Sinds een paar weken staat vera in haar paddock,dag en nacht.
Ik vind t zo wonderlijk om te zien dat ze zich helemaal niet meer druk maakt ,als de rest van de paarden overdag wat uurtjes op t land gaan.
Zij mag nu helemaal niet meer op t gras en ben blij dat ze niet wanhopig heen en weer loopt om mee te gaan.
T is best een pittige tante maar sinds t noodzakelijk is voor haar herstel is dat helemaal niet aan de orde.
Ik heb tussen haar en haar vriendin(een fjordenmerrie)een stevig,maar laag hek gemaakt,zodat ze op een paar uurtjes na wel mooi sociaal contact met haar heeft.
Dat is een merrie ,die bij haar vorige stal altyd apart stond ivm agressieve uitvallen naar andere paarden,maar sinds ze hier is ,is ze totaal,tot verbazing van de eigenarresse ,veranderd.
En vera.s beste maatje.
Ze kan niet bij vera in de paddock omdat ze overal aan luchtzuigt en t is wel een sloopster.
Heb net een schutting staan en die zal dan niet lang meer overeind staan.hahahahaha
groeten trudy

Böske schreef op donderdag 19 maart 2009, 10:52:


Is't waar? Allé, das goe om te weten. Het werkt ook echt wel goe.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 19 maart 2009, 11:37:


Bo is een plezante circusattractie waar ge u eige krom mee lacht

Moniek schreef op donderdag 19 maart 2009, 12:09:


ik las dat bietenpulp nogal een dikmakertje was,dus zou ik t niet geven aan een insulineresistent paard.
of snap ik t nou niet.?