AMA schreef op maandag 30 maart 2009, 12:30:


Doet ie het vanzelf... grappig!

Elfi Verbrugge schreef op zondag 29 maart 2009, 20:11:


Ik ben er zo eentje... grapje enkel goed voor insiders, sorry.

Maar ja, ik meen dat je azijn hebt die zich natuurlijk vormt.

Anne Marie

veb schreef op maandag 30 maart 2009, 8:09:


Neen, zoals Ilona al in vorige posts vertelde: in een injectiespuit (zonder naald) optrekken en dan met goeie druk erin spuiten.
Dat is dan wel als je gaatjes hebt natuurlijk.

van lennep schreef op zondag 11 januari 2009, 11:51:


Hallo Esther,

Heb eerst dit hele onderwerp goed doorgelezen met het bekijken van de foto's erbij.

Wat mij het meest opvalt aan de foto's is dat je achter bij de hoefballen telkens veel van de straal weghaalt.

Ik laat de straal totaal met rust.
De straal wil n.l. bij jouw paard breedt worden en meedragen bij de hoefballen en de steunsels.

Door dat telkens weg te snijden komen misschien de steunsels sneller terug om de taak over te nemen.
Laat de straal gewoon breedt worden bij de hiel.
Kijk niet te veel naar voorbeeld fotomateriaal want ieder paard heeft andere voeten!

Probeer eens de straal zijn gang te laten gaan,wel hielen laag houden en totaan de zool raspen .
De straalgroeve open houden en alleen van de straal weghalen dat los is,flapjes en oud bruin materiaal.

Misschien is dit voor jou jouw wondertje.
Hopelijk durf het paard dan met een gerust hart op de hiel te landen en niet op de toon.
Neem er de tijd voor.

Mijn 6 knolletjes hebben stralen waar je U tegen zegt.
Zelfs mijn welsch pony die hele hoge hielen had en waarvan een aantal jaren geleden de stralen helemaal waren verdwenen.

Foto's staan in fotoalbum hier.
Kun je ze niet vinden want ze staan bij 2006 geloof ik ,dan laat ik even weten welke data's.

Leeftijd maakt niet veel uit want mijn pony was 18 jaar toen ik met natuurlijk bekappen begon zo'n beetje .
Alleen als er ruimte is het bijhouden.
Ook ik heb de wintermaanden bijna geen werk gehad maar merk nu tijdens de verharing dat ook de hoeven weer groeispurt krijgen.

Heel veel succes ermee en houdt altijd hoop en de moed niet laten zakken!!!!

Conny

AMA schreef op maandag 30 maart 2009, 12:44:


Heel veel sterkte Monique...... Hopelijk maakt Indy veel vriendjes achter de regenboog !!
Katrien

stumperd schreef op maandag 30 maart 2009, 12:54:


Hoi Esther,

Tik bij google eens straalkussens of straalkussen in.
Juist de straalkussen zorgt ervoor dat het paard goed op zijn hielen kan lopen.
Dus zorg ervoor dat je niet probeert de straalgroeve open te leggen door van de straal wat af te snijden.
Juist niet doen,wel de steunsels bijhouden zodat ze niet te veel overlappen over de zool.

Groetjes Conny

KNIP

Hoop dat dit netjes gegaan is.
Sterkte meis.... dit zal hartverscheurend voor je zijn!

Liefs, Wil.

AMA schreef op maandag 30 maart 2009, 12:27:


Graag gedaan.... ik blijf allemaal zon naar boven sturen! Je zult het zien!
Krijgen wij dan wat regen van jullie? Gisteren paar spettertjes... maar niet eens nat... Kom op mensen, dat moet veel beter!

Kynshiri schreef op zaterdag 28 maart 2009, 12:59:


En dan nog tussendoor regelmatig lichtrijden op het verkeerde been!
Heeft niets anders te doen denk.
Hoop niet dat veel mensen dit als voorbeeldfiguur zien!

Het moest er eens van komen...
Maia, paard van Blijde, en Queenie, mijn trots, staan ongeveer 5 jaar samen op de wei. Pas een twee tal jaar terug kwam beereke de shetlander er bij.
Queenie en Maia zijn dikke vriendinnen, maar ook Queenie en Beereke zijn onafscheidelijk. Tussen Maia en Beereke botert het dan weer niet zo goed. Queenie is dé grote madamme in de mini kudde van drie en zet alles naar haar hand.

Maar... Blijde moet om bij Maia te komen telkens 50km enkele rit afleggen. De clou is bovendien dat Blijde een hectare weiland heeft bij haar ouders. Het zat er dus aan te komen (al hoopte ik van niet ) ... Maia verhuist naar de ouders van Blijde (Blijde woont in datzelfde dorp).

De paarden zijn slechts 1 keer gescheiden en dat was toen ik met Queenie en Jolien met Beereke een demo gaf te St Niklaas, clickertraining, in september 2008.

