Probleem. Werd gebeld door kennissen van ons.
Hebben drie IJslanders. 1 heel oude merrie, met pensioen.
1 eveneens oudere ruin die goed bereden wordt, en sinds vorig voorjaar een 16-jarige merrie.
In het begin was uitrijden met de merrie kennelijk geen probleem, alhoewel ze weleens wilde staken. En staken was: gewoon ineens stilstaan en dan met geen mogelijkheid verder willen. Ander paard erbij, voorop... of alleen: maakt niets uit.
Het schijnt dat er weleens geschreeuwd werd vroeger om het dier toch vooruit te krijgen. Later ook weleens gemept.
Merrie is niet onder de indruk van meppen. Lijkt eerder alsof ze er dwars tegenin gaat en dan helemaal niets meer doet.
Ruiter is een vrij lange man, gewicht rond de 75 kilo.
Sinds vorig jaar verslechterde de situatie. De merrie was soms helemaal niet meer van hun terrein af te krijgen en ging staken op de meest vreemde plaatsen.
Oplossing: stukje eten voor haar neus en paardje gaat wél weer voorwaarts.
Omdat de eigenaar het paard toch naar huis wilde hebben terwijl er een andere ruiter opzat, heeft die de teugels genomen en het dier mee naar huis genomen.
Gevolg: een toch al overbelaste en nu een frozen shoulder van de eigenaar.
Intussen is de situatie/verstandhouding tussen eigenaar en merrie dermate verslechtert dat wederzijds de lol geheel verdwenen is.
Dat was het verhaal.
Vanmiddag zijn wij wezen kijken bij deze merrie. Omdat bij regelrecht staken meestal pijn ergens de oorzaak is heb ik zoveel mogelijk nagekeken of er ergens gevoelige plekken waren. Rug: niets kunnen ontdekken.
Ik realiseer me dat ze een aantal weken niet gereden is en eventuele pijnlijke plekken nu genezen zouden kunnen zijn.....
Ze staat en loopt aardig recht. Lijkt, van achteren gezien, ook recht.
Leek ook geen gevoelige voeten te hebben, maar: wel achterstallig voetonderhoud (nou zijn wij natuurlijk wél zeikerds geworden) en een vrij lange toon. Benen: geen vocht, geen gevoelige plekken, stand: nagenoeg normaal.
Algemene indruk: merrie ziet er goed doorvoed en aardig bespierd uit, wel stijf van wekenlang niets doen. Niet soepel, moeite met buigen. Balans: wel goed.
Tanden/kiezen: onlangs nagekeken en geraspt. Voelde ook geen problemen daar.
Halster aan: leadrope eraan. Voorwaarts gevraagd. Geen enkele reactie.
Links uit balans geduwd... wederom voorwaarts gevraagd, geen reactie.
Recht uit balans geduwd... voorwaarts gevraagd: geen reactie.
Opvallend: paard viel gewoon zowat in slaap. Geen enkele spanning, niets bewoog, op de ogen na... die gingen lekker dicht. Ogen waren ook niet levendig, eerder doffig.
Mijn idee; zich totaal afsluiten van alles wat er op dat moment gebeurd.
Overspronggedrag?
Ik heb de merrie omgedraaid. Volgens zeggen is zij een alpha en dominant.
Op mijn verzoek: terug.... ging ze onmiddellijk 1 pas achteruit.
Zonder gebruik van echt veel druk. Paar passen geprobeerd, totdat ze ook dat weigerde.
Druk op de achterhand, d.m.v. zwaaiende leadrope... commando: GA!...
nada, noppes. Stond alweer te tukken. Leek zo..... Weer volkomen afgesloten, vooral geen contact met mij willen maken, geen interesse in wat er gevraagd werd.
Poeh..... hier heb ik geen ervaring mee.... !
Met de eigenaar gesproken... en dit was dus precies wat ze altijd deed.
Staken, en helemaal geen poot meer willen verzetten. Met een beloning voor haar neus deed ze volgens hun het dus wél.
OK. Beloning gepakt... stukje voor haar neus. Ze werd er wél wakker van.
Wist precies dat er ergens wat te eten viel. OK.... spieren spanden.... en ze neigde naar voorwaarts. Meteen de hemel in gemooid.
Belonen, kriebelen. (allemachtig!!)
