Inge Teblick schreef op dinsdag 28 april 2009, 13:22:
> Wat Eric heeft gedaan, was
ook operant conditioneren. Alleen
> is er geen
bridge gebruikt (het was dus geen clickeren), en
> heeft hij met loslaten beloond. Wat hij waarschijnlijk heeft

> namelijk die ene trainingsregel dat je niet het paard traint
> dat je gisteren had, maar het paard dat je vandààg voor je
> hebt; dwz: je gaat met je paarden aan de slag alsof het nieuwe
> paarden zijn die nog nooit van clickertraining hebben gehoord.
>
> Waar je wel over moet nadenken is dat je clickeren loslaat als
> een zachtjes-aan training. Leiderschap moet je verdienen, en
> dat heeft geen barst te maken met de methode die je gebruikt.
> Kan het zijn dat je te weinig verwacht van je paarden? Te
> weinig precisie, snelheid, afwerking, onmiddellijke uitvoering?
> Te snel beloont zonder méér te verwachten dan "ongeveer goed"?
> Dat zie ik namelijk als de meest gemaakte trainersfout bij
> mensen die al wat langer clickeren.
Ja , waarschijnlijk wel .Maar ik zie clickeren niet als watjesmethode , als er iets streng en consequent is , dan is het wel clickeren!...vind ik...
Maar mag ik het dan als volgt samenvatten ; Als je maar goed genoeg clickerd , dan volgt leiderschap vanzelf?! Naast het clickeren heb je dus geen dominatiespelletjes nodig om je ''leiderschap'' te bevestigen?!
En leiderschap heb je nodig , ook als je clickerd?!
Dit is eigenlijk een aardige omschrijving van de eigenlijke vraag....
> Zie het maar als een uitdaging waar je veel van leert.
> Succes!
>
> mvg,
> Inge
>
>
www.ingeteblick.beWat er allemaal precies gebeurd is heb ik niet gezien , alleen maar gehoord van de verhalen van Erik.
Waar ik een glim van heb opgevangen is de laatste 10 minuten.
Ik zag een paard met zijn hoofd laag met Erik meelopen , weinig geinterreseert in de omgeving waar ze voor de 2de keer kwam.
Is dit de verdienste van Erik? of is dit de verdienste van de dominantiespelletjes? De trainer zei het eerste.
Ik weet dat de trainer van Erik zun ''handen vol'' heeft gehad met Namkje , en dat die twee flink hebben lopen stoeien met elkaar.
Dit in de loswerkbak.
Erik heeft hier ook even ''losgewerkt'' , en Namkje was niet vooruit te branden.Na eerst jouw plaats is mijn plaats , ging het een stuk beter , maar geen seconde een ontspannen bekkie , zakkend hoofd , of hoofd naar binnen gedraaid.
Er is nog veel werk aan de winkel!
Bedankt voor je bijdrage Inge.
Gr Esther