Toen gingen Beer en Queenie samen de trailer op naar st niklaas en bleef maia achter. Het eerste uur was Maia erg onrustig maar viel toen beetje bij beetje stil.
Queenie en Beer gedroegen zich voortreffelijk op de wei in st niklaas. Geen van beide liep maia te zoeken of roepen; ze wisten duidelijk dat ze niet in de buurt te vinden zou zijn.

Nu is de zaak anders. Maia vertrekt en Beer en Queenie blijven achter. Het verleden heeft ons geleerd dat als Maia meer dan, laat ons zeggen, 50 m van Queenie is, Queenie onzettend onrustig wordt (net als Maia trouwens). Het verleden heeft ons ook geleerd dat als we Queenie en Beer op de wei achterlaten en Maia van de wei halen, Queenie gevaarlijk onrustig wordt; Ze gaat dan vreselijk hard rennen, uitglijden en dreigt door de draad te gaan. het is dan blinde paniek, kijkt dan nergens meer naar.

Volgende week is het zo ver.

We hebben een binnenpiste waar ik Queenie en Beereke zou kunnen laten rondrennen maar daar staat een tractor in, enkele balen stro, en enkel een metalen buis ter hoogte van 1m50 diameter 5 cm , 3m lang die het idee moet wekken dat deze de paarden tegen kunnen houden...

Uiteraard hebben we wel al een beetje voorbereidend werk gedaan maar nu het moment er zo plots is, zit de schrik er dik in. Geen twijfel mogelijk dat Queenie niet zou panikeren; dat staat wel vast.

Haar begeleiden met een leidtouw zodat ze rond me blijft is ook geen goed idee: ze gaat net zo hard rennen, maar op een kleinere oppervlakte dus valpartijen, en bovendien gaat ze dan ook flink bokken en steigeren en daar wil ik dan ook weer niet rond hangen.

Haar aandacht bij me houden en haar daarvoor steeds opnieuw belonen heeft geen zin. Ik mag nog de paus van rome zijn, op dat moment is er maar een beloning dat werkt voor Queenie: rust naast Maia
Ik kan op dat moment geen surrogaat voor maia betekenen, anders was mijn probleem snel opgelost.

Waar ik dan wel weer heb zitten aan denken is om met Queneie en Beer te gaan wandelen zo ver we kunnen en zo ver dat ze maia niet meer horen en ruiken. Om dan terug te komen en Maia weg te zijn. Risico dat Queenie niet meer de wei af wil als ik Beer eens wil achterlaten én Maia die nog voor de op de trailer moet, zowat gans het dorp bijeen heeft geroepen en te veel in paniek is om rustig mee te reizen. Bovendien wil ik dat Queenie en Beer het afscheid van Maia wel "meemaken"; ik geloof namelijk dat het beter is dat ze zien dat maia weg is, in tegenstelling tot het vermoeden. Ook geen goed plan dus.

Ik weet dat als Queenie rustig is, Beer dat ook is (die is werkelijk de spiegel van Queenies gemoedtoestand) én Maia ook (redelijk spiegend toch - en dat met de modder tussen de zomerharen

Dus lijkt me het beste plan om Queenie rustig te houden.

Trainen heeft geen zin (meer)
In de wei laten en laten rennen in de hoop dat ze niet door de draad gaat ook al niet (langs een zijde prikkeldraad oa)
In de piste laten uitrazen en de poort naar de wei openzetten (misschien wel als ik vraag aan de eigenaar van de piste om de tractor(s) voor een keer buiten te zetten)

Een laatste mogelijkheid: ik kan ze een tube Calmitan pasta toedienen
http://www.bakkersqualityproducts.nl/shop.html?id=127&actie=1&groep=Paard%20en%20pony
Al is dat mijn allerlaatse redmiddel wel te verstaan
Volgens de dierenarts is deze slechts licht sederend, misschien wel genoeg om de paniek te vermijden.

Ik heb ook nog homeopathische druppels van Puur
http://www.paardendrogist.be/index.asp?strPageType=productpagina&intHoofdgroepID=0&intSubgroepID=0&intProductID=34069

Ziet iemand een oplossing die ik over het hoofd ziet, of heeft iemand ervaringen met bovenstaande producten?

Verslag volgt...

O ja, en ik ga zowel Maia, maar ook Blijde, verschrikkelijk missen ...

Monique Meijer schreef op zaterdag 28 maart 2009, 17:28:


He Monigue,

Kan dit bijna niet lezen,doet gewoon pijn....ik voel je verdriet heel duidelijk en kan alleen maar zeggen ...STERKTE en weet dat ze altijd bij je zal zijn!!.
Jullie blijven voor altijd bij elkaar.

