Els Kleverlaan schreef op donderdag 2 april 2009, 9:00:


Is het niet zo dat een handelaar tegenwoordig garantie MOET geven op zijn verkochte goederen ?

Zoe Veurman schreef op woensdag 1 april 2009, 17:02:


Als er geld te besteden is zou ik kiezen voor een trailer van een handelaar , of van een particulier , maar dan niet veel ouder dan een jaar of 2 , want daarna begint de ellende soms al.
Impex is bv. een hele grote , en die geeft ook garantie op tweedehands trailers.
Tweepaardstrailer met een paard valt echt niet zomaar om.
Als het paard aan de wegkant [ links ] zet in de trailer , en niet aan de bermkant , kan er niets gebeuren , tenzij de bestuurder het wel heeeeeeel erg bont maakt.
Ik heb een tweepaards , en vervoer af en toe maar een paard.
Het paard heeft lekker veel hoofdruimte , en kan rusten tegen wand en middenschot zonder al teveel te moeten verstappen.

We hebben veel tweedehands trailers gezien , en ook bij ons mocht het niet veel geld kosten.
Maar we zagen zoveel ellende , vooral de bodem achterin , en van de overgang van de bodem naar de zijwanden , gewoon helemaal weggerot.
Ik stak zo mijn vinger door de platen heen , en dan nog hield de verkoper zich aan het praatje dat hij zo zijn eigen paarden er in zou vervoeren ...

Uiteindelijk hebben we toch de beslissing genomen , juist omdat we te weinig verstand van trailers hadden ,[ bodem is zelf nog wel te controleren , maar hoe zit het met remmen? koppeling? etc?] een nieuwe te kopen.
De goedkoopste uitvoering van de jubileumaanbieding van Bockmann.Die zag er in onze ogen degelijk uit. Dikke materialen gebruikt in vergelijking bv met Hotra.[wat een hele mooie trailer is , die ik zeker had gekocht als ik geen twee paarden van 700 kilo zou moeten vervoeren...]
Waar we hem gekocht hebben kan hij ook voor reparatie heen , en voor de jaarlijkse , niet verplichte , keuring.

We zijn erg blij met onze trailer!
Ik hoop dat je wat hebt aan dit verhaal...

Gr Esther

En langzamerhand groeit bij mij het schuldgevoel dat ik Maia weg haal bij haar vriendinnetje. Toch vind ik dat ik het moet doen. Als ik wil werken aan een sterkere band met Maia moet ik vaker bij haar kunnen zijn. Steeds 2x50km rijden is echt wel een hele opgave. Daarnaast is er uiteraard ook het financiële plaatje. Mijn ouders hebben een grote wei dus dat kost me niets. Het ziet er ook naar uit dat we nog van iemand anders een wei kunnen gebruiken. En het zal me ook een heel pak diesel besparen. We hebben het er al over gehad om ze steeds beide te verhuizen. 2 maand bij ons en 2 maand bij Eva bijvoorbeeld (zodat we nog steeds samen kunnen gaan wandelen) maar dat is voor Eva uiteraard wel een hele opgave. Die zit naar het schijnt ook nog met nen kleinen

Maar om jullie gerust te stellen. Maia komt niet alleen te staan. Ik ken iemand die ook nogal paardnatuurlijk georiënteerd is en haar paardje komt bij Maia staan (een welgekomen oplossing ook voor haar). Ze zullen 24/24 buiten staan! Ik kijk er alvast naar uit dagelijks bij Maia te kunnen gaan!

De tijd zal uitwijzen wat het geeft!

In de straat waar Maia terect zou komen staan 2 grote weien met een groot aantal paarden op. Op elke wei gemakkelijk 10-15 paarden. De paarden zouden van een paardenhandelaar (en fokker?) zijn. Het gaat eigenlijk over een afgemaaid maisveld dat in de winter afgezet staat voor de paarden. Er is geen sprietje gras te vinden. De paarden krijgen stro te eten (geen hooi?). Ben onlangs gestopt omdat ik een vriendin van mij me er attent op maakte. In de wei staat een graatmagere merrie met een halster aan en daaraan een koord (gemakkelijk 2.5m lang). Zo loopt het beestje in de wei. Gisteren stond ze aan de draad en heb ik het koord weg gehaald. Het was echt vreemd. Ze bleef heel rustig staan want het duurde wel even voor ik het koord los kreeg, was vreemd vast gemaakt en stond helemaal hard van de modder. Vanaf dat het touw los was draaide ze zich om en was ze weg... Heb meteen ook de hoefjes van de andere paardjes kunnen bekijken en ook die zien er niet erg netjes uit. Dus wat ik me nu afvraag. Is het verstandig om de dierenbescherming te bellen? Of komt het beestje dan in nog miserabelere situaties terecht. Het allerliefste zou ik het beestje gaan halen maar dat lijkt me niet zo realistisch...