Weer naar voren gevraagd, oortjes kwamen naar voren, uit de slaapstand en 1 pas voorwaarts werd gezet. Halthouden, en meteen weer belonen.
Mooi! En verdraaid.... bij de volgende vraag om mee te lopen stapte ze mee.
Terrein af, stukje asfalt. Het leek allemaal goed te functioneren, ik zag geen probleem. Halthouden... stapte ze gewoon nog drie passen door.
OK. Even op getraind... weer staken! Midden op straat. Niet meer voor- en niet meer achterwaarts. De beloningsstap herhaald.
En daar gingen we weer.
Terug naar huis... daarbij stapte ze, zoals ik al verwacht had, fris en vlot door.
Halthouden: meteen! Meelopen, geen probleem... maar: op de terugweg.
Volgens de eigenaar is dit een groot probleem. Als hij zo een paar keer trainde, kon hij de dagen daarna gewoon van het erf afrijden. Geen staken.
Liet hij haar dan een paar dagen staan.... kon hij weer van voren af aan beginnen.
Vreemd..... ze leek best een intelligent dier, geen type wat meteen vergeet wat ze geleerd heeft. Eerder een dier wat slimmer is als de eigenaar.
Zadel op de rug gelegd. Ook nagekeken. Leek allemaal goed te passen, 'n bit gebruiken ze niet... dus dat kan ook geen probleem zijn. Geen enkele spanning in het dier toen het zadel eraan kwam.... ook geen spanningen te bemerken met de eigenaar in de buurt, eerder interesse in wat hij allemaal aan het doen was.
Ik werd nog steeds nagenoeg genegeerd, ik zou dus wél zeggen: geen allemansvriendje. Op de een of andere manier moet je haar aandacht 'verdienen'.
Bekappersspullen gepakt..... en alle vier de voeten goed gekapt, goed rondgevijld.
Vreselijk braaf dier om te bekappen, ging vlotjes. Er liepen drie hondjes onderdoor om de stukjes hoefwand op te vreten, ook daar deed ze helemaal niets mee.
Goede brede voeten, stralen waren wat week maar dat kan komen omdat het een paar dagen geregend had en de weilanden nat waren.
Eigenlijk geen probleemvoeten. Beloond met vele mooitjes..... en weer de leadrope eraan want ik wilde zien hoe ze nu over het asfalt liep.
Kennelijk had ik nu wél haar aandacht verdiend want ze was klaarwakker en zocht ineens contact.
OK. Eens zien wat er nu zou gebeuren. Kriebeltje... braaf paardje....
en wat kordater de leadrope gepakt en haar meegenomen.
Geen probleem. Ze liep veel beter over het asfalt, omdat ze nu natuurlijk veel beter kon afwikkelen. Stenige ondergrond: geen probleem. Voor alle zekerheid had ik ongeveer 1 mm. hiel laten staan... je weet maar nooit. En staken omdat het gevoelig was moest ik nu even niet hebben...
Niets aan de hand met het hele dier niet. Tölte zelfs naast mij... werd vrolijk en deed alles wat ik vroeg. OK. Weer terug naar huis.
De eigenaar beweert dat als hij nu morgen met haar weggaat.... er geen problemen zullen zijn omdat ik dit vandaag gedaan heb.
Laat hij haar nu 2 of 3 dagen staan... kan hij weer overnieuw beginnen met haar van het erf af te krijgen...
En dáár stopt mijn logische verstand.
Mogelijkheid: er is in het verleden iets gebeurd... waarbij ze met staken iets gewonnen heeft..... en de beloning was: niet verder gaan maar naar huis.
Paard is op deze manier weleens beloond en aldus zo getraind dat staken zinvol is?
Ofwel: paard is dermate slim dat ze gewoon wel weet dat zij het wint en niet de eigenaar? Boos als ze een paar dagen niet vsn het erf afgegaan is/geen aandacht heeft gekregen?
Mijn persoonlijke mening: een heel intelligent dier.... wat je uiteraard uitprobeert.
Vind het een hele leuke en lieve merrie die ik zelf graag zou willen hebben.
Maar: ik heb geen dagelijkse ervaring met haar en ken het staakprobleem dus niet. Vandaag was de 2e dag dat ik haar zag. En aangezien er ruim 150 km. tussen ons zit kan ik er niet dagelijks aandacht aan besteden....
Zeg het maar.... roept u maar..... wat denken jullie?

)