Liefs Conny

Eva Saegerman schreef op maandag 30 maart 2009, 14:33:


Dit ideetje schiet mij te binnen:
Jullie gaan met alle drie de paarden op pad. Jullie gaan allemaal mee naar het nieuwe adres van Maia. Daar aangekomen blijven de drie paarden even bij elkaar op de neiuwe wei (hoe lang weet ik niet? ) en dan gaan Queenie en Beereke weer terug naar. Maia gaat niet mee terug natuurlijk. Zomaar een idee.. Alice

stumperd schreef op maandag 30 maart 2009, 14:40:


Ik moest gewoon even een goed gevoel krijgen want kon niets meer door het overlijden van Indy.
Er zijn de laatste tijd weer zoveel lievelingen heengegaan dat ik er niet goed tegenkon.
Ik ben in het foto album gaan struinen en kwam mooie foto's van Indy en haar vrouwtje tegen.
Het was goed om dit te bekijken voor mij en om Indy weer even terug te halen.
Wat een prachtveulen was ze eigenlijk en ze was zowieso een mooi rond paard.
Hoe oud is ze eigenlijk geworden?.
Monique,het moeilijke is ook dat Je alleen Indy had,daarmee bedoel ik dat je totaal uit je doen bent en heel veel tijd hebt om aan haar te denken.
Toen mijn lieverd op bijna 30 jarige leeftijd overleed,ook thuis had ik het geluk nog andere knolletjes te kunnen knuffelen en die troostten mij ook.
Ze hadden hetzelfde verdriet.
Moeilijk was aan de andere kant dat ik weer moest voeren en door moest gaan met het verzorgen van de rest en telkens keek of ik Ferry toch ergens zag en het misschien toch niet echt was...het is altijd ongelofelijk moeilijk.

We kunnen trots zijn dat we alles hebben gedaan om goed voor ze te zorgen,anderen doen hun dier voor minder al weg,noem maar op!.

Wat prachtig dat je de routes hebt gefietst die je met Indy ook hebt afgelegd.
Neem van mij aan....ze was op dat moment ook bij je!!,je was niet alleen!

Conny

AMA schreef op maandag 30 maart 2009, 12:41:

) Thnx, ben er ook heel trots op dat ik het heb doorgezet.
Mijn paarden zien er beter uit dan ooit te voren.

Hallo.
Ik ben nieuw hier en val maar meteen met de deur in huis met mijn vraag.
Sinds een paar dagen hebben we een draversmerrie van 17 jaar.
De vorige eigenaar had tig dekens voor haar en voor iedere situatie. Het paard stond snachts op stal en overdag buiten, beide met dekens.

Onze paarden hebben nooit dekens op en eigenlijk wil ik er bij haar ook zo snel mogelijk vanaf. Nu is het hier minder koud dan daar waar ik haar heb gehaald (noord zweden), maar wel nog wat kouder dan in nl.
(Snachts rond de 4 gr en overdag morgen 6 en later deze week oplopend)
Geen regen (vandaag een paar druppeltjes en bewolkt, wel frisse wind).

Overdag heb ik haar al zonder deken lopen. Ik merk niet aan haar dat ze het koud heeft, maar wel dat ze lekker rolt ed.

Afgelopen nacht heb ik hem nog maar opgelegd, omdat het vroor. De komende dagen vriest het niet meer snachts, maar er staat momenteel een frisse wind.
Kan ik de deken ook snachts aflaten?

Omdat we pas zijn verhuisd is de schuilstal nog niet klaar en hebben we tijdelijke boxen in de schuur ivm onderdakmogelijkheden bij zeer slechte weersomstandigheden (flinke sneeuwval ed... onze oude haf had daar toch moeite mee en de merrie ligt graag droog)
Daar kan ik de nieuwe merrie snachts nog niet inzetten, want dan moet ik de andere merrie ook binnen zetten om onrust te voorkomen en die twee zijn er nog niet uit wie de leider is. Gezien er slechts een balk tussen de twee boxen zit, ben ik bang voor ongelukken
(voorheen stond hier mijn oude haflinger met slecht weer en die was dik bevriend met de merrie... hij is helaas overleden)

Kortom... ze staan momenteel dag en nacht buiten
Wat zal ik doen? Deken helemaal aflaten of snachts nog opleggen?
Ze is niet geschoren, maar heeft natuurlijk geen hele dikke wintervacht
(nou ja...ze zijn allemaal al aan het ruien)

Nog een vraagje (ben nu toch bezig.) We hadden tot voor kort alleen koudbloeds (twee minishetten, noordzweedse koudbloeddraver en haf) en die kregen geen krachtvoer... nou ja, savonds een klein schepje omdat de haf medicijnen moest hebben.
Wat kan ik met de merrie het beste doen? Wel of geen krachtvoer?
Hooi krijgt ze uiteraard wel. (ik voer 3 tot 4 keer per dag en ze staan op de wei.. maar daar staat nu niet zo veel... het is de winterwei. over twee weken gaan ze de grote wei op)