Blijde schreef op donderdag 2 april 2009, 11:15:


Je schuldig voelen is wel het allerlaatste wat jij moet doen! Geniet er straks van dat je eigen paard zo dichtbij je kan zijn! Natuurlijk, het is even 'slikken'.. maar je schuldig voelen. Echt niet doen!

Wil schreef op donderdag 2 april 2009, 0:04:


Ja,de wintertijd is dan blijkbaar voor de natuurlijke bekapper met verharde stukken voor het paard om te lopen de rusttijd.!!
Zodra de paarden het land in gaan worden de hoeven weer volgezogen met vocht uit de weides en slijt alles minderhard terwijl het daarintegen harder groeit.
In een natuurlijk landschap maken ze paadjes waar ze over lopen en waarschijnlijk zorgen de paadjes ervoor dat de hoeven in balans blijven.
Ook kunnen ze als ze tempo moeten maken voor achtervolgers met een gerust hart de paadjes nemen omdat ze de structuur daarvan kennen en blindelings scheuren zonder halsbrekende toeren uit te halen.
De stralen en straalkussens zorgen voor grib en gevoel zodat ze niet uitglijden.
Ik heb geen weide maar van de winter hadden ze paadjes gemaakt in de bevroren bak(zie fotoalbum) en die waren mooi uitgesleten zodat ze zelf ervoor zorgden niet hun benen te breken bij rennen over de harde heuveltjes.
Ik ben nog steeds bij dat mijn hoefsmid destijds niet meer kwam.
Daardoor hebben mijn paardjes nu hele gezonde hoeven .
Zodra de hoeven de natuurlijke laagte in de hielen hebben is mij opgevallen dat de manier van lopen ervoor zorgt dat de slijtage op de juiste manier gebeurd.
7 jaar natuurlijk bekappen erop zitten!!!
En mijn dierenarts is er zeer van onder de indruk.

Groetjes conny

Groetjes Conny

muriel schreef op woensdag 1 april 2009, 21:54:


Ja,deze ziekte bedoel ik Anja waar ik over schrijf bij de fotoserie!!!!.
Heel belangrijk!!!!.
Veel shetten overlijden in voorjaar vroege zomer omdat eigenaren ze willen laten afslanken omdat ze ze ineens te dik vinden.
Ook drachtige shetjes moeten presies optijd voer krijgen ,te laat dan kan de ziekte optreden.
Je herkent het vaak als het al te laat is.
De mest heel goed in de gaten houden.

Heeft een shet kleine harde keuteltjes dan moet hij eerder voer krijgen!!!
Heeft hij een diaree staart ,dan oppassen,koliek door zand of ook te weinig voer.
Neus over de grond laten slepen bij lopen en lusteloos ..ALARM ,opletten.
Komt het dier echt tegen je aanduwen dat je denkt,nu even niet en blijft deze ermee doorgaan kan het een teken zijn dat hij meer of eerder voer moet hebben,ze zijn dan erg aanhalig want weten dondersgoed waar het voer vandaan moet komen.

Groetjes Conny

Anja Seijn schreef op woensdag 1 april 2009, 23:19:


Hoi Anja,

Let op dat een shet gewoon grasplukjes eet met zand en al,dus een weide waar bijna niets te eten valt vult hij/zij gewoon de buik met zand!!!!!.
Als je voert in een zandbag zal een shet ook gewoon de laatste plukjes hooi opeten met het zand eraan vast.
Ik voer alleen op het verharde stuk om dit te voorkomen!
Lijnzaad koken en als wormenkuur geven regelmatig zorgt er ook voor dat het nodige zand verdwijnt.
Je vindt dan de andere dag mest waar als je ze openbreekt gewoon zand in zit op hoopje.
Ieder paard krijgt zand binnen maar wordt het teveel en zakt het in het onderste gedeelte van de darmen dan kan de ontlasting er niet meer door en worden de keuteltjes als maar kleiner of het wordt waterige diaree!!.
Ook kunnen ze moeite hebben met plassen door al dat zand in de buik.
Laat de dierenart dit goed controleren!!.
Hoop eerder dat er veulentje komt natuurlijk!!!
Succes,
Conny

Blijde schreef op donderdag 2 april 2009, 11:28:


Je weet niet van wie ze zijn?
Lijkt me wel een geval voor de db, ze krijgen namelijk niet gevoerd!
Zorg dat je anoniem blijft, want het worden waarschijnlijk je buren..
Laat ze het zelf uitzoeken met de inspecteur..

groetjes en succes

Hallo

kan een paard door niet gelukkig zijn steeds meer gewicht verliezen ondanks dat ze goed eten?