Hij is doodgegooit met het beroemde zinnetje van Chris Irwin , paarden liegen nooit .Hij begint dit eindelijk een beetje door te krijgen.
Ik heb niet stiekum pilletjes in zijn koffie gedaan , hij heeft nu [eindelijk!!] zelf het besluit genomen.
Ik ben erg benieuwd of hij bepaalde patronen los kan gaan laten. Hij pakt bv Namkje nog steeds strak onder de kin aan het touw vast. En hij geeft de paarden nog steeds een pets op de kont als ze hem de kont toedraaien , om te laten zien dat ze daar gekrabbeld willen worden...

Als ze niet willen Anja , dan lukt het ook niet.

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 17 maart 2009, 9:27:



Maar zo'n partner hóéft toch ook niet te rijden?
Jack en ik werken beiden fulltime samen hier met de paarden. Jack heeft echter niet het gevoel dat rijden iets toevoegt aan zijn leven met de paarden. Hij zegt altijd: 'ik ben van onder de paarden (bekappen, masseren, verzorgen, catering, opzadelen etc) en Pien is van op de paarden.

Gaat al jaren lekker deze combi en taakverdeling. (Laat Erik dit maar niet lezen Esther)

Groet, Pien

verasita schreef op dinsdag 17 maart 2009, 0:02:


Hoi Trudy,

Wat bij Froukje hielp in de tijd dat ze zere voeten had, was haar drie maal daags een kwartier in het water zetten. Frouk had met droog weer telkens veel meer last dan als de grond goed nat en blubberig was.
Wij hebben toen een niet te diep bad voor haar gemaakt en pompten daar slootwater in. Daar liet ik haar dan drie maal daags een kwartier in staan.
Verder heb ik haar twee maal behandeld met clean-trax. Behalve dat dat schimmels aanpakt, werkt dat ook ontstekingsremmend volgens het verhaal. Nu weet ik niet of het door de clean-trax kwam of doordat ze daar wel drie kwartier in moest staan, maar na de eerste behandeling liep ze vrijwel rad weg, terwijl ze daarvoor op drie benen strompelde.

Misschien kan je bij Vera ook eens zien of ze wat beter loopt als je haar voeten een kwartiertje in een paar emmers water hebt gehad? Het is natuurlijk geen oplossing voor de bevangenheid, maar kan de pijn misschien wat verzachten.

Els.

Janneke martens schreef op maandag 16 maart 2009, 23:58:


Hallo Janneke,

Hier op de site staat een heel verhaal over het ''natuurlijk inrijden '', van Frans en Ilona , en een van hun paardjes.
Ik denk dat je daar veel aan kan hebben.
Het geeft je een idee over hoe het ook kan.

Ik ben ook bezig met twee jonge paarden , maar ben er nog lang niet.

Gr Esther

Spirithorses schreef op dinsdag 17 maart 2009, 9:35:


Hij leest bijna nooit op PN
Maar ik vind het wel een prettig idee dat hij iets meer inzicht krijgt in de ''andere ''manier van omgaan met paarden.
Van mij neemt hij dat niet aan , ik blijf een watje wat dat betreft!

Ik weet het , en van mij hoeft hij ook niet te rijden , maar een beetje hulp met de opvoeding zou ik erg op prijs stellen , in plaats van het gezeur om hoeveel geld het allemaal wel niet kost als er iemand mij les komt geven....
En of ik het nou nog niet allemaal weet....pfffff , nee helaas!
Het probleem is nou juist dat het rijden op zich het enige is wat hij wil gaan doen.
Dat kunnen wij ons gewoon bijna niet meer voorstellen....

Gr Esther

Bij mij valt nu alles op zijn plaats!
Ik ben eigenlijk blij, opgelucht en snap Zalitha weer.
Peter degene van wie ik les heb met Alexia kwam kijken naar Zalitha.
Heb verteld over de blessure hij vroeg mij of we zeker wisten dat het niet van boven kwam.
Doordat hij elke week een osteopaat bij hem op stal heeft (centrale plek voor de patienten) heeft hij daar iets zicht op en wilde naar Zalitha komen kijken.
Ze was erg gevoelig op beplaalde plekken zoals haar boeg/schouder tussen voor benen achter bij de knieeen.
Nu val eindelijk bij mij het kwartje.
De kreupelheid die af en toe amper te zien was, maar wel weer stijfheid, bij de DA ook linksom niet goed liep op de harde volte.
Zalitha die de afgelopen tijd narrig is met poetsen, titel van deze topic.
Het extreme gedrag onder het zadel.
Oke ze liep stokkreupel rechtsvoor 1 Jan, maar na een week rust zag ik geen kreupel paard meer maar vanaf die tijd een paard waarvan je dacht ik weet het niet, het lijkt stijf.
Marinus kon er gisteravond niet bij zijn, dus ga het verhaal vandaag overbrengen, we moeten eerst eerdaags terug naar de DA.
Dus even stap voor stap hierdoor heen, en wat vind Marinus hiervan....
Wordt vervolgt....
Anita

Janneke martens schreef op maandag 16 maart 2009, 23:52:


Als hij verder normaal gebouwd is , en vooral een niet te lange rug heeft , maakt het niet uit wat de schofthoogte is.
Hoe lang ben je zelf?
Ik ben 190cm , en mijn friesjes zijn 160 [trekpaardtype met kort voorbeen 730 kilo ], 161 [ barok type , mooi sterk met niet teveel ruglengte 640 kilo] en 163 [ modern type , lang voorbeen en wat ielig gebouwt 500 kilo en bijna 3 jaar ].
Na 4 jaar zullen ze in de hoogte misschien nog 1 of 2 centimeter groeien , maar ze groeien vooral nog in de breedte , bredere borst , ribben die breder gaan staan , meer ruimte in de achterhand , althans dat is wat ik hier zie.

Gr Esther

Inge Teblick schreef op zaterdag 14 maart 2009, 12:44:


mooi, waar en grappig

van lennep schreef op dinsdag 17 maart 2009, 9:43:


Het is een beetje een blabla verhaal zonder structuur, maar goed. Hier staat het: http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=234

Anja Seijn schreef op maandag 16 maart 2009, 23:40: